ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η υπόθεση ομηρίας στην Κομοτηνή

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η τραγική περίπτωση της Κομοτηνής με την υπόθεση ομηρίας στο εργοστάσιο που κατασκεύαζε κάδους απορριμμάτων, καταδεικνύει το έως πού μπορεί να φτάσει έναν εργαζόμενο - βέβαια κάτω από κάποιες συνθήκες - η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, τα μέτρα που διαλύουν την εργατική λαϊκή οικογένεια. Ο άνδρας που μπήκε την περασμένη Πέμπτη στο εργοστάσιο απολύθηκε πριν από 8 μήνες, δεν είχε πληρωθεί μισθούς 31.000 ευρώ και δούλευε στο εργοστάσιο για 11 ολόκληρα χρόνια. Βρέθηκε σε πλήρη απόγνωση και έπραξε όπως έπραξε.

Σε καμία περίπτωση βέβαια αυτό δεν είναι λύση. Οι εργάτες έχουν ταξικό τους αντίπαλο τους καπιταλιστές. Και για να έχουν δουλειά, ψωμί και προκοπή, πρέπει να ανατρέψουν την εξουσία τους μια και καλή. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με οργανωμένο σχεδιασμένο ταξικό αγώνα από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της σήμερα για να μπορούν να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, μέχρι τη νίκη που θα τούς δώσει την εξουσία στα χέρια τους. Νίκη με την οποία θα πάρουν εργοστάσια, καράβια, υποδομές, γη από τους καπιταλιστές. Και από αυτά με τη δουλειά τους και το μόχθο τους θα παράγουν και θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν.

Αυτός είναι ο τρόπος για να λειτουργούν 100 και 200 βιοτεχνίες και βιομηχανίες στην ΒΙΠΕ της Κομοτηνής από τις 8 που λειτουργούν σήμερα. Αυτός είναι ο τρόπος για να δουλεύουν όλοι, μα όλοι, οι εργάτες της Κομοτηνής σ' αυτά τα εργοστάσια και όχι να υπάρχει δουλειά μόνο για περίπου 900 που εργάζονται σήμερα εκεί (πριν από μερικά χρόνια ήταν συνολικά 17.000). Αυτός είναι ο τρόπος για να απαλλαγούν μια για πάντα οι εργάτες από τη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση.

Η δημαγωγία τους...

Εμπαίζει με θράσος τον εργαζόμενο λαό η συγκυβέρνηση αναφορικά με τα λεγόμενα μέτρα «επανεκκίνησης της οικονομίας». Η υπογραφή των σχετικών συμβάσεων για τη συνέχιση των έργων του μετρό, αποτέλεσε μία ακόμη αφορμή για τον υπουργό Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων Μ. Βορίδη για να συνεχίσει την «σπέκουλα» περί των δήθεν αναπτυξιακών μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση στην οποία μετέχει, παράλληλα με τα μέτρα «εισπρακτικού χαρακτήρα».

Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της επίσημης τελετής υπογραφής της σύμβασης για την επέκταση του Μετρό, μέχρι τον Πειραιά, ο υπουργός βρήκε την ευκαιρία να εκφράσει τις ευχαριστίες του προς την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και τις εταιρείες που συμμετέχουν στην κατασκευή των έργων που, όπως είπε, δεν είναι «εχθροί του λαού» το χρηματοδοτικό κεφάλαιο και οι εταιρείες αφού αυτές υλοποιούν τα έργα. Πρόσθεσε δε, ότι αυτά τα έργα αποτελούν την απάντηση σε όλους εκείνους που λένε δε θέλουμε την ΕΕ και κάλεσε όσους υποστηρίζουν αυτήν την άποψη να πουν πώς θα μπορούσαν να υλοποιηθούν τέτοια έργα χωρίς αυτές τις «βοήθειες».

... δεν μπορεί να κρύψει τη βαρβαρότητα

Μιλάμε για πλήρη και απόλυτη αντιστροφή της πραγματικότητας. Μπορεί να μας πει ο υπουργός πού βρήκε η ΕΤΕπ τα παραπάνω χρήματα; Φύτρωσαν και τα μάζεψε ή έπεσαν από τον ουρανό; Τα χρηματικά κεφάλαια που διαθέτει δεν προέρχονται από τις εισφορές των κρατών μελών της ΕΕ από τους λαούς τους δηλαδή, μεταξύ αυτών και του ελληνικού; Και τι κάνει στη συνέχεια η ΕΤΕπ; Τα παρέχει αφειδώς στο μονοπωλιακό κεφάλαιο για να κατασκευάζει έργα που υπηρετούν κατ' αρχήν τις ανάγκες της δικής του κερδοφορίας, μαζί με κρατικά κονδύλια, τα οποία συνοδεύονται με άλλα μέτρα μείωσης του εργατικού κόστους, φοροαπαλλαγές, μείωσης ασφαλιστικών εισφορών και πάει λέγοντας. Και τέλος πάντων, όλα τα προηγούμενα χρόνια τέτοια έργα δεν κατασκευάζονταν βάσει του παραπάνω προτύπου και φτάσαμε σήμερα εδώ που έχουμε φτάσει;

Και για να τελειώνουμε: Ο λαός έχει ανάγκη απο έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής προστασίας, αποταμίευσης και διαχείρισης νερού, καινούργια σχολεία, νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, αποχετευτικό σύστημα, κλπ. Στην Ελλάδα της Λαϊκής Εξουσίας, τέτοια έργα και ακόμη περισσότερα και καλύτερα θα μπορούσαν και μπορούνε να επιτευχθούν. Και επειδή το ξέρουν αυτό οι υπηρέτες του εκμεταλλευτικού συστήματος πασχίζουν να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού.

Να απαντηθεί η πρόκληση

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε συμφέρον να επιστρέψουν στη ΝΔ την πρόκληση ότι είναι και αυτοί υπεύθυνοι για τα βάσανα που σήμερα βιώνουν, σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Η επίθεση Σαμαρά στο ΚΚΕ, είναι πρώτ' απ' όλα επίθεση στο ίδιο το εργατικό λαϊκό κίνημα, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έβαλε εμπόδια και καθυστέρησε ανατροπές υπέρ της πλουτοκρατίας, δυσκολεύοντας τα αστικά κόμματα, κύρια το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, να ολοκληρώσουν το ισοπεδωτικό τους έργο. Η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, εχθρεύεται τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τους αγώνες για την υπεράσπισή τους. Για τη σημερινή κατάσταση μοναδική υπεύθυνη είναι η ενιαία πολιτική τους και το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπερασπίζονται με τα άλλα κόμματα της ΕΕ.

Η επίθεση της ΝΔ στόχο έχει να ανακόψει - στο μέτρο του δυνατού - τις τάσεις ριζοσπαστικοποίησης που καταγράφονται πλατιά σε λαϊκές συνειδήσεις, που τώρα συνειδητοποιούν ή βλέπουν πιο καθαρά αυτό που πάντα τους έλεγε το ΚΚΕ. Οτι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές τους, είναι κόμματα της πλουτοκρατίας και ενιαία υπηρετούν τη στρατηγική της. Τρανή απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι συγκυβερνούν σε βάρος του λαού και ήδη ετοιμάζονται να συμπράξουν κυβερνητικά και μετά τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, για να διασφαλίσουν ότι θα εφαρμοστούν στο ακέραιο τα μέτρα εντός και εκτός μνημονίου. Αλλωστε, η ίδια η ΝΔ έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι είτε αυτοδύναμη, είτε σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αυτό που θα εφαρμόσει είναι η συμφωνία με την τρόικα, που είναι και δικό της πρόγραμμα.

Από αυτήν τη σκοπιά, η επίθεση της ΝΔ στο ΚΚΕ υπηρετεί συνολικά το αστικό σύστημα, αφού στόχο έχει να δημιουργήσει αναστολές, καχυποψία και αντιδραστικά αντανακλαστικά σε λαϊκούς ανθρώπους που απεγκλωβίζονται από τα αστικά κόμματα και αναζητούν διέξοδο έξω από την πολιτική τους ή σε αντιπαράθεση με αυτήν. Η ΝΔ ξέρει ότι στο μυαλό της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού έχει αποτυπωθεί σαν το κόμμα που σήκωσε υποκριτικά «αντιμνημονιακές» κορόνες, όσο το γενικό συμφέρον των αστών απαιτούσε ή ανέχονταν ακόμα το διακριτό δικομματικό ανταγωνισμό για τη διαχείριση της κρίσης.

Οταν τα πράγματα ζόρισαν, οι μάσκες έπεσαν. Η ΝΔ είχε ήδη ψηφίσει περισσότερα από τα 2/3 των νομοσχεδίων που έφερε το ΠΑΣΟΚ σαν κυβέρνηση, και τώρα μαζί ψηφίζουν το σύνολο των νόμων που καταδικάζουν το λαό στην εξαθλίωση. Η ΝΔ όχι μόνο δεν μπορεί να αποτελεί εναλλακτική λύση για το λαό, αλλά πρέπει να τσακιστεί πολιτικά όπως και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ. Οσο πιο αδύναμους τους καταστήσει ο λαός, τόσο περισσότερο θα μεγαλώσει το ρήγμα που ήδη έχει δημιουργήσει με την πάλη του, τόσο πιο δύσκολα θα μπορούν και μετά τις εκλογές να ελίσσονται σε βάρος του, να αποφασίζουν και να εφαρμόζουν βάρβαρα μέτρα. Ισχυρό ΚΚΕ, γερή οργάνωση και ταξικό κίνημα παντού, για να φοβηθούν, να χάσουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή τους.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Ανάγκη για συνειδητή οργανωμένη πάλη...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ακόμη απορίες για το ... «μέχρι πού θα πάει το πράγμα» υποθέτουμε ότι τα δημοσιεύματα του Σαββατοκύριακου για ασφαλιστικό, εφάπαξ και αποζημιώσεις τις έλυσαν!

Θέλουν να (μας) πάνε μέχρι το τέλος, στην κατάργηση και του ελάχιστου τελευταίου δικαιώματος. Θέλουν να μας τελειώσουν και γι' αυτό πρέπει να τους τελειώσουμε εμείς πριν προλάβουν να το κάνουν.

Η κρίση (τους), βλέπετε, είναι τόσο μεγάλη που δεν ...προλαβαίνουν ούτε να τηρήσουν τα προσχήματα. Μόνο η τρομο-λαγνεία και η καταστολή τούς έχουν μείνει. Δεν μπορούν να πείσουν και θέλουν να φοβίσουν.

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλα αυτά που κάνουν δεν είναι μόνο δείγμα της επιθετικότητάς τους, είναι και δείγμα του δικού τους φόβου. Και ένα πράγμα φοβούνται: Τη συνειδητή, οργανωμένη πάλη του λαού για την ανατροπή τους και την ανατροπή του συστήματός τους.

ΩΣΤΕ «βαρύ αλλά δίκαιο» είναι το τέλος ακινήτων μέσω ΔΕΗ, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομίας Ευάγγελο Βενιζέλο! Ετσι είναι αν έτσι νομίζει, όμως μάλλον η λογική ...πάει περίπατο με τέτοιες δηλώσεις.

Θέλει μήπως να μας εξηγήσει πού ακριβώς βρίσκει τη ...Δικαιοσύνη στο να πληρώνει κανείς νοίκι στο κράτος για ένα σπίτι που με τεράστιες δυσκολίες αγόρασε και το κράτος να τα δίνει τα λεφτά αυτά κατευθείαν στις τράπεζες που κατάσχουν σπίτια και στους μεγαλοεργολάβους που παίρνουν συνεχώς πανωπροίκια για τα δημόσια έργα;

Φυσικά είναι προφανές πώς αντιλαμβάνεται την έννοια του δικαίου αυτή η κυβέρνηση: Στο αν ...μοιράζεται ορθά στο λαό το κόστος της κρίσης του κεφαλαίου. Αν μοιραζόμαστε αναλογικά τη διατήρηση των κερδών και των υπερκερδών του.

Λογικό, αφού υπάρχουν πάντα δύο δίκαια, του εργαζόμενου και του κεφαλαιοκράτη. Το θέμα είναι ποιο θα υπερισχύσει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο χέρι του λαού η ανατροπή τους

Γρηγοριάδης Κώστας

Με το που δόθηκε η διαβεβαίωση ότι «κλείδωσε» στις Βρυξέλλες η ημερομηνία των εκλογών για τα τέλη Απριλη ή αρχές Μάη, οι «μηχανές» του συστήματος πήραν φωτιά. Το Σαββατοκύριακο τα αστικά ΜΜΕ και φυσικά τα κόμματα της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου έδωσαν μια μικρή πρόγευση για το τι πρόκειται να επακολουθήσει τους επόμενους δύο μήνες: Ενα δίχως προηγούμενο όργιο τρομοκρατίας, αχαλίνωτης κινδυνολογίας, τερατωδών ψεμάτων, εκβιαστικών διλημμάτων και ό,τι άλλο μέσο βρεθεί μπροστά τους, με ένα και μοναδικό στόχο: να τρομοκρατηθεί ο λαός, να φοβηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να δώσει την ψήφο του στα κόμματα της πλουτοκρατίας που έχουν σφαγιάσει τα δικαιώματα και τη ζωή του και υπόσχονται να κάνουν ακόμα πιο κόλαση τη ζωή του. Θρασύτατα και προκλητικά οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια τους προεξοφλούν ότι ο λαός, θέλοντας και μη, θα ψηφίσει ξανά ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή τις παραφυάδες τους, επειδή όπως λένε «δεν υπάρχει εναλλακτική», επειδή «υπάρχει μια ευρεία πλειοψηφία της τάξεως του 75-80% σταθερά προσανατολισμένη στην Ευρώπη και σε ό,τι την προσδιορίζει» (Γ. Πρετεντέρης - «Βήμα της Κυριακής»). Είναι ολοφάνερο ότι το σύστημα θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε το βράδυ των εκλογών να ισχυριστεί πως η εξαθλίωση του λαού και η μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους των μονοπωλίων γίνεται με τη δική του συναίνεση και ψήφο. Και αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών: Θα επιτρέψει ο λαός στους δήμιους του να συνεχίζουν να τον κατασφάζουν ή θα δείξει τη δύναμή του και θα τους αφοπλίσει, σαρώνοντας τα κόμματα της πλουτοκρατίας και αλλάζοντας δραματικά τους συσχετισμούς δύναμης υπέρ του ΚΚΕ;

ΑντιΚΚΕ, αντιλαϊκή επίθεση

Η συκοφαντική επίθεση κατά των εργατικών αγώνων και του ΚΚΕ θα είναι στην πρώτη γραμμή της προεκλογικής καμπάνιας της ΝΔ, στελέχη της οποίας πλειοδοτούν ήδη σε εμφυλιοπολεμικές κραυγές. Πάρτε για παράδειγμα τα όσα είπε χτες ο επικεφαλής της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού Μ. Χαρακόπουλος, που καθόλου τυχαία δε δίστασε να συγκρίνει τις επικείμενες εκλογές με την αναμέτρηση του εμφυλίου και το 1949 όταν η χώρα απέφυγε την περιπέτεια του κομμουνισμού. «Οι επερχόμενες εκλογές θα είναι πολύ κρίσιμες. Η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, ίσως το τρίτο κρισιμότερο μετά τον πόλεμο. Το '49 αγωνιστήκαμε για να μείνει η Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο και να μην περάσει την περιπέτεια του κομμουνισμού, που πέρασαν οι Βαλκάνιοι γείτονές μας με τον υπαρκτό σοσιαλισμό»(!), δήλωσε προκλητικά (στον «vimafm»), υποστηρίζοντας στη συνέχεια ότι «σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση το διακύβευμα θα είναι η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη, σε αυτό που έλεγε ο Καραμανλής ως Δύση». Δεν προκαλεί βέβαια καμία έκπληξη αυτή η επίθεση της ηγεσίας της ΝΔ κατά των λαϊκών αγώνων και του ΚΚΕ. Οσο εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να πείσει ότι είναι η μόνη δύναμη του αστικού πολιτικού συστήματος που μπορεί να περάσει διά πυρός και σιδήρου τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα, τόσο θα κλιμακώνει την επίθεση κατά του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να ρίξουν πλήρως τις μάσκες και να δείξουν ότι μοναδική έγνοια τους είναι πώς θα υπηρετήσουν πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, «αποκαλύπτοντας» συνάμα ποιος είναι ο εχθρός που φοβούνται.

«Εξόρυξη» μύθων και ψεμάτων

Πριν καν ανακαλυφθούν τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, πριν καν εγκατασταθεί το πρώτο γεωτρύπανο για την εξόρυξή τους, έπιασε δουλειά το «γεωτρύπανο» της κυρίαρχης προπαγάνδας που «εξάγει» ήδη άφθονα ψέματα και παραμύθια. Με αφορμή την προσφορά που υπέβαλαν οκτώ πολυεθνικές εταιρείες για έρευνες πετρελαίου στη Νότια Κρήτη και το Ιόνιο καλλιεργείται ένας νέος μύθος για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που τάχα θα σώσουν το λαό από την εξαθλίωση και θα φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη. Ουδέν αναληθέστερον. Πρώτα απ' όλα οι ίδιοι οι κυβερνώντες ομολογούν ότι τα πρώτα έσοδα δεν πρόκειται να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία πριν περάσουν επτά χρόνια. Μέχρι τότε, όποια έσοδα υπάρχουν θα πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία των πολυεθνικών για τα «έξοδά» τους. Δεύτερον, τα έσοδα του κράτους, όταν θα 'ρθει η ώρα, υπολογίζονται περί τα 10 -15 δισ. ευρώ, δηλαδή σταγόνα στον ωκεανό του χρέους. Τρίτον, και κυριότερον τα έσοδα αυτά δεν πρόκειται να πάνε στο λαό, αλλά στους δανειστές, καθώς η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έχει υποθηκεύσει το σύνολο των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις, πώληση περιουσιακών στοιχείων ακόμα και από «πώληση δικαιωμάτων και συμβάσεων παραχώρησης (συμπεριλαμβανομένης της τιτλοποίησης εσόδων από τις συμβάσεις παραχώρησης, όπως αναφέρεται επί λέξει στο νέο μνημόνιο). Ολα αυτά τα έσοδα θα κατευθύνονται, μέσω του «ειδικού λογαριασμού» που αποφασίστηκε πρόσφατα, κατευθείαν στα θησαυροφυλάκια των δανειστών και εταίρων. Η αλήθεια είναι μία. Δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Αντίθετα, η ανάπτυξη που υπόσχονται θα είναι πιο καταστρεπτική για το λαό.

Μέτρα ανακούφισης

Σε πλήρη απόγνωση οδηγεί εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης συνεργασίας ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, η οποία στο όνομα της διάσωσης των κερδών των τραπεζών, σφίγγει όλο και περισσότερο τη θηλιά γύρω από το λαιμό των εργαζομένων, των φτωχών αγροτών, των επαγγελματιών που εργάζονται για ένα μεροκάματο. Τεράστια είναι, την ίδια στιγμή, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι αναγκάστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν να καταφύγουν στον τραπεζικό δανεισμό προκειμένου να τα βγάλουν πέρα, αλλά τώρα που οι συνθήκες, λόγω της οικονομικής κρίσης και της κυβερνητικής πολιτικής, έχουν αλλάξει πλήρως, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο βάρος των τοκοχρεολυτικών δόσεων.

Ολα τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στην πραγματικότητα έσπρωχναν τα λαϊκά νοικοκυριά στους γκισέδες των τραπεζών. Η πολιτική της καθήλωσης των μισθών και συντάξεων, το καθεστώς της υποαπασχόλησης, τα αλλεπάλληλα κύματα ανατιμήσεων και η ακρίβεια στα είδη καθημερινής ανάγκης, μαζί με την πορεία εμπορευματοποίησης της Παιδείας και της Υγείας, ανάγκασαν ένα πολύ σημαντικό αριθμό εργαζομένων να καταφεύγουν στις τράπεζες προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες διαβίωσής τους. Ολοι αυτοί, που σήμερα αδυνατούν να πληρώσουν τις μηνιαίες δόσεις εξυπηρέτησης των δανείων τους, είναι θύματα της κυβερνητικής τους πολιτικής, θύματα της πολιτικής που στα χαρτιά εμφανιζόταν ως ανοδική πορεία της οικονομίας, στηριζόταν όμως στην υποθήκευση των λαϊκών εισοδημάτων για δεκαετίες μπροστά.

Αυτά είναι τα χρέη που έπρεπε από την αρχή να «κουρευτούν», ως ελάχιστη επιλογή για την προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ, μάλιστα, με νέα του πρωτοβουλία προτείνει σειρά μέτρων για την οικονομική ανακούφιση, ειδικά των νοικοκυριών που δανείστηκαν για να αποκτήσουν πρώτη κατοικία. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή και μεσαία αγροτιά να παλέψουν μαζί και να διεκδικήσουν:

Τη διαγραφή των χρεών από τόκους
Τη μείωση κατά 50% όλων των δανείων
Την αναστολή πληρωμής τους για τα επόμενα χρόνια για ανέργους, μικρομεσαίους αγρότες και εργαζόμενους με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάτω από 45.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια.
Τη διαγραφή των δανείων που αφορούν στην απόκτηση πρώτης κατοικίας των λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν και βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τη μείωση κατά 30% των χρεών των ΕΒΕ προς τις τράπεζες
Τη μείωση κατά 30% των χρεών για τους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους και τους ψαράδες
Tο πάγωμα των δανείων για όσο διαρκεί η κρίση
Την παραγραφή όλων των πανωτοκίων

Είναι φανερό ότι με τις παραπάνω ρυθμίσεις δε λύνεται κάποιο από τα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στο σύνολό τους. Η ικανοποίηση των παραπάνω άμεσων αιτημάτων στοχεύει απλά στην ανακούφιση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων από τις συνέπειες που υφίστανται λόγω της κρίσης και εξαιτίας του ότι βρέθηκαν χρεωμένοι στις τράπεζες. Τα άλλα, τα σημαντικά προβλήματα, εκείνα που έχουν σχέση, για παράδειγμα, με την ουσιαστική κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών, ή την εξασφάλιση εργασίας με αξιοπρεπή αμοιβή, την πλήρη, δημόσια και δωρεάν παροχή υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας, είναι ζητήματα που χρειάζονται λύση, αλλά θα λυθούν μέσα από συνολικότερες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις και ανατροπές.