Οι πόρτες του φεστιβάλ άνοιξαν στις 10 το πρωί και οι πρώτοι επισκέπτες έπιασαν κατευθείαν δουλειά στο εργαστήρι γιορτινών στολιδιών, κατασκευάζοντας με τα υλικά που είχαν στη διάθεσή τους και με τη βοήθεια φοιτητριών, κυρίως παιδαγωγικών τμημάτων, πολύχρωμα στολίδια. Τα μεγαλύτερα παιδιά αποτύπωσαν σε κάρτες τις ευχές και τις ελπίδες τους για τη νέα χρονιά και στόλισαν με αυτές το χριστουγεννιάτικο δέντρο των ευχών. Θα ήθελαν «οι άνθρωποι να χαιρόντουσαν πιο πολύ τα Χριστούγεννα», «να δούλευε η μαμά μου λιγότερες ώρες», «πιο μεγάλο σχολείο», «περισσότερα δέντρα», «να παίρνουν οι εργαζόμενοι πολλά λεφτά», όπως έγραψαν κάποια παιδιά. Αποδεικνύοντας και έτσι ότι δεν μπορείς εύκολα να κρυφτείς από τα παιδιά που αναγνωρίζουν μια σειρά ανάγκες τους, που θέλουν το σχολείο πιο φιλόξενο, τους γονείς πιο κοντά τους, που «πιάνουν» τη βαριά διάθεση που έχουν φέρει η ανασφάλεια και οι δυσκολίες στις οποίες καταδικάζεται η λαϊκή οικογένεια.

Με τις καλύτερες εντυπώσεις άφησε τους μικρούς και μεγαλύτερους θεατές η προβολή της ταινίας κινουμένων σχεδίων «Αζούρ και Ασμάρ» με τις όμορφες εικόνες και μουσικές της και το μήνυμα σεβασμού του διαφορετικού, της συνύπαρξης των λαών που μπορούσαν τα παιδιά να αντλήσουν από αυτή.

Στη συνέχεια, σαν μια μεγάλη παρέα, τα παιδιά κάθισαν και άκουσαν την αφήγηση του παραμυθιού «Ο Φασούλας» από τη συλλογή διηγημάτων της «Σύγχρονης Εποχής» για τη μετανάστευση. Μιας έκδοσης με στόχο την αποσαφήνιση μέσα από έναν τρόπο κατανοητό από τα παιδιά των πραγματικών αιτιών και της μετανάστευσης, που συμβάλλει στο να καλλιεργηθεί πνεύμα αλληλεγγύης, φιλίας, σεβασμού.

Σε αυτό το δρόμο κινήθηκε και η συζήτηση που έγινε με τα παιδιά μετά το τέλος της αφήγησης. Μίλησαν για τα ξένα παιδιά που γνωρίζουν από το σχολείο και τη γειτονιά τους, που δεν ήρθαν στη χώρα μας για διακοπές αλλά «επειδή δεν είχαν φαγητό» ή «επειδή είχαν πόλεμο», όπως είπαν τα ίδια τα παιδιά.

Μία ενδιαφέρουσα συζήτηση για ένα ζήτημα που η ίδια η πραγματικότητα έχει φέρει στο προσκήνιο έγινε το απόγευμα στο πλαίσιο του φεστιβάλ με θέμα το πώς οι νέοι γονείς μπορούν να μιλήσουν στα παιδιά τους για την κρίση. Εισηγητής στη συζήτηση ήταν ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινωνιολόγος. Τα παιδιά ήδη γνωρίζουν ότι υπάρχουν δυσκολίες, βλέπουν την κρίση γύρω τους, στο σπίτι όπου λείπουν ακόμα και τα απαραίτητα, στο πρόσωπο του συμμαθητή τους που έχει φτάσει σε σημείο να πεινάει, στη γειτονιά, στο δρόμο. Αυτό που τους κρύβουν είναι το ποιος γεννά την κρίση, ποιος κερδίζει από αυτή, πού βρίσκεται η διέξοδος. Η αγωνιστική ανυπότακτη στάση στην οποία καλεί το λαό το ΚΚΕ βρίσκει την εφαρμογή της και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, στα οποία καλούνται οι γονείς να μιλήσουν ανοιχτά, να κάνουν δική τους την ελπίδα και την πίστη ότι με αγώνες ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Από την πλευρά των γονιών που με ενδιαφέρον παρακολούθησαν τη συζήτηση κατατέθηκαν εμπειρίες και προβληματισμός για το κόστος της εκπαίδευσης, τις καταναλωτικές ανάγκες που δημιουργούνται στα παιδιά κ.ά.

Η χτεσινή πρώτη μέρα του πρωτοχρονιάτικου φεστιβάλ έκλεισε με θέατρο. Ηρωες της γνωστής και αγαπημένης «Τενεκεδούπολης» ζωντάνεψαν σε μία παράσταση που με μεράκι ετοίμασε η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ και που ικανοποίησε το ιδιαίτερα απαιτητικό παιδικό κοινό. Μέσα από τις καταστάσεις που έζησαν τα τενεκεδάκια, που καταπιέστηκαν, μετανάστευσαν, ζήτησαν δανεικά και τελικά αποφάσισαν να πάρουν τα ίδια τη μοίρα στα χέρια τους, πέρασε και ένα εύληπτο από τα μικρά παιδιά παράδειγμα ότι και τα παραμύθια έχουν πραγματικά καλό τέλος όταν οι πρωταγωνιστές τους γίνουν κυρίαρχοι της μοίρας τους.

Στο φεστιβάλ τη δική του ξεχωριστή θέση είχε το βιβλίο καθώς λειτουργούν δύο βιβλιοπωλεία, ένα για παιδιά και ένα για μεγαλύτερους, ενώ οι επισκέπτες μπορούν να φέρουν και ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη τους και να το ανταλλάξουν με κάποιου άλλου.