ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ξεσηκωμός στην απεργία

Βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν τη 48ωρη Γενική Πανεργατική Πανελλαδική Απεργία, μπροστά στην πιο κρίσιμη αναμέτρηση των τελευταίων χρόνων. Τώρα, είναι η ώρα της μάχης. Τώρα, η εργατική τάξη της χώρας μας, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες στο χωριό, οι νέοι, άνεργοι, σπουδαστές και εργαζόμενοι, οι γυναίκες, οι συνταξιούχοι ορθώνουμε το μπόι μας σαν ένας άνθρωπος. Μαζί με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο και τις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις, την ΠΑΣΕΒΕ των αυτοαπασχολουμένων, την ΠΑΣΥ των φτωχών αγροτών, το ΜΑΣ των φοιτητών - σπουδαστών, αλλά και την ΟΓΕ και τις οργανώσεις της, με ψυχή και δύναμη, αντιπαλεύουμε τη λαίλαπα που καταστρέφει τη ζωή μας. Τώρα, μπορούμε να τους σταματήσουμε. Να αποτρέψουμε με την οργανωμένη λαϊκή συμμετοχή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου - καρμανιόλα. Να ματαιώσουμε το νέο έγκλημα σε βάρος του λαού μας. Να εμποδίσουμε τα χειρότερα που έρχονται. Με μια φωνή να φωνάξουμε: Κάτω η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος της πλουτοκρατίας. Αγώνας για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τετάρτη και Πέμπτη, κανένας στη δουλειά. Ολοι στους δρόμους. Ολοι στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Σε κάθε πόλη και χωριό, τα ρυάκια της αντίστασης να γίνουν ποτάμι που θα σαρώσει την αντιλαϊκή πολιτική. Αύριο να βουλιάξουν οι δρόμοι της Αθήνας, η Ομόνοια και το Σύνταγμα. Μεθαύριο Πέμπτη, από τις γειτονιές της Αθήνας, κατεβαίνουμε και περικυκλώνουμε τη Βουλή από το πρωί. Τα σωματεία και τα συνδικάτα στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, στην ακούραστη δράση μέχρι την τελευταία στιγμή για να κατεβάσουν στην απεργία και στις συγκεντρώσεις τα μέλη τους, το ίδιο και οι σύλλογοι και οι μαζικοί φορείς στις εργατογειτονιές. Το νομοσχέδιο που θάβει τα όνειρα του λαού μας δεν πρέπει να ψηφιστεί. Να «κόψουμε το χέρι» των φοροληστών, να σπάσουμε τον τσαμπουκά αυτών που απολύουν και καταργούν τις συμβάσεις. Δεν θα δουλέψουμε με μεροκάματα Βουλγαρίας. Δεν θα αφήσουμε να πεινάσουν οι συνταξιούχοι. Δεν σκύβουμε το κεφάλι στις αξιώσεις της πλουτοκρατίας. Δεν θα γίνουμε δούλοι για την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Απ' αυτό το λαϊκό προσκλητήριο κανένας δεν μπορεί να λείψει. Εχουμε ευθύνη. Απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, απέναντι στα παιδιά που μεγαλώνουμε. Δεν θα τ' αφήσουμε βορά στα νύχια των αρπακτικών του κεφαλαίου. Ολοι στο μετερίζι που μας αντιστοιχεί. Καθένας στο πόστο του. Με το συνδικάτο του, το σύλλογό του, την επιτροπή αγώνα, τη συνοικία του, τους φίλους και την οικογένεια. Κανένας στο σπίτι. Σφιχτά χέρι με χέρι, πλάτη με πλάτη, να φτιάξουμε μια μεγάλη λαϊκή αλυσίδα αντίστασης. Οργανωμένα, περιφρουρημένα, μαχητικά, με τις σημαίες της ταξικής πάλης, με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο σε όλη την Ελλάδα. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Να μην μπορούν να σταθούν, κυβέρνηση, τρόικα και θιασώτες του ευρωμονόδρομου. Αρκετό κακό έκαναν. Φτάνει πια. Να απαντήσουμε με τη φωτιά του αγώνα στη φωτιά που άναψαν στα λαϊκά σπίτια. Αύριο μπορεί να είναι μια διαφορετική μέρα. Να βάλουμε τις βάσεις για πιο μεγάλα βήματα. Να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο μέλλον. Για να πάρει ο λαός τη ζωή του στα δικά του χέρια. Με τη δική του λαϊκή εξουσία να χτίσει την κοινωνία χωρίς φτώχεια και εκμετάλλευση.

Τι θέλουν να πουν παραμονές της απεργίας;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«"Θα γίνουμε Αργεντινή. Θα μπουν μέσα και θα μας σκοτώσουν" φώναξε ο κ. Θ. Πάγκαλος όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο των τριών υπαλλήλων. Βρισκόταν στη Βουλή και δίπλα του οι βουλευτές που τον άκουσαν πάγωσαν, πιστεύοντας ότι ο όχλος θα εισβάλει και θα τους λιντσάρει. Είχαν υπολογίσει χωρίς την... κυρία Αλέκα Παπαρήγα! Η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, μονίμως καχύποπτη και προνοητική, είχε δώσει αυστηρές εντολές στην ομάδα περιφρούρησης του ΠΑΜΕ. Οι γεροδεμένοι κομμουνιστές, αντί να καταλάβουν τα (πρώην) Ανάκτορα, υπάκουσαν και τα προφύλαξαν εμποδίζοντας τον "συνασπισμό" ακροαριστερών και παρακρατικών να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό από την πλευρά του Μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη. Για μία ακόμη φορά το ΚΚΕ έσωσε την αστική δημοκρατία». Αυτά γράφει το «Βήμα της Κυριακής», ανακαλώντας τα γεγονότα της 5ης Μάη 2010, μέρα πανεργατικής απεργίας, όταν οι προβοκάτορες επιχείρησαν με διπλό χτύπημα να συκοφαντήσουν μια από τις μεγαλύτερες εργατικές κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια και να ενεργοποιήσουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σε βάρος της. Στη μια περίπτωση, έκαψαν ζωντανούς τους τρεις υπαλλήλους της Μαρφίν και στην άλλη προσπάθησαν να οργανώσουν έφοδο στη Βουλή, έχοντας προετοιμάσει το σχετικό κλίμα πολύ πριν φτάσει στο χώρο η μεγαλειώδης απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Το «Βήμα» συνεχίζει στο ίδιο προβοκατόρικο ύφος για να παρουσιάσει το ΚΚΕ σαν κόμμα συστημικό, επειδή στην πραγματικότητα το ΠΑΜΕ περιφρούρησε τη συγκέντρωσή του από τους προβοκάτορες, ακροδεξιούς και άλλα στοιχεία που είχαν στημένη την προβοκάτσια με την επιχείρηση εισβολής στη Βουλή την ώρα που η απεργιακή συγκέντρωση των ταξικών δυνάμεων περνούσε μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη. Στόχος να φορτώσουν στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ την προβοκάτσια που την ίδια ώρα αποκάλυπτε το ΚΚΕ μέσα στη Βουλή. Καθόλου τυχαία, την ίδια «κατηγορία» απέδωσαν στο ΚΚΕ και οι ίδιοι οι διοργανωτές της προβοκάτσιας, δείχνοντας πως τα επιτελεία που καθοδηγούν τους προβοκάτορες και εκείνα που αναλαμβάνουν να τους αξιοποιήσουν προπαγανδιστικά, πίνουν νερό από την ίδια στέρνα. Πολύ θα ήθελαν οι κρατικοί μηχανισμοί, ο ΛΑ.Ο.Σ. - που καταγγέλθηκε επί τόπου στη Βουλή από την Αλέκα Παπαρήγα για την προβοκάτσια - αλλά και τα αστικά επιτελεία που υπηρετεί το «Βήμα» να πετύχαινε η προβοκάτσια. Δεν τους βγήκε όμως, και τώρα, μπροστά στη νέα απεργία, ξαναφέρνουν τα γεγονότα στα μέτρα τους. Επαγρύπνηση και καθαρό μυαλό για να μην περάσει το δικό τους. Και για οτιδήποτε πιθανά στήσουν διάφοροι μηχανισμοί, προκειμένου να δράσει η κρατική καταστολή ενάντια στους απεργούς, την ευθύνη ακέραια την έχει η κυβέρνηση.

Το ανάθεμα των αστών στο «παρελθόν τους»...

Πολλή συζήτηση γίνεται στα αστικά ΜΜΕ με αφορμή τα 30 χρόνια από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1981. Ολη η συζήτηση ρίχνει το ανάθεμα στη λεγόμενη μεταπολίτευση, πασχίζοντας να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις πως στην πολιτική που εφαρμόστηκε όλ' αυτά τα χρόνια βρίσκεται η αιτία της κρίσης. Βολική για την αστική προπαγάνδα αυτή η εκδοχή, προκειμένου να ενοχοποιήσουν τους εργαζόμενους και τους λαϊκούς διεκδικητικούς αγώνες, τις κατακτήσεις και την όποια βελτίωση του βιοτικού επιπέδου ως αιτία της κρίσης. Βεβαίως, ασκώντας κριτική στις τότε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που τάχα υπέκυπταν στις λαϊκές διεκδικήσεις και έκαναν παραχωρήσεις στο λαό, πασχίζουν να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις την αναγκαιότητα να υποταχτούν οι άνθρωποι του μόχθου στη σφαγή τους από κυβέρνηση, ΕΕ, αστικά κόμματα, προκειμένου να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση. Για ανισορροπία υποχρεώσεων και δικαιωμάτων κάνει λόγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, χτυπώντας τόσο το δικαίωμα του λαού στη διεκδίκηση όσο και την υποχρέωσή του να πληρώσει το χρέος που δημιούργησαν οι αστικές κυβερνήσεις, ενισχύοντας τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

... και η λαϊκή προοπτική

Για διαχείριση της κατάστασης από όλους μαζί, εργαζόμενους και καπιταλιστές, κάνει λόγο η αστική προπαγάνδα, τρομοκρατώντας αφ' ενός ότι έρχεται το χάος, αφ' ετέρου για να εξαναγκάσει τις λαϊκές δυνάμεις να συμβιβαστούν με τη μόνιμη εξαθλίωσή τους, όταν η κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κερδών και κεφαλαίου, τις συνέπειες της οποίας φορτώνουν στο λαό. Από τον οποίο, αφ' ενός κλέβουν ολοένα και περισσότερα από το μόχθο του από τον οποίο βγαίνουν τα κέρδη και συσσωρεύεται το κεφάλαιο, αφ' ετέρου του φορτώνουν να πληρώσει την κρίση. Για ικανοποίηση λαϊκών αιτημάτων ενώ η οικονομία υποχωρούσε, κάνει λόγο καθηγητής Πανεπιστημίου στην οικονομία, καραμπινάτος θιασώτης της βαρβαρότητας και των φρικτών μέτρων, για να σωθεί το κεφάλαιο. Να απαλλαγούν από τα βαρίδια του παρελθόντος ΠΑΣΟΚ - ΝΔ κάνει λόγο αστική εφημερίδα για να πάει μπροστά η χώρα. Ορυμαγδός αποπροσανατολισμού και ιδεολογικοπολιτικής τρομοκρατίας του λαού που στενάζει. Βεβαίως, το ΠΑΣΟΚ έκανε παραχωρήσεις κάτω από τους λαϊκούς αγώνες, αλλά και σε ορισμένους χώρους (Δημόσιο, πρώην ΔΕΚΟ, κ.λπ.) εξαγοράζοντας για να κάνει συμμαχίες που τώρα τις χαλά και τις αλλάζει. Παρ' όλ' αυτά, οι μεγαλοεπιχειρηματίες όλη αυτήν την περίοδο γιγάντωναν το κεφάλαιο και τα κέρδη τους. Τώρα, η βαθιά κρίση και τα αδιέξοδα διαχείρισής της κάνουν τους αστούς να ρίχνουν το ανάθεμα στην ίδια την πολιτική τους μπας και σωθούν τσακίζοντας το λαό. Να γιατί λέμε, μονόδρομος για το λαό είναι η ανατροπή τους, η λαϊκή εξουσία, με αποδέσμευση από την ΕΕ. Μόνο μια τέτοια εξουσία μπορεί να διαγράψει το χρέος, να βάλει στην υπηρεσία του λαού την οικονομία και όχι των κερδών όπως σήμερα.