Παπαγεωργίου Βασίλης

Πράγματι, με το επικαιροποιημένο πρόγραμμά του, ο Αντ. Σαμαράς διακήρυξε απερίφραστα ότι η στρατηγική της πλουτοκρατίας είναι «μονόδρομος», διεκδικώντας ταυτόχρονα για το κόμμα του το ρόλο αυθεντικού εκφραστή και διαχειριστή των συμφερόντων της. Από τη σκοπιά αυτή, μετατοπίζει τον «άξονα» της συναίνεσης μεταξύ των κομμάτων του κεφαλαίου σε πιο προωθημένη βάση, κάνοντας πράξη την επιθετική συναίνεση για την υλοποίηση των πλέον φιλικών για τα συμφέροντα των μονοπωλίων μέτρων.

Από τη θέση αυτή, το νέο πακέτο βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, όπως αυτά περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και στο κυβερνητικό πακέτο «αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας», θεωρείται μεν αναγκαίο και δεδομένο, αλλά ταυτόχρονα «ανεπαρκές» και «ξεπερασμένο», που χρειάζεται να συμπληρωθεί με γενναία φιλομονοπωλιακά μέτρα.

Με την τακτική αυτή, η ηγεσία της ΝΔ από τη μια «σπρώχνει» δυνατά για κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και ταυτόχρονα προσπαθεί να μην ταυτίζεται απόλυτα με την κυβέρνηση και την εφαρμοζόμενη πολιτική, ακριβώς για να διασωθεί η ίδια, ως εφεδρεία του αστικού πολιτικού συστήματος. Κατά συνέπεια, οι επιμέρους διαφωνίες που εκφράζει με την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, είναι κατ' εξοχήν προσχηματικές και ψηφοθηρικές. Το παραδέχθηκε έμμεσα πλην σαφώς και ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς όταν είπε πως δεν είναι η «έλλειψη συναίνεσης που εμποδίζει το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει»...

Η φράση - ιαχή προέδρου της ΝΔ «είμαστε με τους επιχειρηματίες» συνοψίζει με τον πιο παραστατικό τρόπο το περιεχόμενο της πρότασης για «επανεκκίνηση της οικονομίας». Πράγματι, τα έδωσε όλα στην πλουτοκρατία, διεκδικώντας το κέρδισμα της εμπιστοσύνης της για τη διαχείριση της κρίσης: Νέες γενναίες φοροαπαλλαγές, μειώσεις εργοδοτικών εισφορών, διασφάλιση ρευστότητας και επιδοτήσεις με ζεστό κρατικό χρήμα, νέα αναπτυξιακά κίνητρα και προνόμια, δωρεάν γη και υποδομές, νέα πεδία κερδοφορίας, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις.

Από αυτή τη σκοπιά ζητά την «υπέρβαση» του μνημονίου και δεσμεύεται ότι θα επαναδιαπραγματευτεί ακριβώς εκείνους τους όρους που δημιουργούν κάποια εμπόδια στην ενίσχυση των επιχειρήσεων. Οπως αποσαφήνισε ο Αντ. Σαμαράς, «θα διαπραγματευτεί για όλους τους όρους» που περιλαμβάνει η πρόταση για επανεκκίνηση της οικονομίας, αλλά και θα διεκδικήσει να υπάρξει επέκταση των πακέτων εγγυήσεων ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες ως το τέλος του 2012, διευκόλυνση εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου στους ιδιώτες κ.ά.

Αυτονόητη θεωρείται η διαρκής συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, μέσω της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και γι' αυτό ο Αντ. Σαμαράς δεν έκανε καμία αναφορά για τους εργαζόμενους. Η ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλίων προϋποθέτει την «αυτορύθμιση» των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή την απόλυτη προσαρμογή τους στις ανάγκες της καπιταλιστικής επιχείρησης, που αποτελεί υπέρτατο νόμο για την ηγεσία της ΝΔ.

Παράλληλα υπερακοντίζει στη δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών που έχουν απομείνει για την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, αλλά και την ιδιωτικοποίησή τους. Με δύο λόγια, η ηγεσία της ΝΔ υπερβαίνει το «αδιέξοδο» μνημόνιο, προκειμένου να προτείνει στη θέση του ένα μνημόνιο διαρκείας.

Το πακέτο που παρουσίασε επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Ιδού τι περιλαμβάνει το «σχέδιο για επανεκκίνηση της οικονομίας με δημιουργικό σοκ»:

• Μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη στο 15%, ενώ η φορολόγηση στα μερίσματα θα πέσει στο 15% από 25%.
• Μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 25%, για να μειωθεί αισθητά «το μη μισθολογικό εργοδοτικό κόστος».
• Μείωση του ΦΠΑ από το 23% στο 19% και από το 13% στο 9%, αλλά ειδικά για τους κεφαλαιοκράτες στον τουρισμό στο 4,5%.
• Κατάργηση του πόθεν έσχες, για την αγορά κατοικίας (πρώτης, δεύτερης, εξοχικής) για τρία χρόνια, αλλά και κατάργηση του «πόθεν έσχες» στο όνομα του επαναπατρισμού κεφαλαίων.
• Πλήρη νομιμοποίηση των αυθαίρετων, με στόχο το 70% τουλάχιστον να αποκτήσει κανονικούς τίτλους ιδιοκτησίας και να μπουν στα κρατικά ταμεία τουλάχιστον 1,5 δισ. τον πρώτο χρόνο.
• Να εξοφληθούν οι «εκκρεμότητες» του κράτους προς τους ιδιώτες, ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ.
• Να δοθεί ένα 20-30% στις επιχειρήσεις, κυρίως στις εξαγωγικές και τις τουριστικές, από τα πακέτα εγγυήσεων των τραπεζών, (από τις τσέπες δηλαδή του λαού). Ταυτόχρονα, να παραταθεί η διοχέτευση ρευστότητας των τραπεζών από την ΕΚΤ μέχρι το τέλος του 2012.
• Μεγάλα επενδυτικά προγράμματα για μόνιμη παραθεριστική κατοικία, επιδότηση επιτοκίου πρώτης κατοικίας κατά δύο μονάδες, πρόγραμμα βελτίωσης του ενεργειακού δυναμικού των σπιτιών, αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, (όλα βέβαια για την τόνωση της αγοράς, δηλαδή των επιχειρήσεων).
• Αξιοποίηση της Εγνατίας Οδού, των πέντε μεγάλων αυτοκινητόδρομων, επέκταση του μοντέλου του ΟΛΠ σε όλα τα περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια της χώρας, επέκταση του Προαστιακού, διαχείριση απορριμμάτων, (για να αποκτήσει η ντόπια και ξένη πλουτοκρατία νέα πεδία δράσης και επένδυσης των συσσωρευμένων κεφαλαίων της).
• Το «φαστ τρακ» να επεκταθεί σε όλες τις επιχειρήσεις και όχι μόνο στις πολύ μεγάλες ή τις ξένες, να καταργηθούν οι έκτακτες εισφορές στα κέρδη, να κτυπηθεί το παρεμπόριο.
• Περικοπές «δημόσιας σπατάλης», μέσω της κοστολόγησης των νοσοκομείων με βάση διεθνή πρότυπα, του πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμακείων, του παγώματος των προσλήψεων για τρία χρόνια, της περικοπής των επιδομάτων των εργαζομένων, αλλά και της εφαρμογής του θεσμού της «εργασιακής εφεδρείας», (δηλαδή των συγκαλυμμένων απολύσεων), για τους οργανισμούς που καταργούνται ή συγχωνεύονται.
• Στο κεφάλαιο της «αξιοποίησης» (εκποίησης) της δημόσιας περιουσίας κάλεσε την κυβέρνηση «να καθαρίσει τους τίτλους των ακινήτων του Δημοσίου», για να τους δώσει αξία και να προσδιορίσει χρήσεις γης και συντελεστές εκμετάλλευσης. Επιπλέον να χρησιμοποιήσει όλες τις μορφές αξιοποίησης, από τις «παραδοσιακές», όπως μακροχρόνια ενοικίαση και ΣΔΙΤ, μέχρι τις εξειδικευμένες, όπως τα αμοιβαία κτηματομεσιτικά κεφάλαια και εταιρείες συμμετοχών. Οσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, προέκρινε τη μέθοδο του στρατηγικού επενδυτή και της απελευθέρωσης των αγορών παντού (ενέργεια, νερά κ.ο.κ.).

Μετά τα παραπάνω, μόνο ως θρασύτατη πρόκληση και κοροϊδία μπορούν να χαρακτηριστούν οι δήθεν προτάσεις για αποκατάσταση των συντάξεων μέχρι 700 ευρώ (!), καθώς και των ενισχύσεων που έκοψε η κυβέρνηση προς τους πολύτεκνους. Με τα ψίχουλα αυτά, που όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε το κόστος τους δεν ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ, ο Αντ. Σαμαράς επιχειρεί να εξαγοράσει φιλολαϊκό προφίλ και ψήφους.

Αυτό που δεν λέει ο Αντ. Σαμαράς, είναι ότι η ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού είναι έννοιες ασυμβίβαστες μεταξύ τους. Η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου και η υπερπαραγωγή προϊόντων είναι η αιτία της καπιταλιστικής κρίσης. Με άλλα λόγια δεν ήταν η έλλειψη κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων που οδήγησε στην κρίση, αλλά η αλματώδης ενίσχυσή τους σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης. Την ίδια πολιτική συνεχίζουν και τώρα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, οδηγώντας το λαό βαθύτερα στη φτώχεια, με στόχο να επαναφέρουν το κεφάλαιο σε τροχιά κερδοφορίας.