Αναλυτικά, η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ, έχει ως εξής:
«Η κυβέρνηση βάλθηκε να τα βγάλει όλα στο σφυρί. Τα όσα λέγονται για το αν είναι προς αξιοποίηση ή πώληση η δημόσια περιουσία είναι τελείως αποπροσανατολιστικά, αφού τα σχέδια προβλέπουν συμβάσεις παραχώρησης στα μονοπώλια από 40 - 100 χρόνια με τη διατήρηση της κυριότητας από το Δημόσιο. Πρακτικά αυτό μεταφράζεται σε αρπαγή της δημόσιας περιουσίας με την εγγύηση του κράτους.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει συναποφασίσει και προαποφασίσει, μαζί με την τρόικα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. Σε αυτή την περιουσία περιλαμβάνονται κτίρια, οικόπεδα, δασικές εκτάσεις, ορεινοί όγκοι, αιγιαλοί, παραλίες, φυσικός ενεργειακός και ορυκτός πλούτος, όπως πολύτιμα μέταλλα, πετρέλαιο, λιγνίτης, φυσικό αέριο, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ.
Για το ΠΑΜΕ, ωστόσο, είναι σαφές, ότι η δημόσια περιουσία και οι κρατικές υποδομές γενικότερα στα πλαίσια του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, είτε απαξιώνονται, άμα δε βρίσκονται στις προτεραιότητες του κερδοσκοπικού ενδιαφέροντος της πλουτοκρατίας, είτε καταστρέφονται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, είτε λειτουργούν με δυσβάσταχτο κόστος για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, λειτουργώντας παράλληλα προς όφελος των μονοπωλίων.
Το βέβαιο είναι όμως, ότι αν συνεχιστούν οι ιδιωτικοποιήσεις φιλέτων υπερκερδοφόρων τομέων του Δημοσίου, που ξεκίνησαν από το 1990 και βρίσκονται σε εξέλιξη - και με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα ενταθούν - η ληστεία του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος θα διογκωθεί.
Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης, ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ότι θα αυξηθεί το εθνικό εισόδημα και θα αποπληρωθεί μέρος του εξωτερικού χρέους, είναι παραπλανητικά και ψευδή. Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας είχαμε την τελευταία εικοσαετία μεγάλο, δρόμοι, πρώην ΔΕΚΟ, αεροδρόμια, λιμάνια κλπ.
Οι επιπτώσεις στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, στη φτωχή και μεσαία αγροτιά ήταν επώδυνες, π.χ. πανάκριβα διόδια, πανάκριβες υπηρεσίες, εξοντωτικές αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, παραλίες και άλλες φυσικές ομορφιές απροσπέλαστες για το λαό. Η ανεργία εκτοξεύεται χρόνο με το χρόνο στα ύψη, τα χρέη και τα ελλείμματα, που δημιούργησαν η πλουτοκρατία και τα κόμματα που την υπηρετούν, αυξάνουν συνεχώς. Η καπιταλιστική οικονομική κρίση βαθαίνει.
Το ΠΑΜΕ, καθορίζοντας την πολιτική και τους στόχους του με κριτήριο τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, μπροστά στην πολιτική "αξιοποίησης" για το κεφάλαιο που προσπαθούν να επιβάλλουν η κυβέρνηση και η τρόικα, αντιτάσσει την πολιτική αξιοποίησης για το λαό. Δεν τρέφουμε αυταπάτες, ότι στα πλαίσια του καπιταλισμού η δημόσια περιουσία μπορεί να υπηρετήσει ολοκληρωμένα τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν η εργατική τάξη, στα πλαίσια μιας λαϊκής συμμαχίας, αντεπιτεθεί στη βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής και εδραιώσει μια εξουσία, όπου ο λαός θα διαφεντεύει τον πλούτο που παράγει.
Μπροστά όμως στην όξυνση των λαϊκών προβλημάτων διεκδικούμε λύσεις που απαντούν στα επείγοντα και οξυμένα προβλήματα των εργατικών και λαϊκών μαζών και που δίνουν απάντηση στις κατηγορίες που προσάπτουν στο ταξικό, εργατικό κίνημα, για το ότι αρνείται χωρίς προτάσεις την αξιοποίηση της "λιμνάζουσας" περιουσίας.
Καμία αυταπάτη!
Κανένας εφησυχασμός!
Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για το λαό!
Εργατική - λαϊκή αντεπίθεση τώρα!».
Σίγουρα η παραπάνω μαρτυρία δεν είναι η μοναδική. Κάθε μέρα νέοι άνθρωποι που ξεκινούν τη ζωή τους με όνειρα έρχονται αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ανεργίας. Ενας εφιάλτης που γιγαντώνεται ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες κρίσης και που τρομοκρατικά αξιοποιείται - εκτός των άλλων - από την εργοδοσία για να επιτύχει ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη. Στο όνομα άλλωστε της ανεργίας που η κυβέρνηση με την πολιτική της όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, αφού είναι μέρος του προβλήματος, αλλά προκαλεί, αποφάσισε μια σειρά από σκληρά αντεργατικά μέτρα σε βάρος της νεολαίας, αλλά και συνολικά της εργατικής τάξης για να προστατέψει τα κέρδη της εργοδοσίας. Οπως για παράδειγμα ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι μέχρι 24 ετών θα αμείβονται με το 80% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Θέλουν τη νεολαία απογοητευμένη, απαλλαγμένη από δικαιώματα και κατακτήσεις, «εύπλαστη» μάζα στα χέρια της εργοδοσίας.
Διέξοδος υπάρχει και βρίσκεται στην αντίσταση, την οργανωμένη απειθαρχία και ανυπακοή, βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή. Αυτός ο δρόμος δεν θα τους πετάξει στο χαντάκι της φτώχειας, της μιζέριας, της αμορφωσιάς και της εκμετάλλευσης. Στο τέλος αυτού του δρόμου τα όνειρά τους για μια καλύτερη, μια όμορφη ζωή, μια ζωή με δικαιώματα θα μπορούν να πραγματωθούν. Αυτό το δρόμο ακολουθεί και η Στέλλα. Το δρόμο για μια άλλη κοινωνία, για μια κοινωνία που στόχο θα έχει να ικανοποιεί τις ανάγκες τους και μόνον αυτές.
Τα ιδεολογήματα των απολογητών του συστήματος ότι η «απελευθέρωση» των αγορών, η είσοδος δηλαδή σ' αυτές ιδιωτικών κεφαλαίων, θα προάγει την ανάπτυξη, θα ενισχύσει τον ανταγωνισμό και θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών και στην προσφορά καλύτερων και ποιοτικότερων εμπορευμάτων και υπηρεσιών προς τους καταναλωτές, τα ακούμε πολλά χρόνια. Δεκαετίες ολόκληρες. Ετσι, ιδιωτικοποίησαν τράπεζες, τσιμεντοβιομηχανίες, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, την ΕΥΔΑΠ (κρατώντας μέρος της ιδιοκτησίας ως κράτος, π.χ. έχουν ακόμη το 50% της ΔΕΗ, αυτό το μέρος πωλούν τώρα), τους εθνικούς αυτοκινητόδρομους, τα αεροδρόμια, ακτές και παραλίες, ενώ σήμερα προχωρούν στην ολοκλήρωση του εγκλήματος, με την πώληση ακίνητης περιουσίας και ό,τι έχει απομείνει σε κρατική ιδιοκτησία από επιχειρήσεις, ύψους 50 δισ. ευρώ.
Φυσικά, τα αντιδραστικά αυτά ιδεολογήματα διαψεύστηκαν από την ίδια τη ζωή. Η είσοδος του ιδιωτικού κεφαλαίου, σε όλους τους ζωτικούς αρμούς της οικονομίας, συνοδεύτηκε από μαζικές απολύσεις προσωπικού, πανάκριβα εμπορεύματα και υπηρεσίες και επιδείνωση της γενικότερης θέσης των εργαζομένων. Το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων οδήγησε στην ισχυροποίηση του κεφαλαίου και στη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Οσο για τον ανταγωνισμό και τις ευεργετικές τους επιπτώσεις, και αυτό αποδείχτηκε μια πολύ μεγάλη απάτη. Αυτό που πραγματικά έγινε όλα αυτά τα χρόνια, ήταν η ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων, η αύξηση του βαθμού μονοπώλησης της ελληνικής οικονομίας, η αύξηση των τιμών των υπηρεσιών και των εμπορευμάτων. Ποτέ οι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι μεγάλοι κερδισμένοι από το σαρωτικά κύματα των ιδιωτικοποιήσεων και την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, δεν ήταν τόσο δυνατοί όσο την περίοδο στην οποία αναφερόμαστε.
Και όμως, τα αστικά ΜΜΕ και άλλα προπαγανδιστικά επιτελεία των αστών συνεχίζουν και σήμερα να επικαλούνται τα ίδια ιδεολογήματα. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι το βασικό επιχείρημα που επικαλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να πείσουν την κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα ανοίγματος των «κλειστών» επαγγελμάτων, είναι ότι με τον τρόπο αυτό θα ενταθεί ο ανταγωνισμός, θα μειωθούν οι τιμές και έτσι θα προκύψει όφελος για τους καταναλωτές... Ξεπατικώνουν, μάλιστα, τα υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών επιχειρήματα του ΙΟΒΕ - του δικού τους ινστιτούτου - και υιοθετούν και αυτοί τη θέση ότι η «απελευθέρωση» των «κλειστών» επαγγελμάτων θα οδηγήσει σε άνοδο του ΑΕΠ κατά 13,5%...Λες και ο ελληνικός λαός δεν έχει εμπειρίες για το τι σημαίνει στην πράξη «απελευθέρωση». Γιατί, μπορεί το ΑΕΠ να ανέβει, αλλά το λαϊκό εισόδημα θα συρρικνωθεί, οι τιμές θα αυξηθούν, επομένως ο λαός θα χάσει, ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα αυξάνουν τα κέρδη τους.
Και όλα αυτά για να κρύψουν ότι αυτό που επιδιώκουν είναι η άλωση από τις μεγάλες επιχειρήσεις, των επαγγελμάτων, τα οποία θέλουν να «απελευθερώσουν». Σε σχετικό, μάλιστα, κείμενο που παρουσίασε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, με αφορμή τη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου, διαβάζουμε και τα ακόλουθα: «Υπό αυτό το πρίσμα, θα πρέπει να εξεταστεί αν οι προσπάθειες απελευθέρωσης των εν λόγω επαγγελμάτων είναι σκόπιμο να συνδυαστούν με κίνητρα για την τόνωση του ανταγωνισμού με μορφή επιχειρήσεων...».
Αυτό επιδιώκουν οι άνθρωποι. Να δημιουργήσουν το νομοθετικό πλαίσιο, που θα επιτρέπει σε κεφαλαιούχους, να φτιάξουν επιχειρήσεις παροχής δικηγορικών υπηρεσιών, φαρμακείων, μηχανικών κ.λπ. Η «απελευθέρωση» των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων» σημαίνει το βίαιο εκτοπισμό μικρομεσαίων στρωμάτων, που θα αναζητήσουν θέση στη μισθωτή εργασία ή στη συγκαλυμμένη ανεργία με τα μπλοκάκια, είναι υποψήφιοι άνεργοι. Θα ακριβύνουν οι υπηρεσίες. Και οι ακριβές υπηρεσίες δεν μπορεί να είναι καλές για το λαό, που δε θα μπορεί να πληρώνει για να τις έχει. Ο εχθρός των αυτοαπασχολούμενων είναι τα μονοπώλια. Διέξοδος για το λαό η αποκλειστικά δημόσια ιδιοκτησία σ' αυτούς τους τομείς, και οι οι εργαζόμενοι να είναι υπάλληλοι, με κανονικό ωράριο, ελεύθερο χρόνο, καλούς μισθούς, Ασφάλιση, δωρεάν Παιδεία, Υγεία κ.λπ.