Συνθήκες σκλαβιάς για τους εργαζόμενους επικρατούν στη Βρετανία καθώς 5.260.000 εργαζόμενοι εργάστηκαν μέσα στο 2010 δίχως αμοιβές για την υπερωριακή τους εργασία, που ισοδυναμεί κατά μέσο όρο περισσότερο από επτά ώρες την εβδομάδα που αντιστοιχούν σε 29 δισεκατομμύρια λίρες για τους εργοδότες, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα η Ομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων TUC. Αυτή η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία βεβαίως έχει για χρόνια πρωτοστατήσει στη γραμμή της ταξικής συναίνεσης και συνεργασίας, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων» και επομένως δεν είναι άμοιρη για αυτή την κατάσταση. Παρ' όλα αυτά είναι αποκαλυπτικά τα στοιχεία που δείχνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα που διευρύνεται.

Πρόκειται για αριθμό ρεκόρ από τη στιγμή που ξεκίνησε η καταγραφή αυτών των εργαζομένων με υπερωριακή απασχόληση από το 1992, και οι οποίοι δουλεύουν κατά μέσο όρο 7 ώρες και 12 λεπτά απλήρωτης υπερωριακής εργασίας την εβδομάδα. Ενα ολόκληρο μεροκάματο κατατεθειμένο στα ταμεία των εργοδοτών. Σύμφωνα με την έκθεση, ένας στους πέντε εργαζόμενους εξαναγκάζεται σε απλήρωτη υπερωριακή εργασία από την οποία έχει απώλεια εισοδήματος 5.500 λίρες στερλίνες ετησίως. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα είναι αυτοί που στην πλειοψηφία τους εξαναγκάζονται σε αυτή τη δουλεία και είναι αυτοί ακριβώς οι εργαζόμενοι που ήδη βιώνουν τα μέτρα λιτότητας και τις δραστικές περικοπές στα εισοδήματά τους, με τις αυξήσεις στις συνεισφορές τους και το πάγωμα των μισθών.

Οι εργαζόμενοι στην πρωτεύουσα Λονδίνο κρατούν τα σκήπτρα της δουλείας, καθώς εργάζονται τζάμπα 8 ώρες την εβδομάδα, ακολουθούν οι εργαζόμενοι στο East Midlands (7,5 ώρες) και στη Βόρεια και Ανατολική Σκωτία (7,4 ώρες), σύμφωνα με την έκθεση.

Προφανώς αυτή η στυγνή εκμετάλλευση όχι μόνο δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί, αλλά θα επιδεινωθεί δεδομένων των σχεδίων του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον για αθρόες ιδιωτικοποιήσεις στο δημόσιο τομέα. Ιδιωτικοποιήσεις που θα περιλαμβάνουν σχολεία, νοσοκομεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες όπως διαμήνυσε ο Κάμερον την προηγούμενη εβδομάδα μέσα από άρθρο του στην εφημερίδα «Τέλεγκραφ», κάνοντας λόγο για «τερματισμό του κρατικού μονοπωλίου στο δημόσιο» μέσω της «απελευθέρωσης των δημοσίων υπηρεσιών από τις δαγκάνες του κρατικού ελέγχου». Μέτρα που συμπεριλαμβάνονται στη «Λευκή Βίβλο» για τις δημόσιες υπηρεσίες που θα δημοσιοποιηθεί τις επόμενες ημέρες και όπου θα ορίζεται επίσης το «αυτόματο δικαίωμα ιδιωτικών φορέων», δηλαδή εταιρειών, ομάδων εθελοντών και μη κερδοσκοπικών και φιλανθρωπικών οργανώσεων να συμμετέχουν στη διαδικασία ανάληψης δημοσίου έργου, αλλά και να αναλάβουν τη διαχείριση των δημόσιων υπηρεσιών. Δηλαδή νέα κέρδη για το κεφάλαιο ή ακόμα πιο φτηνή ή και απλήρωτη εργασία.

Από παλιότερη διαδήλωση στις ΗΠΑ ενάντια στη ...σχολή δολοφόνων

Σήμερα, το λεγόμενο δίκτυο «Διεθνής Ακαδημία για την Τήρηση του Νόμου» (Institute for Law Enfocement Administration, ILEA) αναλαμβάνει πιο συγκαλυμμένα αυτόν το ρόλο της «Σχολής της Αμερικής». Στις 9 του Φλεβάρη του τρέχοντος έτους, ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής, Εκτορ Τίμερμαν, κατήγγειλε την ύπαρξη σειράς μαθημάτων για βασανισμούς και πραξικοπηματικές τεχνικές, που προσφέρονται σε αστυνομικούς της χώρας του από την ILEA σε ένα από τα κέντρα του, με έδρα στο Σαλβαδόρ, ενώ παρομοίωσε την ILEA με τη διαβόητη «Σχολή της Αμερικής», όπου εκπαιδεύτηκαν για δεκαετίες υποκείμενα όπως ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες και πολλοί άλλοι δολοφόνοι των ειδικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.

Υπό τον τίτλο: «Καταγγελία του υπουργού Εξωτερικών της Αργεντινής προκαλεί αποκαλύψεις για τις "Σχολές του Τρόμου"» και την υπογραφή του δημοσιογράφου Ζεάν - Γκι Αγιάρντ, το εναλλακτικό δίκτυο «Rebelion» προσέφερε στις 10 του Φλεβάρη και άλλες αποκαλύψεις για το θέμα.

Ο Αγιάρντ επαναλαμβάνει τις καταγγελίες του ερευνητή Φράνκι Φλόρες (proyectoaltoalaimpunidad.blog.com) (σχέδιο για να σταματήσει η ατιμωρησία) για τους στόχους αυτού του δικτύου με πέντε ινστιτούτα για την προετοιμασία αστυνομικών και στρατιωτικών σε μοντέρνες τεχνικές καταστολής. Τα εν λόγω ινστιτούτα λειτουργούν σε Βουδαπέστη (Ουγγαρία), Μπανγκόκ (Ταϊλάνδη), Γκαμπορόν (Μποτσουάνα), Σαν Σαλβαδόρ (Σαλβαδόρ) και Ροσουέλ, Νέο Μεξικό (ΗΠΑ). Σύμφωνα με τις έρευνες του Φλόρες, ο Μπενιαμίν Κουεγιάρ, διευθυντής του Ινστιτούτου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Κεντροαμερικάνικο Πανεπιστήμιο στο Ελ Σαλβαδόρ, εμφανιζόταν στην κατάσταση μισθοδοσίας της ILEA, δηλαδή του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Συνοψίζοντας, «οι πόροι για την ILEA και τη διαβόητη Σχολή της Αμερικής με έδρα στο Φορντ Μπένιγκ, Τζόρτζια, προέρχονται από την ίδια πηγή», αναφέρει η ανάλυση. Και συνεχίζει επισημαίνοντας ότι αυτήν την εποχή στην ILEA δέχονται προετοιμασία πράκτορες του Μεξικού, της Γουατεμάλας, της Ονδούρας, της Κολομβίας, της Αργεντινής και από άλλες λατινοαμερικάνικες χώρες, ενώ κομβικό ρόλο έχει το κέντρο εκπαίδευσης της ILEA για τη Νότια Αμερική, που βρίσκεται στη Λίμα του Περού. Εκεί εκπαιδεύονται στρατιώτες και αστυνομικοί για την αντιμετώπιση αντάρτικων κινημάτων ή για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», όπως την ονομάζουν τώρα. Αυτό το είδος ακαδημιών σχεδιάστηκε και εγκρίθηκε από τον «δημοκρατικό» Πρόεδρο Κλίντον για αντιτρομοκρατική εκπαίδευση και ανταλλαγή πληροφοριών ή, μάλλον σωστότερο, κατασκοπείας.

Από την ILEA στο Σαν Σαλβαδόρ επιλέγονται οι πιο ικανοί αστυνομικοί για να σταλούν στο Φορντ Μπένιγκ, Τζόρτζια, όπου εκπαιδεύονται Λατινοαμερικάνοι στρατιώτες σε πρακτικές καταστολής και βασανισμών, εξηγεί ο Φλόρες. Ακόμα, στέλνονται στο Φορντ Ουακάτσα, Αριζόνα, όπου εκπαιδεύτηκαν και οι βασανιστές του Αμπού Γκράιμπ. «Ειρωνεία, αναφέρει στο άρθρο του ο Φλόρες, είναι το γεγονός ότι το παράρτημα της ILEA στο Σαλβαδόρ βρίσκεται στη Σάντα Τέκλα, όπου ο δήμαρχος ανήκει στο Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN) και όλοι αποσιωπούν αυτήν την επέμβαση και αυτήν την επίθεση στην αξιοπρέπεια. Ο υπουργός Εξωτερικών του Σαλβαδόρ, Ούγκο Μαρτίνες, ποτέ δεν εκδήλωσε την αντίθεσή του σε αυτήν τη σκοτεινή ακαδημία». Η ILΕΑ εγκαταστάθηκε στο Σαλβαδόρ, όταν υπογράφηκε το Σύμφωνο Ελεύθερου Εμπορίου με την Κεντρική Αμερική και την Καραϊβική (CAFTA) με το πρόσχημα της στρατιωτικής ασφάλειας. Πάντως, και το γεγονός αυτό της δράσης της CIA και η γενικότερη στάση της κυβέρνησης Φούνες, στο Ελ Σαλβαδόρ, έχουν δημιουργήσει έντονες αντιδράσεις μέσα στο FMLN που τον υποστήριξε στην προεδρία.