«Για ξήλωμα του κοινωνικού κράτους έκανε λόγο ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, Αλέξης Μητρόπουλος, επισημαίνοντας ότι η αρχή έγινε με την "απορρύθμιση" του ασφαλιστικού και εργασιακού συστήματος και θα συνεχιστεί, σημείωσε, "κατά το πνεύμα και το γράμμα του Μνημονίου"», σύμφωνα με ρεπορτάζ της προχτεσινής «Αυγής». Ετεροχρονισμένα ανακάλυψε ο Α. Μητρόπουλος το ξήλωμα έστω και αυτού του «κοινωνικού κράτους» στον καπιταλισμό, δηλαδή παραχωρήσεις στους εργαζόμενους μετά από σκληρούς αγώνες. Και λέμε ετεροχρονισμένα, γιατί αυτό το ξήλωμα στην Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Πρόνοια έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Το Ασφαλιστικό για το οποίο κόπτεται χτυπιέται από τους νόμους Σιούφα - Σουφλιά στα 1992, συνέχισε με το νόμο Ρέππα του ΠΑΣΟΚ το 2002 τον οποίο εκθείαζε ο Α. Μητρόπουλος, συνέχισε με την Πετραλιά της ΝΔ και έφτασε στο σημερινό έκτρωμα Λοβέρδου - Κουτρουμάνη. Ηταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο στήριξε ο Α. Μητρόπουλος ως μέλος του Εθνικού του Συμβουλίου. Αρα, κοροϊδεύει.

Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, ο Αλ. Μητρόπουλος, «στις δηλώσεις του από τα κεντρικά γραφεία του ΟΤΕ, δήλωσε κατηγορηματικά ότι πρέπει να επανέλθει υπό δημόσιο έλεγχο και να ενταχθεί στη νέα αναπτυξιακή στρατηγική. "Είναι καιρός πλέον να σταματήσει ο κατήφορος της διεθνούς αλλοτρίωσής του και της απορρύθμισης του εργασιακού του συστήματος, κάτι που είχε υποσχεθεί προεκλογικά και ο σημερινός πρωθυπουργός"». Και άλλη κοροϊδία, και άλλο ψέμα. Το ψέμα βρίσκεται πάλι στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ, γιατί η στρατηγική του είναι στρατηγική απελευθέρωσης, επομένως και λειτουργίας του ως καπιταλιστικής επιχείρησης στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν αντέδρασε στις αντιδραστικές αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς στον ΟΤΕ που επέβαλε η ΝΔ, ίσα ίσα συμφώνησαν και οι συνδικαλιστές του, υπό τη συγκάλυψη των εθελουσίων εξόδων με τις παχυλές αποζημιώσεις που έγιναν Δούρειος Ιππος για το σακάτεμα των εργασιακών σχέσεων. Οσο για το δημόσιο έλεγχο στον ΟΤΕ, και με το 51% των μετοχών στο Δημόσιο λειτουργούσε όπως κάθε καπιταλιστική επιχείρηση, όχι σε όφελος του λαού, αλλά του κεφαλαίου. Να και η κοροϊδία...

Ο Αλ. Αλαβάνος είπε για το διακύβευμα των εκλογών: «...Το Νοέμβρη απέναντι στην κεντρική κυβέρνηση της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους μπορεί να αντιπαρατάσσεται η κυβέρνηση της Αττικής, της μισής Ελλάδας, για την αναγέννηση του κοινωνικού κράτους. Η Ελεύθερη Αττική είναι το πρώτο, αποφασιστικό βήμα για την ελεύθερη Ελλάδα...» (από το προεκλογικό υλικό).

Εδώ ο Αλ. Αλαβάνος μιλά για φιλολαϊκή πολιτική σε καπιταλιστικό κράτος. Μιλά για «ελεύθερη Ελλάδα», υπονοώντας ότι τώρα είναι υπό κατοχή του ΔΝΤ, της τρόικα. Το λέει και ανοιχτά.

Φιλολαϊκή νησίδα στον καπιταλισμό, στην καρδιά του αστικού κράτους δεν μπορεί να υπάρξει. Σπέρνουν αυταπάτες ότι είναι δυνατόν, χωρίς πάλη, ανυπακοή μέχρι την ανατροπή του «Καλλικράτη», του μνημονίου και όλων των αντιδραστικών νόμων που έχουν ψηφίσει, χωρίς ανατροπή συνολικά αυτού του συστήματος, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Ο Αλ. Αλαβάνος λαϊκίζει και δημαγωγεί ασυστόλως. Ρητορεύει να φύγει το ΔΝΤ και η ΕΕ. Οχι, όμως, να φύγει η Ελλάδα απ' την ΕΕ. Σ' αυτήν παραμένει πάντα πιστός με εξαιρετική αφοσίωση και προσήλωση και αξιοσημείωτη συνέπεια. Συσκοτίζουν ότι προϋπόθεση για διέξοδο σε όφελος του λαού είναι η συνολική ρήξη με την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, η αποδέσμευση από την ΕΕ, η πάλη για ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Διέξοδος είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο κεντρικός σχεδιασμός, η Λαϊκή Οικονομία.

Επίσης, η Ελλάδα δεν «τελεί υπό κατοχή». Στην εξουσία βρίσκεται η αστική τάξη, τα μονοπώλια που η κυβέρνηση υπηρετεί. Το ΔΝΤ, η τρόικα, ενισχύουν την εξουσία τους και τα αντιλαϊκά μέτρα. Την αντιλαϊκή πολιτική τη στήριξε και ο Αλαβάνος με το Μάαστριχτ και μέχρι σήμερα - ως προς το περιεχόμενό της.