Η Κοκκινιά του αγώνα έδωσε ηχηρό «παρών» στη συγκέντρωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με ομιλητές τον Στέλιο Μπενετάτο και τον Γιάννη Μανουσογιαννάκη
Ο Στέλιος Μπενετάτος |
Παράλληλα, ανανέωσε το αγωνιστικό ραντεβού για τις 15 Νοέμβρη μαζί με το ΚΚΕ στο Σύνταγμα. «Η δύναμή μας, τόνισε, είναι και το έργο μας όλο το διάστημα που ήμασταν στη διοίκηση του Δήμου Νίκαιας». «Οι εκλογές - πρόσθεσε - γίνονται με έναν εκβιασμό: 'Η ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ ή εκλογές, ή ΠΑΣΟΚ ή αποσταθεροποίηση. Δηλαδή - έθεσε το ερώτημα - να σταθεροποιηθεί τι; Τι σταθερό έχει ο άνεργος, ο παππούς που του κόβουν τη σύνταξη ή ο συμβασιούχος; Οφείλουμε, τόνισε, να απαντήσουμε στον εκβιασμό όχι μόνο γιατί μας ετοιμάζουν χειρότερα, αλλά και γιατί δε δίνουμε συγχωροχάρτι στη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική».
Ο Στ. Μπενετάτος αναφέρθηκε αναλυτικά στους αγώνες που έδωσε η σημερινή Δημοτική Αρχή τα τελευταία οχτώ χρόνια που είναι στο τιμόνι της διοίκησης του δήμου. Αγώνες ενάντια στις χαφιεδοκάμερες, τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, για το χτίσιμο σχολείων, αλλά και για να αντιμετωπιστεί το οικονομικό χρέος του δήμου χωρίς να μετακυλιστεί το βάρος στους δημότες. Χωρίς να αυξήσει τα δημοτικά τέλη και τα τροφεία. Αφού αναφέρθηκε στη στάση της Δημοτικής Αρχής απέναντι στους εργαζόμενους όπου αντιστάθηκε στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και πάλεψε για μόνιμη και σταθερή δουλειά μονιμοποιώντας όλους τους συμβασιούχους, τόνισε «δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εμείς θέλουμε το δήμο για να οργανώσουμε την πάλη του λαού ενάντια σ' αυτή την πολιτική». Μία από τις χαρακτηριστικές διαφορές που ανέφερε ανάμεσα στη «Λαϊκή Συσπείρωση» και τους άλλους υποψηφίους είναι πως «εμείς τους ελεύθερους χώρους τους αξιοποιούμε δωρεάν προς όφελος των κατοίκων, οι άλλοι τους παραδίδουν στο μεγάλο κεφάλαιο όπως κατά κόρον συμβαίνει στο Ρέντη».
Από τη χτεσινή συγκέντρωση στην Κοκκινιά |
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Ελπίδα Παντελάκη, υποψήφια δήμαρχο Πειραιά. Χαιρέτισαν υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, ενώ ο τραγουδιστής Βασίλης Λέκκας συνέβαλε με την «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου».
Είναι μια κοινή στάση αυτή, που κρατούν συντονισμένα όλοι οι πρωθυπουργοί των κρατών - μελών της ΕΕ που βρίσκονται εκτεθειμένοι απέναντι στους λαούς που καθημερινά εξαπατούν με την υλοποίηση της πολιτικής των κυβερνήσεών τους. Ας θυμηθούμε τι δήλωσε ο Σαρκοζί για τα εκατομμύρια των Γάλλων απεργών, ο Δανός Ράσμουσεν με την ανακοίνωση του προϋπολογισμού, η Μέρκελ, αλλά και άλλοι εκτός ΕΕ πρωθυπουργοί.
Η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του πλούτου δεν μπορεί να κρυφτεί. Ο Μεξικανός Carlos Helu παρουσιάζει σήμερα μια περιουσία που ανέρχεται στα 60 δισ. δολάρια, δηλαδή ίσα με το ΑΕΠ του Βιετνάμ των τόσων εκατομμυρίων ή αν θέλετε μεγαλύτερη από το ΑΕΠ 140 χωρών. Οι περιουσίες των πλούσιων έχουν χιλιοπολλαπλασιαστεί σταδιακά στα τελευταία 40 χρόνια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η οικογένεια Βάλενμπεργκ στη Σουηδία στη δεκαετία του '60 και της απόλυτης κυριαρχίας του διαφημισμένου ως δίκαιου, σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα σουηδικού μοντέλου, είχε περιουσία που ήταν 3.000 φορές μεγαλύτερη από τη μέση περιουσία των Σουηδών. Σήμερα ένας άλλος Σουηδός, ο Πέρσον, ιδιοκτήτης του οίκου «Η&M», παρουσιάζει μια περιουσία που είναι 240.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή του μέσου Σουηδού.
Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς έχει βοηθήσει στην παγκοσμιοποίηση περιουσιών. Οι 40 από τους 100 πλουσιότερους Σουηδούς, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, μένουν εκτός Σουηδίας και έχουν μεταφέρει και τις οικονομικές τους δραστηριότητες σε πιο κερδοφόρες αγορές, τη στιγμή που οι Σουηδοί εργαζόμενοι παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τα αυξανόμενα χρέη και τη χειροτέρευση της οικονομίας τους. Ακόμη με το να καλούνται να πληρώσουν μεγαλύτερους φόρους για τα άδεια ταμεία του κράτους.
Ε, τόσο Αμερικανάκια δεν είμαστε! Απαντάμε με όρους λαϊκής αντεπίθεσης και δίνουμε τη μάχη με όλες τις δυνάμεις μας έστω και τώρα, την τελευταία στιγμή πριν την κάλπη, όλους αυτούς που συμφωνούν αλλά διστάζουν και αυτή τη φορά να κάνουν το βήμα, ότι δεν πάει άλλο. Δεν έχει πάτο αυτή η αντιλαϊκή βαρβαρότητα και πρέπει άμεσα να φρεναριστεί. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Για την αξιοπρέπειά μας, για τα συμφέροντα της τάξης μας, για το μέλλον των παιδιών μας, για τη διεθνή αλληλεγγύη.
Είναι καιρός η αντικειμενική ανησυχία που εκδηλώνεται καθημερινά από τα λαϊκά στρώματα με βάση τις εξελίξεις και εκφράζεται με το ανώριμο ΠΟΥ ΠΑΜΕ, να αντικατασταθεί άμεσα με το ανατρεπτικό ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.!!
Δαγκωτά ψήφο στη «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ».
Εμπορος - υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Νεμέας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
«Mε τίμησε ιδιαίτερα η πρόταση να συμμετάσχω ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό της "Λαϊκής Συσπείρωσης" Νεμέας, με υποψήφιο δήμαρχο τον Νίκο Μπουλουγουρά.
Στη Νεμέα παράγονται ποιοτικά και φημισμένα αγροτικά προϊόντα, που σήμερα ακόμα πιο πολύ από παλιότερα τα εκμεταλλεύονται οι μεγαλέμποροι και οι πολυεθνικές. Τα λαϊκά στρώματα, οι μικροί και μεσαίοι αγρότες της Νεμέας χρειάζεται να μπουν στον αγώνα ενάντια σε αυτή την πολιτική.
Η στήριξη του ψηφοδελτίου της "Λαϊκής Συσπείρωσης" Νεμέας αποτελεί ένδειξη αξιοπρέπειας και σεβασμού της αξίας και της τιμής των δικαιωμάτων του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου, ως εργαζόμενου, γονέα, αγρότη, συνταξιούχου, που καθημερινά παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματά του.
Να αντισταθούμε, να αντιδράσουμε στις πολιτικές που προσπαθούν να εξοντώσουν τον αυτοαπασχολούμενο, τον αγρότη, το μικρομεσαίο. Για να μην απολογηθούμε στα παιδιά μας για συγκατάθεση και ηττοπάθεια απέναντι στην υποκρισία και παραπλάνηση αυτών που μας κυβερνούν.
Δε δίνουμε υποσχέσεις, ούτε κάνουμε μυστικές συμφωνίες, όλοι είμαστε απαραίτητοι».
«Μας ρωτούν: Καλείτε τη νεολαία σε εξέγερση; Τους απαντάμε: Ναι! (...) Το μεγαλύτερο ψέμα είναι ότι η αντίσταση, ο αγώνας, η εξέγερση δεν οδηγούν πουθενά. Για τους νέους δεν είναι εποχή για να κάθονται στ' αυγά τους, αλλά για να πετάξουν αυγά στο σύστημα και για να εκκολάψουν το αυγό ενός αισιόδοξου αύριο». Στο προσφιλές χάιδεμα των αυτιών της νεολαίας επιδόθηκε ξανά χτες ο Αλ. Αλαβάνος, μιλώντας στην προεκλογική του συγκέντρωση για την περιφέρεια. Αλήθεια, πού βρισκόταν ο Αλαβάνος όταν δρομολογούνταν αυτή η πολιτική; Τη στήριζε διακριτικά από τη θέση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ αρχικά, του προέδρου του ΣΥΝ αργότερα, καλώντας το ΠΑΣΟΚ σε κοινή δράση και πάει λέγοντας. Με ποιο πλαίσιο, ποιο στόχο, σε ποια προοπτική καλεί τη νεολαία σε εξέγερση; Για να φύγει ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς. Να φύγει το μνημόνιο και να μείνει η στρατηγική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αυτό ζητάει ο Αλαβάνος και όχι βέβαια να ανατραπεί η εξουσία των μονοπωλίων και τα κόμματα που την υπηρετούν. Τουφεκιές στον αέρα για να εκτονώνεται ανώδυνα η οργή της νεολαίας θέλει ο Αλαβάνος. Οπως έκανε και το Δεκέμβρη του 2008, χαρακτηρίζοντας «εξέγερση» τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου. Τι απέγινε η «μέγιστη νίκη», την οποία χαιρέτιζε ο Αλ. Αλαβάνος, ο ελιγμός δηλαδή στη Βουλή του ΠΑΣΟΚ που δεν επέτρεψε την αναθεώρηση του άρθρου 16, για να μη δει ο λαός και η νεολαία ότι η αντιεκπαιδευτική πολιτική προχωρούσε ακάθεκτη; Η νεολαία δε χρειάζεται κόλακες και ρήτορες αποπροσανατολισμού. Τους έχει δοκιμάσει. Καιρός να τους απορρίψει και στην κάλπη. Καταψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - αναχώματα, υπερψηφίζοντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση» που στηρίζει το ΚΚΕ.