Τα εκρηκτικά προβλήματα των φοιτητών και των σπουδαστών - που στην πλειοψηφία τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά στη «δωρεάν» Παιδεία που «παρέχεται» στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ - βρίσκονται στο επίκεντρο του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ). Παράλληλα, το ΜΑΣ έχει σημάνει «συναγερμό» για τις νέες αναδιαρθρώσεις σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και στόχο έχουν να γκρεμίσουν ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά και να διαμορφώσουν προγράμματα σπουδών κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των επιχειρήσεων.

Τη στιγμή που το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης, καλώντας τους φοιτητές και τους σπουδαστές να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, οι άλλες δυνάμεις στα πανεπιστήμια είτε «κρύβονται», είτε προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν. Η ΠΑΣΠ δηλώνει πως «διαφωνεί» με τις αναδιαρθρώσεις, αλλά παράλληλα προσπαθεί σύρει στο διάλογο - απάτη τους φοιτητές και τους σπουδαστές. Η ΔΑΠ με ...αντιμνημονιακή γραμμή συμφωνεί απολύτως με την κατεύθυνση των αλλαγών, αλλά προτείνει άλλη «συνταγή». Την ίδια ώρα, η ΕΑΑΚ παίζει ξύλο για τις καρέκλες και οι δυνάμεις του ΣΥΝ προσπαθούν να βρουν τρόπο να διαφοροποιηθούν απ' τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για την αυτοτέλεια των πανεπιστημίων και την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση, «ξεχνώντας» ότι είναι και δικές τους προτάσεις.

Κι ενώ όλοι αυτοί υπηρετούν ή εξυπηρετούν τα παιχνίδια» του συστήματος (ο καθένας στο ρυθμό που «ξέρει») οι φοιτητές, οι σπουδαστές και οι οικογένειες τους είναι σε αδιέξοδο, μετά τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης. «Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους» σημείωνε σε πρόσφατη ανακοίνωση το ΜΑΣ και περιέγραφε την κατάσταση: «10% των πρωτοετών συναδέλφων μας δουλεύουν. Το 50% των σπουδαστών στα ΤΕΙ και το 30% των ΑΕΙ δουλεύουν. Σχεδόν 1 στους 3 παρατάει τις σπουδές του». Και πώς να είναι διαφορετικά τα πράγματα, όταν ένας σπουδαστής χρειάζεται «350 ευρώ για νοίκι, 100 ευρώ για έξοδα σε σημειώσεις και αναλώσιμα, 50 ευρώ για μετακίνηση, 300 ευρώ για σίτιση και λοιπά έξοδα». Σύνολο, δηλαδή, 800 ευρώ: «Ενας μισθός και βάλε για κάθε παιδί που σπουδάζει. Και αυτός πλέον δεν υπάρχει γιατί τον έκοψε το ΠΑΣΟΚ απ' τους γονείς μας», σημειώνει το ΜΑΣ.

Τα παραπάνω στοιχεία δεν είναι μόνο αριθμοί, αλλά είναι η ζωή χιλιάδων σπουδαστών σε όλη τη χώρα, που δεν έχουν δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση, στέγαση και μετακίνηση. Η κυβέρνηση, παρόλο που επιδιώκει να τσακίσει κάθε δικαίωμα, δεν πήρε στοιχειώδη μέτρα, ούτε για τα μάτια του κόσμου. Χαρακτηριστικό είναι ότι, ενώ εξήγγειλε 2.500 θέσεις στις εστίες, δεν έχει φτιάξει ούτε ένα καινούριο δωμάτιο, με αποτέλεσμα να ξεσπιτώνονται εκατοντάδες φοιτητές και σπουδαστές. Οι 17 εστίες που ανήκουν στο Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας καλύπτουν μόλις 8.000 θέσεις και χιλιάδες μένουν έξω, πληρώνοντας υπέρογκα ενοίκια. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση πάει να ιδιωτικοποιήσει τη στέγαση, ενώ οι λέσχες κλείνουν όταν ο εργολάβος δεν ικανοποιείται απ' τα κέρδη που βγάζει! Κι ενώ ακόμα και το ευρώ είναι υπολογίσιμο ποσό για πολλούς σπουδαστές, η κυβέρνηση καθυστέρησε τη διανομή των πάσο.

«Ούτε ένα ευρώ για σίτιση - στέγαση - μετακίνηση - βιβλία - αναλώσιμα», «εστιατόρια, κυλικεία στην ευθύνη του κράτους και όχι των ιδιωτών» απαντάει το ΜΑΣ και έχει «σαρώσει» τις σχολές, πριν και μετά την εξεταστική, με πολύμορφες κινητοποιήσεις. Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και σε κάθε πόλη της χώρας οι Επιτροπές Αγώνα δεν έχουν αφήσει σε ησυχία τους «υπεύθυνους» και «ανεύθυνους» που υλοποιούν την πολιτική που διαλύει τα δικαιώματα των φοιτητών και των σπουδαστών. Με παραστάσεις διαμαρτυρίας σε πρυτάνεις, προέδρους σχολών και τμημάτων, στο Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας για τη στέγαση, με εξορμήσεις και δυναμικές κινητοποιήσεις δημιουργούν μέτωπο αντίστασης στην επίθεση της κυβέρνησης.

Οπου πήγαν να πετάξουν έξω τους φοιτητές απ' τις εστίες (Καλαμάτα, Ιόνιο πανεπιστήμιο κ.α.) το ΜΑΣ ήταν εκεί. Οπου πήγαν να επιβάλουν χρήματα για τη σίτιση των σπουδαστών έχουν δεν έχουν κάρτα (ΤΕΙ Πειραιά) το ΜΑΣ ήταν εκεί και ανέτρεπε την απόφαση. Ταυτόχρονα, το θέμα της μετακίνησης των φοιτητών και των σπουδαστών ήταν απ' τα ζητήματα που μπήκαν μπροστά στις διεκδικήσεις του ΜΑΣ. Εκανε παραστάσεις διαμαρτυρίας στις σχολές απ' την πρώτη μέρα (13 Σεπτέμβρη) που δε δόθηκαν τα πάσο, ενώ μετά από κινητοποίηση του ΜΑΣ, το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να απαντήσει ότι το θέμα λύθηκε ...για φέτος! Παράλληλα, με δυναμικές κινητοποιήσεις (π.χ. Πάτρα) διεκδίκησε δωρεάν μετακίνηση φοιτητών.

Με άμεσα αιτήματα που θα ελαφρύνουν απ' τα βάρη τις λαϊκές οικογένειες διεκδικεί μηνιαίο επίδομα ενοικίου και σίτισης 600 ευρώ σε όλους τους φοιτητές και τους σπουδαστές που είναι από άλλες πόλεις και που το οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά τις 40.000 ευρώ ετησίως, για τα παιδιά ανέργων και απολυμένων. Απαγόρευση του μέτρου διακοπής της σύνδεσης για ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ σε όλους τους φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από τα σπίτια τους, στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες κ.ά.

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, την επόμενη μέρα των εξαγγελιών της κυβέρνησης, έδωσε μια πρώτη απάντηση με συμβολική κατάληψη της πρυτανείας του πανεπιστημίου Αθήνας και άλλες κινητοποιήσεις, ενώ σε ανακοίνωσή του σήμανε συναγερμό. Τόνισε πως «τα μέτρα που εξήγγειλε ο Γ. Παπανδρέου, με ακροατήριο την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ, μεγαλοκαθηγητές, βιομηχάνους, εφοπλιστές και τραπεζίτες, είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», σημειώνοντας ότι «γκρεμίζεται ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση». Παράλληλα, ενημέρωσε φοιτητές και σπουδαστές για τις αναδιαρθρώσεις, εξηγώντας τους στόχους της κυβέρνησης και καταγγέλλοντας έναν ακόμα στημένο διάλογο - απάτη για την Παιδεία.

Στις 7 Οκτώβρη μαζί με τους μαθητές διοργάνωσε συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα, δηλώνοντας «Απειθαρχούμε σε μνημόνιο - Ευρωπαϊκή Ενωση - Κυβέρνηση. Οργανωνόμαστε για την ανατροπή» και ξεκαθαρίζοντας πως όχι μόνο δε θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά θα συνεχίσει πιο δυναμικά, πιο μαζικά την οργάνωση της πάλης φοιτητών και σπουδαστών. Ηδη συνεδριάζουν οι Επιτροπές Αγώνα και καλούν σε κινητοποιήσεις σε εστίες, λέσχες σίτισης, σε αγώνες μέσα και έξω απ' τις σχολές. Παράλληλα, θα κάνει ό,τι μπορεί, για να σταματήσει ο εκφυλισμός στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα και βολεύει μόνο τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.