ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πάση θυσία

«Το Μνημόνιο πρέπει να περάσει πάση θυσία».

Πόσο πάση θυσία;

Ως πού μπορεί να φτάσει αυτό; Μόνο οι ίδιοι το ξέρουν.

Το λαχάνιασμα ενός «δημοσιογράφου» που έτρεξε χτες το βράδυ στο στούντιο να βεβαιώσει ότι «δεν είναι από μέσα το χτύπημα» κι ότι «δίνουμε κακή εικόνα στο εξωτερικό μία με το λιμάνι, τώρα μ' αυτό», δεν προκαλεί μόνο ερωτήματα. Βεβαιώνει ότι είναι εξαιρετικά αδίστακτοι.

Δεν περιμέναμε τόσο γρήγορα να δημοσιοποιήσουν τόσο εκρηκτικά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτό που διακήρυσσε χτες η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στην πρώτη σελίδα ότι «η κυβέρνηση είναι ανίκανη να επιβάλει τον νόμο». Ηδη, μέσα στο χαμό ο «δημοσιογράφος» έσπευσε να αξιώσει να κυκλοφορούν όλοι τους με θωρακισμένα αυτοκίνητα.

Ενα πασίγνωστο αμερικάνικο εργατικό τραγούδι έχει τίτλο «σε ποια πλευρά στέκεσαι». Ετσι απόλυτα. Γράφτηκε τον καιρό που οι απεργοί τραβάγανε μια γραμμή στο έδαφος και κάθονταν από εδώ αυτοί κι από κει οι άλλοι. Ο τροβαδούρος ρωτούσε τους άλλους σε ποια πλευρά της γραμμής στέκονταν. Κι ήταν μεγάλη ντροπή να είσαι απέναντι από τους απεργούς.

Αυτό παραμένει συνείδηση ανάμεσα στους εργάτες. Αυτή τη συνείδηση θέλουν να σπάσουν όσοι πασχίζουν κάθε φορά να φέρουν σε αντίθεση τους εργάτες που απεργούν με ανθρώπους από άλλα λαϊκά στρώματα.

Ο βασικός διαχωρισμός στην κοινωνία που ζούμε παραμένει και οξύνεται. Από κει το κεφάλαιο, από δω οι εργάτες.

Αυτό θέλουν να το θολώσουν.

Ξέρουν, πως τα μέτρα που προωθούν για το τσάκισμα κάθε εργατικού δικαιώματος, είναι ικανά να κάνουν χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες να βρίσκονται διαρκώς στο δρόμο.

Καταλαβαίνουν πως ένας κόσμος δε θα μένει για πολύ εγκλωβισμένος στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ και τα συμπληρώματά τους.

Τα ψέματα τελειώνουν όταν έρχεται η πράξη. Και τότε, κανείς δε θα μπορεί να σταματήσει την οργή στο δρόμο. Θέλουν, λοιπόν, να προλάβουν να νομοθετήσουν το άδικο για να έρθουν μετά να πούνε «δεχτείτε το νόμο».

Κάνουν τη δημοκρατία, αυτήν την αστική δημοκρατία, να μοιάζει τέλεια με φάρσα. Εν τέλει, αυτό που πάντα ήταν: το κράτος των αστών ενάντια στα δικαιώματα των παραγωγών όλου του πλούτου.

Δεν τους έπιασε ο πόνος που δεν εφαρμόστηκε μια δικαστική απόφαση. Το νόμο έχουν στο μυαλό τους. Το νόμο που θα ζητήσουν αύριο να εφαρμοστεί και θα βρίσκει απέναντί του ένα ποτάμι οργής.

Θέλουν έναν κόσμο «φίτσουλα» να χαζεύει με τον πρίγκιπα, με την κόρη του εφοπλιστή που μαγάρισε το «εθνικό σύμβολο», με τα ωάρια που επιλέγουν δεν ξέρω τι και να χάφτει αμάσητα τα περί απεργών - δυναστών.

Αυτοί, η τρομακτική κοινωνική μειοψηφία, η αστική τάξη, μιλάει για μειοψηφία που απεργεί και πλειοψηφία που παθαίνει. Προσπερνά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι εργάτες που παθαίνουν από την εξουσία της μειοψηφούσας αστικής τάξης καθημερινά ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κινητοποιούνται κατά τμήματα. Είναι ένα μάθημα για τους εργάτες να κάνουν τον αγώνα του διπλανού τους και δικό τους, αλλά αυτό δε θα μας το πει η αστική τάξη. Η αστική τάξη θέλει να μη γίνεται καμιά απεργία, κανένας αγώνας.

Για να το πετύχει αυτό - που δε θα της περάσει - είναι ικανή για όλα...

ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΠΑΝΤΕΣ

ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ: «Οι βουλευτές ασφαλώς γνωρίζουν την κρισιμότητα αυτών των νομοσχεδίων. Αλλωστε οι ίδιοι ψήφισαν το περίφημο Μνημόνιο. Γνωρίζουν ότι η ψήφιση των νομοσχεδίων είναι εκ των ων ουκ άνευ για να ισχύει η συμφωνία με την τρόικα και να συνεχιστεί η εκταμίευση των επόμενων δόσεων του δανείου (...) η πιστή εφαρμογή του προγράμματος ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα με την ομαλή συνέχιση του δανεισμού της χώρας είναι ευθύνη της κυβέρνησης» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΙ: «Το ΚΚΕ διαπράττει ένα θανάσιμο σφάλμα κλείνοντας τα λιμάνια (...) είναι άλλο πράγμα να μάχεσαι για κάτι καθολικό, που αφορά το σύνολο των εργαζομένων και άλλο να προκαλείς μείζονα κρίση σε μια εξαιρετικά λεπτή και δύσκολη εποχή, πολεμώντας για ζητήματα σοβαρά μεν αλλά τα οποία αφορούν μικρές ομάδες λίγων εργαζομένων» (ο Γ. Τριάντης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΩΜΟΙ: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση του ΚΚΕ που με το περιβόητο ΠΑΜΕ κινείται συχνά στα όρια της νομιμότητας (...) επιμένει σε μια αντιθεσμική συμπεριφορά (...) το ΚΚΕ δεν δικαιούται να αγνοεί τους κανόνες της δημοκρατίας, αλλά πολύ περισσότερο η κυβέρνηση υποχρεούται στην πιστή τους τήρηση» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Η ΡΟΖ ΕΚΔΟΧΗ: «Οι επαναλαμβανόμενες απεργίες στα λιμάνια τσακίζουν εκτός από τα νεύρα μας και τον τουρισμό» (...) «οι Πέμπτες αποκτούν άλλον αέρα και αναδεικνύονται στις πιο hot ημερες για διασκέδαση στο φουλ (...) το Isl.. σταθερό στις αξίες του πρωτοπορεί με τα πάρτυ του και φέτος μετονομάζεται σε Glam... πρόκειται για δυο διαφορετικά happenigs τα οποία δίνουν την αίσθηση ότι πρόκειται για live performance ...» (ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΚΑΙ Η ΒΑΘΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ: «Ρεζίλι διεθνώς έγινε η Ελλάδα εξαιτίας της νέας απεργιακής κινητοποίησης συνδικαλιστών ναυτεργατών» (...) «Γιατί οι άνδρες είναι άπιστοι; Το αιώνιο ερώτημα επανέρχεται, αφορμή ο πρόσφατος χωρισμός του υπουργού Ενέργειας Κρις Χιουν από την ελληνικής καταγωγής σύζυγό του Βίκι Πράις για χάρη της κατά μια δεκαετία νεότερής του Καρίνας Τρίμιγχαμ» (και ανάλογα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ κόντρα στους μεγαλοεπιχειρηματίες

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τορπίλη στον τουρισμό τα μπλόκα στο λιμάνι

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κατελύθη ο νόμος στον Πειραιά

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΑΓΙΔΕΥΣΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Με νόμο ρυθμίσεις των «κόκκινων» δανείων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ξεκαθάρισμα για μητέρες - 40ετία

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Στον αέρα 13ος και 14ος μισθός

ΤΑ ΝΕΑ: Καν' το όπως στα ιδιωτικά

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ» για το ασφαλιστικό

Η ΑΥΓΗ: Στην πυρά οι γυναίκες λόγω μακροζωίας

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΙ

Η ΧΩΡΑ: Ο Αντώνης καθαρίζει τις «σκιές»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ασύδοτο, καταφέρει πλήγματα σε ακτοπλοΐα, τουρισμό

ΕΘΝΟΣ: 5 ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ από δικαστές για το ασφαλιστικό

Η σοβαρή δημοσιογραφία

«Πριγκιπικοί αρραβώνες στο Μονακό. Ο Αλβέρτος, ο πιο διάσημος εργένης, θα παντρευτεί τη Σαρλίν Γουίτσοκ από τη Νότιο Αφρική (...) στην ανακοίνωση δεν αναφέρεται η ημερομηνία του γάμου του 52χρονου Αλβέρδου και της 32χρονης (...) σε αντίθεση με τις αδελφές του Καρολίνα και Στεφανί που βρίσκονταν συχνά στα πρωτοσέλιδα εξαιτίας των "σκανταλιών" ο Αλβέρτος κράτησε σχεδόν κρυφή την προσωπική του ζωή» (πεντάστηλο πρώτο θέμα σελίδας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Με τις έντονες κοινωνικές ανησυχίες

«Το γυναικείο σώμα ...επιλέγει σπερματοζωάρια (...) ο γυναικείος οργανισμός επιλέγει τον πατέρα επιτρέποντας στα σπερματοζωάρια του να γονιμοποιηθούν (...) αντιθέτως σκοτώνει τα γεννητικά κύτταρα κάθε άνδρα που αν και γίνεται δεκτός ως εραστής είναι ανεπιθύμητος ως πατέρας» (δίστηλο μισή σελίδα, επίσης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Και την ιστορικότητα

«Πέθανε η νοσοκόμα του θρυλικού φιλιού με το ναύτη» (πεντάστηλο, δεύτερο θέμα στην ίδια σελίδα με τα προηγούμενα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Το όριο της δημοκρατίας τους

«Το σχεδόν γραφικό σύνθημα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" μετεξελίχθηκε σε συνολική εναντίωση στο νομικό και πολιτικό σύστημα της χώρας (...) υποκινεί άκριτα τυφλές κινητοποιήσεις (...) υπερβαίνει το δικαίωμα ενός κόμματος να ορίζει την πρακτική του η ιδεολογία του» (το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

Και η απαίτηση να γίνουμε σαν τα μούτρα τους

«Φοράει σκούρο κουστούμι, ριγέ πουκάμισο και κόκκινη γραβάτα (...) μπαινοβγαίνει στα υπουργικά γραφεία προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση να μην άρει το πλαφόν στα δίδακτρα των πανεπιστημίων (...) δεν έχει τη δύναμη να κλείσει δρόμους και λιμάνια (...) θέλει μόνο να πείσει (...) Αντί για ντεσιμπέλ και πάλεμα, ντουντούκες και καδρόνια, εκείνος επιστρατεύει μόνο επιχειρήματα» (ένα από τα άρθρα στα ΝΕΑ).