Μην τρομάζεις! Γράψε στα παλιότερα των υποδημάτων σου όσα σου λένε περί σωτηρίας της χώρας. Πρόκειται για σωτηρία των καπιταλιστών. Και είναι χαρακτηριστικό πως την ώρα που σου ζητούν να βάλεις κάτω από την ταφόπλακα κάθε σου δικαίωμα, αυτοί ήδη μιλάνε και για νέα εποχή. Από τη σκοπιά τους έχουν δίκιο. Για τον καπιταλισμό είναι βήμα μπροστά η όλη εξέλιξη, βήμα για ένταση της βαρβαρότητας.

Και δεν κάνουν καλά όσοι μιλάνε για πισωγύρισμα. Δεν πάνε πίσω οι σχέσεις εκμετάλλευσης. Αντίθετα, αυξάνεται ο βαθμός εκμετάλλευσης, γίνεται ισχυρότερος ο καπιταλισμός. Είναι κακή εξέλιξη για τους εργάτες, αλλά αυτή είναι η εξέλιξη του συστήματος, και μπορεί να εμποδιστεί μόνο όταν η εργατική πάλη βάλει στόχο να φρενάρει αυτήν την πορεία έως και να ανατρέψει τους καπιταλιστές. Αυτό θα είναι βήμα μπροστά για τους εργάτες, αυτό το βήμα εμποδίζουν όσοι καλούν τον εργάτη να παλέψει για να μην πάει πίσω.

Οι καπιταλιστές κάνουν τα δικά τους σχέδια. Βάλαν το νερό στ' αυλάκι όσον αφορά το πώς θα γονατίσουν τους εργάτες. Τώρα συζητάνε ήδη τι θα κάνουν με το πολιτικό σύστημα για να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με τη νέα εποχή. Μια εποχή που δεν ανέχεται τους εργάτες να βάζουν εμπόδια στην αύξηση των κερδών. Και χρειάζονται πολιτικά σχήματα που αφετηριακά θα ξεκινάνε από το αξίωμα πως «νόμος είναι το δίκιο του καπιταλιστή».

Γι' αυτό καλεί το κεντρικό μαγαζί των εφοπλιστών σε ιερή συμμαχία για την αντιμετώπιση των κομμουνιστών. Γι' αυτό χαρακτηρίζει τον αντικομμουνισμό κάτι περισσότερο κι από εθνική ανάγκη. Γιατί επί της ουσίας, ο αντικομμουνισμός είναι η πάλη ενάντια στο δικαίωμα των εργατών να κάνουν πέρα τους καπιταλιστές, να ανυψωθούν οι ίδιοι σε τάξη αυτή καθαυτή, να έχουν στην κατοχή τους τα μέσα παραγωγής, να έχουν τη δική τους εξουσία, άρα το δικό τους κόμμα, στην προκειμένη περίπτωση το ΚΚΕ. Αυτή η προοπτική δεν είναι ένα θεωρητικό σχήμα, πηγάζει μέσα από την ίδια την ανάγκη να ανατραπούν οι σάπιες εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής. Οι αστοί ξέρουν πως, για να παρουσιάζουν το σάπιο σα νέο, δεν τους αρκεί να το πασπαλίσουν με αρώματα. Πρέπει να αφαιρέσουν από τους εργάτες το όπλο που είναι αναγκαίο για να καθαριστεί η κόπρος. Γι' αυτό και ο αντικομμουνισμός δεν είναι γενικός και αόριστος. Θέλει να χτυπήσει ευθέως το ΚΚΕ. Γιατί βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της οξυνόμενης ταξικής πάλης, γιατί δικαιώνει στην πράξη την ιστορική αποστολή του, να οργανώνει τον αγώνα της εργατικής τάξης έτσι που να σφυρηλατείται σπαθί η συνείδησή της τόσο που να μη λυγίζει στα χτυπήματα των καιρών, να χτυπάει νικηφόρα το στόχο της.

Ναι, είναι κρίσιμες οι στιγμές. Κήρυξαν πόλεμο στην εργατική τάξη και πρέπει να εισπράξουν πόλεμο.

Καθάρισε την αυλή σου. Κάνε πέρα αυτούς που πετώντας στα σκουπίδια τις πιο λαμπρές σελίδες του εργατικού κινήματος ισχυρίζονται ότι είναι στο DNA των εργατών να παλεύουν για τη μεταρρύθμιση του καπιταλισμού.

Την ώρα που το σύστημα δείχνει τα δόντια της μεταρρύθμισής του με μείωση μισθών, μείωση συντάξεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, ελεύθερες απολύσεις, αυξημένη φορολογία, μερική απασχόληση, ένα σύγχρονο δουλεμπόριο, ε, αυτήν την ώρα η εργατική τάξη έχει κάθε δικαίωμα - ιερή υποχρέωση να κάνει δική της επιλογή το δρόμο της ανατροπής.

Για να γίνει αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα η ανασύνταξη του ίδιου του εργατικού κινήματος για την αντεπίθεση. Χωρίς υποτίμηση για τις δυσκολίες που βάζει ο αντίπαλος, οι κομμουνιστές και άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές βρίσκονται ήδη στην πρώτη γραμμή.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΗΚΩΣΑΝ ΨΗΛΑ ΤΟ ΜΠΟΪ με την επιτυχία της 48ωρης απεργίας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εκτός ελέγχου

ΤΟ ΒΗΜΑ: Υστατο παζάρι και για μειώσεις μισθών

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Η ΧΩΡΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ και η κυβέρνηση αρμενίζει

ΕΘΝΟΣ: ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ προσφυγή στον μηχανισμό

ΤΑ ΝΕΑ: Η ώρα του ΔΝΤ παζάρια, παρασκήνιο, δηλώσεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΔΝΤ στον Γιώργο

Η ΑΥΓΗ: Παράδοση άνευ όρων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Επικίνδυνα παιχνίδια με τον χρόνο

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Αποτελειώνουν την ακτοπλοΐα οι εργατοπατέρες

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ για να βγει η χώρα από την κρίση

Ο ΛΟΓΟΣ: ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ τους βάζει το ΔΝΤ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Θρίλερ με την προσφυγή

«Πίσω και πέρα από την οικονομική κρίση (...) εξελίσσεται και μια άλλη παράλληλη κρίση που αφορά τους διαχειριστές της ( ...) την κυβέρνηση κατ' αρχήν και το κόμμα που τη στηρίζει αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά, που (...) καλούνται να υπερβούν (...) μια συνολική δομική κρίση του μεταπολιτευτικού -τουλάχιστον- κοινωνικοοικονομικού μοντέλου (...) μια τέτοια δομική κρίση οδηγεί αναγκαστικά και τις πολιτικές δυνάμεις είτε στον επαναπροσδιορισμό της πολιτικής τους ταυτότητας είτε στην απαξίωσή τους (...) Ακόμα κι αν δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα μια εναλλακτική λύση, είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η κρίση θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την εμφάνισή της (...) η ούτως ή άλλως επώδυνη αντιστροφή του μεταπολιτευτικού μοντέλου ανάπτυξης, που είναι απαραίτητη για να ξεπεράσουμε την κρίση, δεν μπορεί παρά να επιφέρει δομικές αλλαγές και στο πολιτικό σύστημα» (το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Το ελληνικό πολιτικό σύστημα - και όλοι οι κύκλοι που συνδέονται μαζί του, ακόμη και οι δημοσιογράφοι - έχει τελειώσει. Το φάσμα της κατάρρευσης διαγράφεται, αχνά προς το παρόν μπροστά του. Πλησιάζει όμως με ταχύτητα ανησυχητικά γρήγορη (...) η αντιμετώπιση της συγκυρίας τούτης οδηγεί νομοτελειακά σε νέα πολιτικά σχήματα, πιθανότατα ευρύτερα» (το άρθρο στο ΒΗΜΑ).

«Αυτό που το ΚΚΕ ονομάζει "αντικομμουνισμό" δεν είναι μόνο εθνική ανάγκη. Είναι κοινωνικό καθήκον» (το άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).