Στη δίνη των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και στο φόντο των εξελίξεων με το επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας, κινήθηκε και χτες η συζήτηση στο πλαίσιο της ΕΕ και παγκόσμια.

Στη συνεδρίασή της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε να διατηρήσει το βασικό της επιτόκιο της Ευρωζώνης στο 1%. «Δεν τίθεται θέμα πτώχευσης της Ελλάδας» τόνισε ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, υπογραμμίζοντας όμως το σημείο εκείνο στο οποίο η πλουτοκρατία δίνει ιδιαίτερη σημασία: «Αυτό το οποίο είναι πολύ πολύ σημαντικό είναι να υλοποιηθεί το πρόγραμμα των νέων μέτρων το οποίο αποφάσισε η Ελλάδα». Συμπλήρωσε ότι δεν έχει κανένα λόγο να πιστεύει πως τα μέτρα λιτότητας δε θα εφαρμοστούν «με αυστηρότητα».

Επισήμανε ακόμα ότι «δεν τίθεται θέμα άρνησης του ΔΝΤ, αλλά η θέση της ΕΚΤ ήταν, ανέκαθεν, να λέει ότι επιθυμούμε να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους οι κυβερνήσεις των χωρών της ευρωζώνης». Σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής, τόνισε: «Στηρίζουμε πλήρως την πρόθεση ενίσχυσης της παρακολούθησης των οικονομικών και δημοσιονομικών κινδύνων και τα εργαλεία για την αποτροπή τους».

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, εκπρόσωποι του ΔΝΤ διέρρεαν χτες στον Τύπο ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι «η μόνη λύση για την Ελλάδα», σημειώνοντας με νόημα ότι έχουν εγκρίνει τα βάρβαρα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση στη χώρα μας και πλέον τίθεται θέμα χρονοδιαγραμμάτων στην υλοποίησή τους. Σύμφωνα με τους ίδιους τεχνοκράτες, οι όροι για την Ελλάδα θα είναι χειρότεροι αν αποφασίσει αργότερα να προσφύγει στο ΔΝΤ.

Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών θα συμμετέχει στην κοινή σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας τράπεζας στις 24 και 25 Απρίλη στις ΗΠΑ, όπου θα επιχειρήσει επίσης να προωθήσει και τα νέα κρατικά ομόλογα σε δολάρια.

Η γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Rundschau», επικαλείται ενδοϋπηρεσιακό έγγραφο της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας (Bundesbank) στο οποίο εκφράζονται αμφιβολίες για το μηχανισμό στήριξης που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής.

Συγκεκριμένα, επισημαίνεται ότι η απόφαση ελήφθη χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τις εμπλεκόμενες κεντρικές τράπεζες και πως θα έχει σοβαρές συνέπειες, ενώ εκφράζονται φόβοι ότι το ΔΝΤ δεν θα πιέσει την Ελλάδα προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, όπως θα έκανε η ευρωζώνη. Σύμφωνα με την εφημερίδα, στο έγγραφο επισημαίνεται ότι τα κράτη - μέλη της ευρωζώνης θα είναι εκείνα που θα πρέπει να στηρίξουν οικονομικά την Ελλάδα, αν χρειαστεί, και επειδή η Bundesbank είναι η μεγαλύτερη Κεντρική Τράπεζα θα αναλάβει κατά πάσα πιθανότητα και το μεγαλύτερο βάρος.

Αρμόδιοι της Τράπεζας δεν αρνούνται την ύπαρξη του ενδοϋπηρεσιακού εγγράφου, ωστόσο υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την εκτίμηση ενός ειδικού, που αποτελεί μια πρώτη αντίδραση στην απόφαση της Συνόδου.

Να σημειωθεί, ότι χτες 200 Γερμανοί επιχειρηματίες συναντήθηκαν στους χώρους του «Συλλόγου Βερολινέζων Εμπόρων και Βιομηχάνων» για να συζητήσουν για τις επιπτώσεις της ελληνικής κρίσης στην ευρωζώνη. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Deutsche Welle», στη συνάντηση κοινή ήταν η διαπίστωση ότι η περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί «πρότυπο» για το πώς θα χειριστεί μελλοντικά η ΕΕ και η ευρωζώνη ανάλογες κρίσεις.

Ο σοσιαλδημοκράτης και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Bundesbank, Τίλο Σαρατσίν, πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση «να ανεβάσει τους φόρους και να μειώσει τις κρατικές της δαπάνες (...) Αν δεν τα καταφέρει τότε θα οφείλεται, είτε στους φόβους της για το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας πολιτικής, είτε στην αδυναμία της να πείσει την πλειοψηφία (...) Οι Ελληνες έχουν αντέξει 500 χρόνια τουρκοκρατίας, τη βαυαροκρατία, τις κρατικές πτωχεύσεις, το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο. Πιστεύω ότι θα αντέξουν και τα πρόσφατα μέτρα λιτότητας, εάν αντιληφθούν ότι είναι αναπόφευκτα».

Το δρόμο της προσωρινής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη υπέδειξε ο οικονομολόγος Γιόαχιμ Σταρμπάτι από το Πανεπιστήμιο του Tuebingen, ο οποίος υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει να υποτιμήσει το νόμισμά της κατά 40% και εφόσον αυτό δεν μπορεί να το κάνει ως μέλος της ευρωζώνης, ο μόνος δρόμος είναι η προσωρινή έξοδος της χώρας από την ΟΝΕ.

Το δρόμο προς το μηχανισμό στήριξης και συνεπώς προς το ΔΝΤ δείχνουν οι εκπρόσωποι των καπιταλιστικών αγορών στην Ελλάδα. «Αυτή τη στιγμή υπάρχει αυξανόμενη αβεβαιότητα για τη δυνατότητα της Ελλάδας να αντλήσει τα κεφάλαια που χρειάζεται χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει στο σχέδιο έκτακτης βοήθειας που συμφωνήθηκε», αναφέρει στο «Dow Jones Newswires» ο αναλυτής της «Citigroup», Steven Mansell, εκτιμώντας ότι «το περιθώριο για να εκτονωθούν οι πιέσεις στην αγορά είναι μικρό, καθώς οι όροι ενεργοποίησης του σχεδίου στήριξης είναι ακόμη πολύ ασαφείς».

Σύμφωνα με το πρακτορείο «Reuters», αναλυτής της «Fitch Ratings» εκτιμά ότι «έχει έρθει η στιγμή που η Ελλάδα πρέπει να απευθυνθεί στην ΕΕ και το ΔΝΤ και να ζητήσει ρευστό (...) Είναι ώρα να αναγνωρίσουν πλήρως, τόσο η Ευρωζώνη όσο και η Ελλάδα, την έκταση των προβλημάτων τους».

Στο ίδιο πνεύμα, οι «Financial Times» επισημαίνουν ότι «οι επενδυτές ομολόγων ήρθαν για να θυμίσουν στην Ελλάδα ότι στενεύουν τα χρονικά περιθώρια» και τονίζουν ότι η τελευταία εκτίναξη των σπρεντ διαψεύδει την προσδοκία της ελληνικής κυβέρνησης ότι με τη συμφωνία στήριξης κέρδισε αρκετό χρόνο για να υλοποιήσει το πρόγραμμά της.

Η «Wall Street Journal» σημειώνει πως την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση κατηγορεί τους κερδοσκόπους, θα έπρεπε να αναλογιστεί ότι το σφυροκόπημα της Ελλάδας και του ευρώ σημαίνει πολύ περισσότερα από μια βίαιη ρευστοποίηση κερδών στις κεφαλαιαγορές. Πολλοί από τους επενδυτές που λαμβάνουν θέση κατά της Ελλάδας δεν προέρχονται από «επιθετικούς» χώρους, όπως τα hedge funds, αλλά αποτελούν παραδοσιακούς διαχειριστές ενεργητικού, οι οποίοι προσπαθούν να προφυλαχθούν από ενδεχόμενους κινδύνους, εξηγεί η αμερικανική εφημερίδα.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο BBC, η άφιξη των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ στην Αθήνα υποδεικνύει αύξηση των πιθανοτήτων το ταμείο να αναλάβει πολύ πιο δραστήριο ρόλο από την παροχή συμβουλών και τεχνικής βοήθειας.

Από την άλλη, οι «Financial Times Deutschland» καλούν τα κράτη - μέλη της ευρωζώνης να αποσαφηνίσουν όλες τις πλευρές του μηχανισμού στήριξης το αργότερο μέχρι την σύνοδο των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης την επόμενη βδομάδα. Στο πλαίσιο αυτό τονίζουν ότι «θα πρέπει να διευκρινιστεί π.χ. πόσο επιτόκιο θα πληρώσει η Ελλάδα στα ενδεχόμενα διμερή πακέτα βοήθειας. Μόνον έτσι μπορούν οι επενδυτές να υπολογίσουν το ρίσκο της αγοράς ελληνικών ομολόγων.

Στη συζήτηση του Ευρωκοινοβουλίου για τα συμπεράσματα της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που έγινε στις 25 και 26 Μάρτη 2010, παρενέβη ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας, ο οποίος σημείωσε:

«Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναδεικνύουν ανάγλυφα για ακόμη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ιμπεριαλιστική διακρατική Ενωση του κεφαλαίου. Η έγκριση των κατευθυντήριων γραμμών της Στρατηγικής ΕΕ - "Ευρώπη 2020" και ο μηχανισμός δήθεν στήριξης της κοινοτικής οικονομίας αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Σηματοδοτούν ράλι νέων σκληρών αντιλαϊκών μέτρων ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα το 2010, 2011, 2012 και έπεται συνέχεια σε βάθος χρόνου σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, ανεξάρτητα από το επίπεδο του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων τους. Χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Τρισεκατομμύρια ευρώ έχουν διατεθεί και διατίθενται για την ενίσχυση των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και γενικότερα των μονοπωλίων. Ταυτόχρονα το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι δυναμώνουν την επίθεση κατά των εργατικών λαϊκών δυνάμεων για να πληρώσουν οι εργαζόμενοι την καπιταλιστική κρίση, να υποταχθούν στον εργασιακό μεσαίωνα.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι αποφάσεις της ΕΕ, των σοσιαλδημοκρατικών και νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων των κρατών - μελών της, του ΔΝΤ και των G20.

Η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις, που με συνέπεια υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ομονοούν στο τσάκισμα κάθε εργατικού και λαϊκού δικαιώματος, στην αντιμετώπιση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, της λαϊκής αγανάκτησης.

Οι αντιθέσεις που αναπτύσσονται εντός της ΕΕ, αλλά και ανάμεσα στην ΕΕ και σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ενώσεις και οργανισμούς, όπως το ΔΝΤ, εκφράζουν την όξυνση των ανταγωνισμών των κεφαλαίων που εκπροσωπούν.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αντιτάσσουν το δικό τους ενιαίο μέτωπο πάλης, ενάντια στην ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις, στην εξουσία των μονοπωλίων, για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».