Σε ζήτημα ζωής και θανάτου για το σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων αναδεικνύεται η πάλη κατά της ανεργίας. Τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, που καταγράφουν πάνω από 760.000 ανέργους (που απέχουν από την πραγματικότητα), η εντεινόμενη πίεση που συνθέτουν η ακρίβεια, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και υπηρεσίες, όπως η ΔΕΗ κ.λπ., η φοροεπιδρομή, που δυναμώνει χωρίς καμιά εξαίρεση και φρένο για να εξασφαλιστεί κι άλλο ζεστό χρήμα για την επιδότηση των επιχειρήσεων, αποτυπώνουν τα δραματικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες των ανέργων.

Ταυτόχρονα, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της ανεργίας και της ενίσχυσης της απασχόλησης, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου γεμίζουν τα ταμεία των επιχειρήσεων με ζεστό χρήμα. Μόλις χτες, το υπουργείο Απασχόλησης ανακοίνωσε νέα προγράμματα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών. Δηλαδή, εξασφαλίζει στο κεφάλαιο κι άλλα φτηνά εργατικά χέρια, απαλλάσσοντας τους εργοδότες από κάθε ασφαλιστική υποχρέωση, την ώρα, μάλιστα, που τα ασφαλιστικά ταμεία «βουλιάζουν» ακριβώς λόγω της πολιτικής που ευνοεί την εισφοροαπαλλαγή και εισφοροδιαφυγή. Την ίδια στιγμή, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης περιφρονούν επιδεικτικά τα αιτήματα και τους αγώνες εργατών και ανέργων, όπως έγινε κατά την πρόσφατη κινητοποίηση στην Πάτρα μετά την αυτοκτονία άνεργου οικοδόμου, αναδεικνύοντας πόσο επιτακτική είναι η ουσιαστική ανακούφιση των ανέργων.

Παρά την απογοήτευση και την ηττοπάθεια που επιδιώκουν να καλλιεργήσουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, υπάρχει διέξοδος. Είναι η ταξικά προσανατολισμένη συσπείρωση και οργάνωση ανέργων κι εργαζομένων με στόχο την εξασφάλιση σταθερής και μόνιμης εργασίας, με πλήρη δικαιώματα, για όλους. Είναι η σύγκρουση με την πολιτική και τις δυνάμεις που αντιμετωπίζουν τη σταθερή εργασία ως «κόστος» που βλάπτει την ανταγωνιστικότητα και γι' αυτό πρέπει να καταργηθεί. Σ' αυτό το πλαίσιο αναπτύσσονται, για παράδειγμα, οι κινητοποιήσεις που διοργανώνει η Επιτροπή Ανέργων Ναυτεργατών μαζί με τα ταξικά ναυτεργατικά συνδικάτα ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, επιβάλλοντας τη ναυτολόγηση ανέργων σε μια σειρά πλοία. Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να δυναμώσει η οργάνωση της πάλης σε κάθε κλάδο, αλλά και με γενικό συντονισμό, όπως καλεί η Επιτροπή Ανέργων του ΠΑΜΕ με αιτήματα: Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού (1.400 ευρώ) για όλη την περίοδο της ανεργίας. Εκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ για όλους τους ανέργους. Να «παγώσουν» τώρα όλα τα δάνεια των ανέργων. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να μη διακόπτονται οι παροχές σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ. Αναγνώριση του διαστήματος της ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, επιβάλλεται να δυναμώσει η συζήτηση και η ολόπλευρη δράση για την ανάδειξη των αιτιών που γεννούν την ανεργία. Να κατανοηθεί και να αναδειχτεί σε βάθος ότι όσο η οικονομία οργανώνεται με βάση το μέγιστο ατομικό κέρδος, ποτέ δε θα αξιοποιηθεί το σύνολο των εργατικών χεριών για την εξασφάλιση μιας κοινωνίας που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες. Ποτέ, για παράδειγμα, τα νοσοκομεία δε θα έχουν όσους γιατρούς χρειάζονται οι ασθενείς και συνολικά ο πληθυσμός, ακόμα κι αν αφθονούν οι απόφοιτοι των αντίστοιχων σχολών, αφού η εξασφάλιση του απαραίτητου σε αριθμό (και όχι μόνο) προσωπικού προσκρούει στον «εξορθολογισμό των δαπανών». Να γιατί, λοιπόν, ο αγώνας ενάντια στην ανεργία συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα κόντρα στην ανάπτυξη που υπηρετεί τα μονοπώλια.