Ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) Ανχελ Γκουρία δήλωσε χτες από τη Μαδρίτη ότι οι λεγόμενες «κοινωνικές μεταρρυθμίσεις» που συζητούνται στην Ισπανία, μεταξύ των οποίων και η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια, είναι «περισσότερο απαραίτητες παρά ποτέ» και «θα χρησιμεύσουν για να καθησυχαστούν οι αγορές όσον αφορά τη βούληση της κυβέρνησης να μειώσει τα δημοσιονομικά ελλείμματα». Ο εν λόγω τεχνοκράτης υπερθεμάτισε έτσι για τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο («σοσιαλιστή» συνοδοιπόρου του Γ. Παπανδρέου). Μέτρα που κατά το «σοσιαλιστή» Θαπατέρο είναι το... αντίδοτο στη γήρανση του πληθυσμού. Επίσης στα μέτρα περιλαμβάνεται και παραπέρα ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων που ήδη στην Ισπανία είναι διαλυμένες, αφού το 34% του εργατικού δυναμικού δουλεύει με ελαστικές μορφές, ενώ η ανεργία πλησιάζει τα 5 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η ανακοίνωση των νέων πρόσθετων μέτρων ειδικά για τις συντάξεις προκάλεσε την αντίθεση των ηγεσιών των συνδικάτων, που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν συναινέσει σε αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης. Τώρα μπροστά στις λαϊκές αντιδράσεις και το φόβο πλήρους απαξίωσης, οργάνωσαν διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της Ισπανίας, με μεγαλύτερες αυτές στη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και τη Βαλένθια με τη συμμετοχή σημαντικού αριθμού εργαζομένων.

Στο χορό των «τρομοκρατικών» δηλώσεων «μπήκε» και ο επικεφαλής των οικονομολόγων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ολιβιέ Μπλανσάρ, που σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα» υποστήριξε ότι «η δημοσιονομική εξυγίανση θα είναι εξαιρετικά επώδυνη σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες και οι θυσίες στο επίπεδο των μισθών είναι αναπόφευκτες και θα κρατήσουν και μια δεκαετία».

Σε κύκλο κινητοποιήσεων μπαίνουν από την ερχόμενη βδομάδα και οι εργαζόμενοι της Πορτογαλίας, όπου και εκεί από την κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» Ζοζέ Σόκρατες, προωθούνται παρόμοια αντεργατικά μέτρα.

Από χτες το πρωί, σε απεργία μέχρι το Σάββατο, έχουν προχωρήσει οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας στα γαλλικά αεροδρόμια Orly και Roissy «Charles de Gaulle», αντιδρώντας στα σχέδια της κυβέρνησης να προχωρήσει σε «συγχώνευση» των υπηρεσιών τους με αυτές των αντίστοιχων υπηρεσιών άλλων πέντε ευρωπαϊκών χωρών, πράγμα που θα οδηγήσει σε μείωση θέσεων εργασίας.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

H υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μεταξύ του Συνδικάτου «IG Metall» με τις διοικήσεις των μεταλλουργικών βιομηχανιών και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία, που αφορά περισσότερους από 700.000 εργαζομένους, αποτελεί πρόκριμα για τα μέτρα λιτότητας που έρχονται καθώς περιλαμβάνει περικοπές στις πραγματικές αποδοχές των εργαζομένων και σοβαρές υποχωρήσεις στα εργασιακά δικαιώματα. Θεωρείται δε ότι θα γίνει το «παράδειγμα» για να επιβληθούν ανάλογες συλλογικές συμβάσεις και σε άλλους εργασιακούς κλάδους και αποτελεί ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά δείγματα εργοδοτικού συμβιβασμένου συνδικαλισμού, καθώς η «IG Metall» εισήλθε στις διαπραγματεύσεις χωρίς καν συγκεκριμένα αιτήματα!

Το αποτέλεσμα αυτού του μνημείου ταξικής συνεργασίας της «IG Metall» και της εργοδοσίας είναι μία σύμβαση που περιλαμβάνει τα εξής (ψίχουλα για τα δεδομένα της Γερμανίας): καλύπτει περίοδο 23 μηνών και τον πρώτο χρόνο εφαρμογής της προβλέπει την εφάπαξ προκαταβολή 320 ευρώ (μόνο για τους εξειδικευμένους εργάτες) ενώ οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν ένα επίδομα 27 ευρώ το μήνα. Από την πρώτη Απριλίου του 2011 προβλέπει αύξηση 2,7%, η οποία όμως αντιπροσωπεύει πραγματική αύξηση βάσει των ετήσιων αποδοχών κατά μέσο όρο της τάξης του 1,4% λόγω της αύξησης των τιμών την τρέχουσα περίοδο μάλιστα - οι τιμές δεν πρόκειται να μειωθούν φυσικά αντιθέτως στην περίοδο που προβλέπει η σύμβαση με βεβαιότητα θα αυξηθούν. Ουσιαστικά λοιπόν οι συμφωνημένες «αυξήσεις» αποτελούν περικοπή των πραγματικών εισοδημάτων των εργαζομένων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προηγούμενη Συλλογική Σύμβαση που και πάλι είχε υπογραφτεί από την «IG Metall» και είχε προκαλέσει δυσφορία των εργαζομένων προέβλεπε σε περίοδο 18 μηνών δύο αυξήσεις, συνολικά 4,2%.

Εκτός όμως των μισθολογικών ζητημάτων η νέα συλλογική σύμβαση ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την αποδοχή της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η εργοδοσία έχει το δικαίωμα να προχωρεί εάν το κρίνει αναγκαίο στη μείωση του εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου σε 28 ώρες για τις κατώτατες συμβάσεις, και οι εργαζόμενοι θα πληρώνονται για 29,5 ώρες, δηλαδή τετραήμερο! Το στραγγάλισμα αυτόν των εργασιακών δικαιωμάτων η «IG Metall» απολύτως υποκριτικά το βάπτισε «εργασιακή ασφάλεια» και διασφάλιση «του μέλλοντος της εργασίας»...

Τη «δόξα» των εργατοπατέρων της Γερμανίας ζήλεψε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος. Τονίζοντας, χτες στη ΝΕΤ, ότι και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει επεξεργαστεί ανάλογα σχέδια. Αναφερόμενος στη συμφωνία συνδικάτων να μη γίνουν αυξήσεις, να υπάρξουν περικοπές δικαιωμάτων με «αντάλλαγμα» εργοδοτικές υποσχέσεις ότι δε θα γίνουν απολύσεις, τόνισε ανερυθρίαστα ότι κι εδώ θα μπορούσε να γίνει αυτό, για παράδειγμα μεταξύ της ΟΤΟΕ και των τραπεζιτών. Σε Ελλάδα, Γερμανία και παντού, οι εργατοπατέρες «παλεύουν» για το ίδιο πράγμα: να μείνουν οι εργάτες «δεμένοι» στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας».