- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Μόλις χτες η δήθεν «αντικειμενική» βρετανική εφημερίδα «Financial Times» έριξε έντεχνα λάδι στη φωτιά με πρωτοσέλιδη προβοκάτσια για «απόρριψη» από τον πρόεδρο της Κομισιόν Ρ. Πρόντι του «ευρωπαϊκού οράματος» του Γάλλου Προέδρου Ζακ Σιράκ, μόνο και μόνο γιατί εξυπηρετεί τους βρετανικούς τακτικισμούς στη συγκυρία, βάζει φιτίλι στο διορισμένο, αλλά αντιπαθή στη μεγαλοεφημερίδα, Ρ. Πρόντι και ξεφτιλίζει τις ξιπασμένες μεγαλοστομίες του «Γάλλου» προέδρου, διογκώνοντας τις φυγόκεντρες αντιδράσεις τόσο της γαλλικής κυβέρνησης, όσο και των γερμανικών ιερατείων.
Το Λονδίνο ξιφουλκεί όχι, βέβαια, για χάρη προπαγανδιστικού εστετισμού, αλλά, γιατί, πίσω από τη στιβαρή ανάκαμψη του γαλλογερμανικού άξονα στην ΕΕ κρύβονται συγκεκριμένα συμφέροντα. Αν το Βερολίνο και το Παρίσι επιτύχουν, τώρα, να επιβάλλουν εντός της ΕΕ «θεσμοποίηση» της ολιγαρχικής τους δυαρχίας, η Βρετανία απέτυχε για άλλη μια φορά να ανεβεί στην ευρωπαϊκή «ατμομηχανή». Αν το Βερολίνο και το Παρίσι επιβάλλουν, τώρα, την «εξωθεσμική» άσκηση της κυριαρχίας τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η Βρετανία απειλείται στις μακροπρόθεσμες ιμπεριαλιστικές της επιδιώξεις. Και ο γαλλο-γερμανικός εκβιασμός εστιάζεται ακριβώς στο δίλημμα: «ή ηγεμονία εντός της ΕΕ ή υποταγή της ΕΕ στο γαλλο-γερμανικό ιμπεριαλισμό».
Από δω ακριβώς ξεπηδά και ο σκυλοκαβγάς: γιατί τόσα χρόνια ήταν «όλοι μαζί, σιγά σιγά και θεσμικά» (η λεγόμενη «μέθοδος Μονέ» για την «ολοκλήρωση» της ΕΕ) και (...) ξαφνικά Παρίσι και Βερολίνο υιοθετούν λόγο που θυμίζει την επάρατο, αλλά «ρομαντική» εποχή της «διπλωματίας των κανονιοφόρων».
Το «πλαίσιο» είναι η ψευδεπίγραφη «Διακυβερνητική Διάσκεψη» (ΔΔ) για την πολιτική αναθεώρηση της ΕΕ, η οποία μετά την κραυγαλέα γαλλο-γερμανική απαίτηση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί όχι μόνο «διαπραγμάτευση», αλλά ούτε καν (...) παζάρι. Τυπικά «ολοκληρώνεται» το Δεκέμβρη με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Νίκαια. Ουσιαστικά η γαλλο-γερμανική απαίτηση την ξεπέρασε ήδη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Φέιρα (19/20 Ιούνη) που αποφάσισε ότι «οι διατάξεις για τη στενότερη συνεργασία που εισήχθησαν στη Συνθήκη του Αμστερνταμ θα πρέπει να περιληφθούν στις μελλοντικές εργασίες της ΔΔ». Αυτό σημαίνει ότι η «εντολή Αμστερνταμ» του 1997 για πολιτική αναθεώρηση με κατάργηση του βέτο, λήψη αποφάσεων στο Συμβούλιο που θα ευνοεί αποκλειστικά τα μεγάλα και ισχυρά κράτη - μέλη και ολιγαρχική ανατροπή της δομής και λειτουργίας της Κομισιόν καπελώνεται από την «ευέλικτη επισχυμένη συνεργασία» δηλαδή θέσπιση διά «ευρωπαϊκού νόμου» δικαιώματος των ισχυρών όπου και όταν «δει» για ξεχωριστή, «νομιμοποιημένη» δράση στο όνομα της ΕΕ προς ίδιον όφελος.
Την Τρίτη 27/6/2000 ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ, ενώπιον του γερμανικού Ράιχσταγκ στο Βερολίνο, απαίτησε «κλαμπ πρωτοπόρων» κρατών - μελών «ήδη από το 2001» δηλαδή καπέλωμα της «ενισχυμένης συνεργασίας» από μόνιμο Διευθυντήριο των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων». Προβλέπεται μόνιμος αποκλεισμός της πλειοψηφίας των μικρών κρατών - μελών της ΕΕ και βέβαια, όλων των υποψηφίων για ένταξη. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και άρχισε ο σκυλοκαβγάς για τη «νέα φάση της ιστορίας της ευρωπαϊκής οικοδόμησης που ανοίγεται μπροστά μας».
Παρέμβαση του Γιάννη Θεωνά σε σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Υπηρέτη μιας έντονα νεοφιλελεύθερης αντιλαϊκής πολιτικής χαρακτήρισε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της Ολομέλειας του ΕΚ, σχετικά με την ετήσια έκθεση για την ΕΚΤ, επισημαίνοντας ότι η πολιτική που στηρίζει και εξυπηρετεί, το μόνο που αναμένεται να επιτύχει είναι να προσθέσει νέα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο και νέα δεινά στα λαϊκά στρώματα.
«Η συζητούμενη έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αφορά στο έτος 1999, που είναι το πρώτο έτος λειτουργίας της, μετά την έναρξη της τρίτης φάσης της ΟΝΕ», σημείωσε ο Γ. Θεωνάς για να τονίσει ότι «ακριβώς για αυτό το λόγο, η κριτική προσέγγιση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα πεπραγμένα της ΕΚΤ θα έπρεπε να είναι πιο αυστηρή και πιο απαιτητική».
«Το ΕΚ είναι το μόνο θεσμικό όργανο της Κοινότητας που έχει την αρμοδιότητα κάποιου, εκ των υστέρων όμως, ελέγχου της ΕΚΤ και της πολιτικής της. Απ' αυτή την άποψη, η έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, είναι κατώτερη των προσδοκιών των Ευρωπαίων πολιτών, αφού υποστηρίζει πλήρως την πολιτική του ΕΣΚΤ και σε πολλές περιπτώσεις γίνεται «βασιλικότερη του βασιλέως», απαιτώντας μια ακόμα πιο φιλελεύθερη πολιτική. Προκαλεί μάλιστα το δημόσιο αίσθημα ο ισχυρισμός ότι η διεθνής θέση του ευρώ και η αδυναμία του έναντι του δολαρίου, οφείλεται δήθεν στην καθυστέρηση εφαρμογής των απαιτούμενων διαρθρωτικών αλλαγών σε βάρος της αγοράς εργασίας προϊόντων και υπηρεσιών, στην καθυστέρηση προώθησης της άλωσης του δημόσιου τομέα της οικονομίας, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και την ανατροπή των εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων».
«Η πολιτική της ΕΚΤ στο κυνήγι της περιβόητης νομισματικής σταθερότητας, την οποία θεωρεί μοναδικό καθήκον της, είχε έντονα αντιφατικά χαρακτηριστικά, αφού πάντα για τον ίδιο στόχο, τον έλεγχο των πληθωριστικών πιέσεων, κινούνταν σαν εκκρεμές από τη μία άκρη στην άλλη, με αλλεπάλληλες μειώσεις και αυξήσεις των επιτοκίων που στην ουσία είχαν έντονα αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη, την παραγωγικότητα και την απασχόληση».
«Οι εργαζόμενοι που πληρώνουν τις συνέπειες μιας έντονα αρνητικής, νεοφιλελεύθερης πολιτικής δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη σε αυτή την πολιτική, δε συμμερίζονται ούτε την αισιοδοξία της ΕΚΤ ούτε τη στήριξη της πολιτικής της από το ΕΚ, τα άλλα όργανα της ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών. Η περιβόητη "νέα οικονομία" που αποτελεί τη νέα δικαιολογητική βάση της ασκούμενης πολιτικής, το μόνο που αναμένεται να επιτύχει είναι να προσθέσει νέα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο και νέα δεινά στα λαϊκά στρώματα».
«Εκφράζοντας τα γνήσια συμφέροντα των εργαζομένων», επισήμανε καταλήγοντας ο Γ. Θεωνάς, «απορρίπτουμε την πολιτική της ΕΚΤ και θα καταψηφίσουμε την έκθεση της Οικονομικής Επιτροπής».
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ.-
Μετά από μήνες συζητήσεων και ενώ ο θόρυβος διογκώνεται στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη αναλογικά με τον αριθμό και των δημοσιευμάτων του ευρωπαϊκού Τύπου, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποφάσισε, χτες, για τη σύσταση αλλά και τη σύνθεση μιας ειδικής προσωρινής επιτροπής που θα εξετάσει το θέμα του παγκοσμίου συστήματος παρακολουθησης των τηλεπικοινωνιών Echelon.
Οπως έγινε γνωστό, η σύσταση της επιτροπής, της οποίας η θητεία θα διαρκέσει 12 μήνες, εγκρίθηκε από 340 βουλευτές, 210 ψήφισαν κατά, ενώ υπήρχαν και 15 αποχές. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η επιτροπή αυτή «έχει ευρύτερο και χαλαρότερο πλαίσιο λειτουργίας από μία εξεταστική των πραγμάτων, επιτροπή, δηλαδή δεν έχει δικαίωμα να καλέσει μάρτυρες για κατάθεση, ούτε έχει δικαίωμα πρόσβασης σε διάφορα μυστικά έγγραφα».
Εντούτοις, η επιτροπή καλείται να εξακριβώσει την ύπαρξη ή όχι του συστήματος παρακολούθησης και το κατά πόσο η χρησιμοποίησή του από μυστικές υπηρεσίες παραβιάζει το δίκαιο της ΕΕ και τα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών. Επίσης, καλείται να εξετάσει κατά πόσο οι κρυπτογραφημένες πληροφορίες είναι επαρκής και αποτελεσματικός τρόπος προστασίας των προσωπικών δεδομένων και να καταθέσει προτάσεις για λήψη πολιτικών και νομοθετικών μέτρων από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της αλλά και των εταιριών της.
Η επιτροπή αποτελείται από 36 ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Ευρωκοινοβούλιο. Ανάμεσά τους, είναι η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αννα Καραμάνου, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Δημητρακόπουλος και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μιχάλης Παπαγιαννάκης.
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε χτες ότι θα ζητήσει πίσω 350,8 εκατ. ευρώ (περίπου 333 εκατ. δολάρια ή 1,1 τρισ δρχ.), που 12 χώρες - μέλη της ΕΕ διοχέτευσαν «παράνομα» σε αγροτικούς συνεταιρισμούς το 1997 και το 1998.
Με την ανακοίνωση αυτή ανεβαίνει σε 626,3 εκατ. ευρώ (595 εκατ. δολάρια) το ποσό που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ζητήσει εντός του 2000 από τις χώρες - μέλη της ΕΕ για χρηματοδοτήσεις χωρίς τα πρέποντα δικαιολογητικά.
Συγκεκριμένα, ο κατάλογος των χωρών που πρέπει να επιστρέψουν κεφάλαια είναι ο ακόλουθος - σε παρενθέσεις τα οφειλόμενα ποσά, σε εκατομμύρια ευρώ: Γαλλία (88,3), Ελλάδα (88,3), Δανία (30,1), Ιταλία (22,2), Βρετανία (19,5), Γερμανία (19,2), Ισπανία (17,2), Ιρλανδία (13,4), Πορτογαλία (7,2), Ολλανδία (2,6), Βέλγιο (1,6) και Αυστρία (0,8). Με άλλα λόγια, μόνο η Φινλανδία, η Σουηδία και το Λουξεμβούργο δεν οφείλουν χρήματα.
