Οπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση, που μέσω του «κοινωνικού διαλόγου» προωθεί το πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, διαφώνησε με την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, τόσο στο σκέλος της επιστροφής των κλεμμένων αποθεματικών, όσο και στη μείωση του ορίου συνταξιοδότησης.

Ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος ήταν ξεκάθαρος στην τοποθέτησή του, τονίζοντας ότι «δε δεχόμαστε το άρθρο για τη μείωση των γενικών ορίων συνταξιοδότησης» (60 για τους άνδρες, 55 για τις γυναίκες), ενώ υπογράμμισε: «Εδώ έχουμε αύξηση του προσδόκιμου ορίου ηλικίας και προτείνουμε τη μείωση του χρόνου εργασίας; Αυτό από πού προκύπτει; Τι λογική έχει; Και είναι καλό για έναν άνθρωπο να φεύγει από τη δουλειά του;».

Ευτυχώς που ανέβηκε το προσδόκιμο, είπε, προϊδεάζοντας έτσι έμμεσα και για παραπέρα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Η αύξηση του προσδόκιμου, είπε, επιβάλλει προσαρμογές και η προσαρμογή δεν μπορεί να είναι προς τα κάτω, δηλαδή το 65 να γίνει 60, αφού κατά τον υπουργό «δεν συμφέρει και είναι και κακό για τους ανθρώπους να τους βγάζεις έξω από την αγορά εργασίας, να τους καθιστάς συνταξιούχους, χωρίς να έχουν κάνει τον κύκλο τους».

Σύμφωνα με τη λογική της κυβέρνησης, παρά την αύξηση του προσδόκιμου της ζωής, είναι προς το συμφέρον του εργαζόμενου να δουλεύει μέχρι τον τάφο, από το να συνταξιοδοτείται νωρίτερα και να απολαμβάνει όλα όσα ο ίδιος δημιούργησε με τα χέρια και το μυαλό του σε όλη τη διάρκεια του εργάσιμου βίου του.

Ο Α. Λοβέρδος εξέφρασε τη διαφωνία του και με την πρόβλεψη για την επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών των Ταμείων, λέγοντας ότι η κυβέρνηση έχει διαφωνία σε ό,τι αφορά στον υπολογισμό των χρεών του κράτους απέναντι στους φορείς της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Χρησιμοποιώντας ψευτολογιστικά κριτήρια και μακριά από την ουσία της πρότασης του ΚΚΕ, ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι στον υπολογισμό του ποσού που πρέπει να δοθεί στα ασφαλιστικά ταμεία δε λαμβάνονται υπόψη οι έκτακτες χρηματοδοτήσεις που κάθε φορά δίνει το κράτος για την καταβολή των συντάξεων. Ο Α. Λοβέρδος είπε ότι η Ελλάδα πληρώνει για τις συντάξεις το 13,52% του ΑΕΠ και από αυτό ένα μεγάλο ποσοστό είναι κρατική συμμετοχή οπότε όπως ισχυρίστηκε «ο υπολογισμός είναι άδικος για το κράτος έτσι όπως γίνεται».

Κατά τα άλλα, ισχυρίστηκε ότι υπήρχε προβληματική διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και ανακοίνωσε ότι η λογιστική ζημιά από την έκδοση των «δομημένων ομολόγων» είναι σήμερα 230 έως 250 εκατομμύρια ευρώ.

Αναφερόμενος στο «τζογάρισμα» των αποθεματικών στο χρηματιστήριο, είπε ότι δεν πρέπει να εξετάζεται στο τι απόδοση είχε μέχρι το 2002, αλλά μέχρι σήμερα, ισχυριζόμενος ότι από το χρηματιστήριο πολλαπλασιάστηκε η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων. Ο Α. Λοβέρδος ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα ζητήσει οικονομική αποζημίωση από τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ και την «Ολυμπιακή» για το κόστος που επωμίστηκε το ΙΚΑ από «τις εθελούσιες εξόδους».

Σχετικά με την εισφοροκλοπή είπε ότι ανέρχεται στα 4,7 δισ. ευρώ και προέρχονται από 239.000 επιχειρήσεις, ενώ ανακοίνωσε ότι από την 1η Φλεβάρη αρχίζουν εντατικοί έλεγχοι κατά της εισφοροδιαφυγής.

Επιβεβαιώνοντας την πλήρη ταύτιση της ΝΔ με την κυβέρνηση ο εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γερ. Γιακουμάτος, είπε ξεκάθαρα ότι η πρόταση νόμου του ΚΚΕ «δε βρίσκει σύμφωνη τη ΝΔ», ισχυριζόμενος ότι εάν αυτή γίνει αποδεκτή τότε «θα χρειαστεί ολόκληρος ο προϋπολογισμός του κράτους να μεταφερθεί στον κουμπαρά των Ταμείων και να μην κατασκευάζονται ούτε δρόμοι, ούτε νοσοκομεία, ούτε τίποτα».

Ο βουλευτής υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων της ΝΔ ισχυριζόμενος ότι «εμείς σεβαστήκαμε την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων», ενώ απέδωσε τη ληστεία που έγινε σε βάρος των Ταμείων με τα περίφημα «δομημένα ομόλογα» στην «ακραία συμπεριφορά αρπακτικών που ήθελαν να τα κονομήσουν». Σε μια προσπάθεια μάλιστα να συκοφαντήσει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ΚΚΕ, ισχυρίστηκε ψευδώς ότι δεν αντιτάχθηκαν στις «εθελούσιες εξόδους στον ΟΤΕ».

Αντίθετος με την πρόταση νόμου δήλωσε και ο εισηγητής του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Βελόπουλος, ισχυριζόμενος ότι το Ασφαλιστικό είναι εθνικό ζήτημα και δηλώνοντας ότι το κόμμα του είναι αποφασισμένο «να βάλει πλάτη στην όποια κυβέρνηση για να ξεφύγουμε, γιατί σε λίγα χρόνια θα έχουμε πρόβλημα». Κατά το ΛΑ.Ο.Σ. το πρόβλημα του Ασφαλιστικού είναι οι 60.000 συντάξεις που δίνονται όπως είπε «σε πεθαμένους», ενώ ζήτησε περικοπή «στις συντάξεις αντιστασιακών και τις αναπηρικές συντάξεις».

Κατά την προσφιλή τακτική του κόμματός του, τα έβαλε με τους μετανάστες λέγοντας ότι εάν νομιμοποιηθούν δε θα ωφεληθεί το ασφαλιστικό σύστημα, αλλά αντίθετα θα επιβαρυνθεί, γιατί οι μετανάστες δε θα βρίσκουν δουλειά και θα καταφεύγουν στο Ταμείο Ανεργίας και στον ΟΑΕΔ. Ο Κ. Βελόπουλος χαρακτήρισε ανεδαφική την πρόταση του ΚΚΕ, λέγοντας ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα για την υλοποίησή της.

Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Κριτσιωτάκης, δήλωσε μεν ότι το κόμμα του τάσσεται υπέρ της πρότασης νόμου επί της αρχής, αλλά έσπευσε να εκφράσει τη διαφωνία του στα βασικά άρθρα της πρότασης. Είπε ότι διαφωνεί με τις διατάξεις «που προβλέπουν την αύξηση των παροχών και συντάξεων, μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και των απαιτούμενων ενσήμων και των ετών εργασίας για λόγους αρχής, αλλά και βάσει των δικών μας θέσεων». Ισχυρίστηκε ότι στην πρόταση νόμου «υπάρχουν ορισμένες διατάξεις που προβλέπουν παροχές αλλά δεν προβλέπουν πόρους» και συμφώνησε γενικά στο ότι πρέπει να επιστραφούν τα κλεμμένα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Εκφράζοντας ουσιαστικά την αντίθεσή του με την πρόταση νόμου, είπε ότι «δε θέλουμε να εμπλακούμε σε μια "κούρσα" πλειοδοσίας - δηλαδή ποιος θα υποσχεθεί περισσότερα στον εργαζόμενο ή στην προοπτική ενός άλλου συστήματος».

Η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ και απέρριψαν κυβέρνηση - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., προβλέπει:

• Την επιστροφή όλων των απωλειών των ασφαλιστικών ταμείων από το 1950 μέχρι σήμερα.
• Την κατάργηση κάθε διάταξης που επιτρέπει το τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
• Την αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων με την τοποθέτησή τους μόνο σε τίτλους του Δημοσίου, με εγγυημένη απόδοση που θα υπερκαλύπτει τον πληθωρισμό και με επιτόκιο το ύψος του ανώτατου επιτοκίου δανεισμού του Δημοσίου χωρίς τη μεσολάβηση τρίτων.
• Τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες και για όσους εργάζονται στα βαρέα και ανθυγιεινά στα 55 και τα 50 αντίστοιχα. Πλήρης σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας με τη συμπλήρωση 30 χρόνων εργασίας ή 9.000 ένσημα. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 ημέρες ασφάλισης.
• Σύνταξη στο 80% των συνολικών αποδοχών του τελευταίου μήνα πριν την συνταξιοδότηση. Κατώτερος μισθός τα 1.400 ευρώ και κατώτερη σύνταξη τα 1.120 ευρώ.
• Να μην επιβληθεί καμία πρόσθετη επιβάρυνση στους ασφαλισμένους και να ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα της μείωσης του ποσοστού της συμμετοχής των εργαζομένων στην προοπτική της απαλλαγής τους από τις ασφαλιστικές εισφορές.
• Απαλλαγή των εργαζομένων από την εισφορά για τον κλάδο Υγείας και Πρόνοιας. Οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσιες, με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, και να παρέχονται δωρεάν σε όλους τους πολίτες.
• Το κόστος από τα μέτρα αυτά και γενικότερα η ενίσχυση της χρηματοδότησης της Κοινωνικής Ασφάλισης να βαρύνει το κράτος και την εργοδοσία, ιδιαίτερα το μεγάλο κεφάλαιο, με την αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και την κατάργηση των φορολογικών και άλλων προνομίων.