Σας αρέσει το «Σλινγκ»; Ξέρετε τι είναι; Μα, φυσικά... Οχι, αστεία το λέμε, ούτε και εμείς το γνωρίζαμε μέχρι προχτές, που μας το πρόσφεραν. Το Σλινγκ είναι ένα λονγκ ντρινκ, που έχει σαν βάση ένα αποσταγμένο ποτό, ένα άλλο ποτό, ζάχαρη, σόδα ή νερό και που σερβίρεται και ζεστό και κρύο!

Ρίχνετε κατ' ευθείαν στο ποτήρι: Μισή κουταλιά της σούπας ζάχαρη, 1/5 χυμό λεμονιού, 5/5 Καλβαντός. Γεμίζετε με σόδα και σερβίρετε με παγάκια και με μια φλούδα λεμονιού.

Ρίχνετε κατευθείαν στο ποτήρι: 1/5 χυμό λεμονιού, 4/5 Τσέρι Μπράντι. Το γεμίζετε με σόδα και το σερβίρετε με παγάκια και φλούδα λεμονιού.

Κατευθείαν στο ποτήρι: Μισή κουταλιά της σούπας ζάχαρη, 3/4 Τζιν, 1/4 χυμό λεμονιού και το σερβίρετε με δυο παγάκια και με φλούδα από λεμόνι.

1/2 Τσέρι Μπράντι, 1/4 Τζιν, 1/4 χυμός λεμονιού και παγάκια. Χτυπάτε τα υλικά στο σέικερ, γεμίζετε τα ποτήρια μέχρι λίγο πιο πάνω από το μισό και προσθέτετε σόδα.

Το όνομα του ρόδου, το άρωμα του ρόδου, η ομορφιά του ρόδου μπορεί να μας συνεπάρει, να μας συγκινήσει και να ομορφύνει κάπως τη ζωή μας. Οι Αγγλοι, που αγαπούν τα ζώα και τα λουλούδια, προτείνουν παντού, στους τοίχους, στα τραπεζομάντιλα, στα αμπαζούρ, ακόμα και σε μικρά χαλιά να είναι διακοσμημένα με τριαντάφυλλα. Και όχι μόνον. Η μόδα στην Αγγλία θέλει τα σερβίτσια να είναι ...ανθισμένα. Γι' αυτό σε ένα καλοκαιρινό δέντρο, και όχι χριστουγεννιάτικο, οι καρποί του, τα άνθη του θα είναι με φλιτζάνια από πορσελάνη, αντί για τις μπάλες του Δεκέμβρη. Αν το δει κανείς νηφάλια, από μια άποψη, είναι η ωραιότερη καλοκαιρινή διακόσμηση που μπορούμε να έχουμε. Γιατί όχι;

Οι πατάτες είναι πάντα η εύκολη και νόστιμη λύση για την κουζίνα. Σήμερα θα κουραστούμε λίγο παραπάνω και θα μαγειρέψουμε πατάτες γεμιστές με πιπεριές και τυρί. Χρειαζόμαστε: 4 μεγάλες πατάτες, 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, 2 κόκκινα κρεμμύδια ψιλοκομμένα, 1/2 κόκκινη πιπεριά, 1/2 πράσινη πιπεριά, 1/2 κίτρινη πιπεριά (τις κόβουμε κομματάκια, αφού πρώτα αφαιρέσουμε τα σπόρια τους), 150 γρ. ντοματάκια ψιλοκομμένα, 150 γρ. άπαχο ζαμπόν, 25 γρ. βούτυρο, 1 κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα γλυκιά, 150 γραμμάρια τυρί γκούντα ή έμενταλ, αλάτι, πιπέρι.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200ο C. Πλένουμε και αφήνουμε τις πατάτες να στεγνώσουν, τις τρυπάμε με ένα πιρούνι και τις ψήνουμε μια ώρα τυλιγμένες σε αλουμινόχαρτο. Ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε τα λαχανικά και το ζαμπόν να μαλακώσουν. Κάνουμε μια σχισμή στο πάνω μέρος κάθε πατάτας, κόβουμε ένα καπάκι και αδειάζουμε με ένα κουτάλι το εσωτερικό της, ώστε να δημιουργήσετε μια θήκη για τη γέμιση. Λιώνουμε τη σάρκα από τις πατάτες και την ανακατεύουμε μαζί με το βούτυρο, τη μουστάρδα, το μείγμα λαχανικών και τη μισή ποσότητα τυριού. Προσθέτουμε το αλάτι και το πιπέρι. Γεμίζουμε με το προηγούμενο μείγμα τις πατάτες και τις πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο τυρί. Ψήνουμε τις πατάτες 5` περίπου στο γκριλ μέχρι να λιώσει το τυρί και τις σερβίρουμε ζεστές.

Οποιος θέλει ν' αγγίξει το φεγγάρι, να φθάσει στην πατρίδα της φτερωτής Νίκης, δεν έχει παρά να ταξιδέψει στην πανέμορφη και μυστηριακή Σαμοθράκη. Εκεί, που το μυστήριο ενώνεται με την ομορφιά της φύσης. Στο νησί, που τ' όνομά του είναι στενά δεμένο μ' ένα από τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης, το άγαλμα της «Νίκης». Αλλά η Σαμοθράκη δεν είναι μόνο η «Νίκη», είναι οι ορεινοί όγκοι του όρους Σάος ή Σαώκη με την ψηλότερη κορφή του, το «Φεγγάρι», που αγγίζει τα 1.700 μέτρα. Σ' αυτήν την κορυφή, φαντάζεται ο Ομηρος καθισμένο το θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα, να παρακολουθεί τον Τρωικό Πόλεμο.

Η Σαμοθράκη είναι οι καταρράκτες και οι βάθρες, τα ποτάμια, οι κακοτράχαλες βουνοπλαγιές και η άγρια βλάστηση. Και μαζί με αυτόν το φυσικό πλούτο, σε πλήρη αρμονία «συνυπάρχουν» η ιστορία, ο πολιτισμός, οι Κάβειροι, οι Μεγάλοι Θεοί και η Αρσινόη. Στην κλασική εποχή, η φήμη των μυστηρίων της Σαμοθράκης είναι μεγάλη και το ιερό της γίνεται σημαντικό διεθνές θρησκευτικό κέντρο. Στα μυστήρια μυήθηκε όταν ήταν νέος και ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση στη Σαμοθράκη, γνωρίστηκε με την Ολυμπιάδα. Σε αυτό το νησί γινόταν η λατρεία των Μεγάλων Θεών που περιλάμβανε ιεροτελεστίες και μυστήρια, στα οποία γίνονταν δεκτοί άνθρωποι, ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη τους, την ηλικία τους και την εθνική τους προέλευση. Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται την Παλαιόπολη. Τα κυριότερα κτίρια του Ιερού της Σαμοθράκης είναι το Ανάκτορο, η ιερά κατοικία, το Αρσινόειο, το Τέμενος, η Κρήνη της Νίκης, ο οίκος των Αφιερωμάτων, το Νεκροταφείο, το Προπύλαιο του Πτολεμαίου Β`, το Θέατρο και το Νεκροταφείο. Οι αρχαίοι συγγραφείς ανέφεραν τους Μεγάλους Θεούς με το όνομα Κάβειροι. Τα ονόματα των Μεγάλων Θεών ήταν Αξίερος, Αξιόκερσος, Κασμίλος και Αξιόκερσα. Οι πρώτες ανασκαφές στη Σαμοθράκη ξεκίνησαν το 1858 από το Γερμανό αρχαιολόγο Conze και συνεχίστηκαν το 1862 από τον Γάλλο C. Champoiseau, ο οποίος ανακάλυψε το άγαλμα της Νίκης και φρόντισε να το πάρει μαζί του, για να κοσμεί μέχρι σήμερα το Μουσείο του Λούβρου.

Κατά τη βυζαντινή εποχή, το νησί είχε πολλούς κατοίκους. Από τον 8ο αιώνα και μετά, όταν άρχισαν οι επιδρομές των Σκλάβων και των Σαρακηνών, ο πληθυσμός άρχισε να λιγοστεύει. Από το 1430 αρχίζει η κυριαρχία των Gattilusi. Ο ηγεμόνας Παλαμήδης Γατελούζος την οχύρωσε, όπως μαρτυρούν οι πύργοι που υπάρχουν στην Παλαιόπολη, τη Χώρα, καθώς και ο πύργος του Φονιά.

Η πρώτη επαφή του επισκέπτη με τη Σαμοθράκη είναι η Καμαριώτισσα, το λιμάνι του νησιού. Η όμορφη Χώρα της Σαμοθράκης βρίσκεται στο εσωτερικό του νησιού. Είναι αμφιθεατρικά κτισμένη ανάμεσα στις πλαγιές δύο βουνών και οι κάτοικοι την έκτισαν εκεί για να γλιτώνουν από τις επιδρομές των πειρατών. Στην είσοδο της Χώρας, βρίσκεται ο Πύργος, απομεινάρι της κυριαρχίας των Gattilusi. Μια Χώρα γραφική με πλακόστρωτα δρομάκια και καλντερίμια.

Η Σαμοθράκη είναι πνιγμένη στα πλατάνια και στο πράσινο. Σ' ένα τέτοιο τοπίο βρίσκονται και τα Θερμά ή Λουτρά. Οι επισκέπτες στα Λουτρά μπορούν ν' απολαύσουν το νερό από τις ζεστές θειούχες πηγές. Λίγο έξω από τα Θέρμα, αρχίζει το μονοπάτι για να φθάσει κανείς στην κορυφή του Σάος, στο Φεγγάρι. Οποιος καταφέρει να φέρει σε πέρας τη διαδρομή, θα έχει απολαύσει ένα μοναδικό θέαμα. Κοντά στο Λουτρά βρίσκεται η «Γριά Βάθρα» για ένα δροσερό μπάνιο, ενώ απολαυστική και μαγευτική είναι η διαδρομή δίπλα στο ποτάμι «Φονιάς», μια διαδρομή ανάμεσα σε πλατάνια και φτέρες, με θέα τους καταρράκτες και τις βάθρες που σχηματίζουν. Από τη Σαμοθράκη δε λείπουν και οι Κήποι με τις πέτρες της Σαμοθράκης, μια όμορφη παραλία για ένα απολαυστικό μπάνιο. Μία ακόμη όμορφη παραλία με άμμο αυτή τη φορά είναι η «Παχιά Αμμος».

Κρατάμε στα χέρια μας ένα ογκώδες βιβλίο, ένα βιβλίο που αριθμεί τις 628 σελίδες, ένα βιβλίο που θα κρατήσει συντροφιά στη μεγάλη «απόδραση» από την πόλη, τη φυγή που επιμελώς και λεπτομερώς έχουμε σχεδιάσει. Πρόκειται για το μυθιστόρημα του Θίοντορ Ντράιζερ «Ο Χρηματιστής» που κυκλοφόρησε από τη «Σύγχρονη Εποχή» το 1994. Ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1871 και πέθανε το 1945 και θεωρείται από τους πιο γνωστούς και τους πιο προοδευτικούς Αμερικανούς λογοτέχνες. Το πρώτο του μυθιστόρημα «Η αδελφή Κάρι» που κυκλοφόρησε σε έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» άνοιξε καινούριους δρόμους στην αμερικανική λογοτεχνία. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Τζένι Γκέρχαρντ» και «Ο Χρηματιστής», μετά εκδόθηκε ο «Τιτάνας» και η «Αμερικάνικη τραγωδία». Ο Ντράιζερ πρωτοστάτησε στις ΗΠΑ στους αγώνες ενάντια στο φασισμό, για την υπεράσπιση της ειρήνης και του σοσιαλισμού,

«Ο Χρηματιστής», που εκδόθηκε στα 1912 ήταν εκείνο το βιβλίο που καθόρισε τη ζωή του συγγραφέα, ήταν εκείνο το βιβλίο που άλλαξε εντελώς τα επόμενα βήματά του. Ο Ντράιζερ σταμάτησε τη δημοσιογραφία και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Τούτο το βιβλίο βασίζεται στη ζωή του Τσαρλς Τ. Γερκ, «βασιλιά των αστικών συγκοινωνιών», στη γρήγορη άνοδό του, στην κατοπινή εγκατάλειψή του από τους κυρίως εκπροσώπους του κατεστημένου στην πόλη του, προκειμένου να σώσουν την τιμή τους και την τσέπη τους, και στη θριαμβευτική επιστροφή του στην οικονομική και κοινωνική ζωή του Σικάγου.