Σε νέες δυναμικές κινητοποιήσεις προχωρούν οι ελαιοπαραγωγοί της Χαλκιδικής, διεκδικώντας την αναπλήρωση του εισοδήματός τους από την κατακόρυφη πτώση της τιμής της ελιάς και κατώτερες εγγυημένες τιμές για το προϊόν τους που να εξασφαλίζουν περιθώριο κέρδους ικανό για την επιβίωσή τους. Από χτες το πρωί παρατάχθηκαν με τα αγροτικά τους μηχανήματα στον κόμβο της Νέας Τρίγλιας, στο δρόμο Θεσσαλονίκης - Μουδανιών. Διαμαρτύρονται γιατί είναι απλήρωτοι για τις ελιές που έχουν παραδώσει και που φέτος αγοράστηκαν από τους εμπόρους σε εξευτελιστικές τιμές. Επίσης απλήρωτοι είναι για τις ντομάτες και για τα σιτάρια, ενώ έχουν πληρωθεί μόνο ένα μικρό μέρος των επιδοτήσεων. Δηλώνουν ότι οι τιμές των προϊόντων τους πέφτουν συνεχώς, ότι είναι καταχρεωμένα τα νοικοκυριά τους και ότι οι κινητοποιήσεις για αυτούς είναι μονόδρομος, καθώς βρίσκονται σε απόγνωση. Οι εμποροβιομήχανοι πληρώνουν τους παραγωγούς 0,75 ευρώ το κιλό, όταν πέρσι η τιμή ήταν 1,40 και την ίδια ώρα το κόστος παραγωγής είναι περίπου 1,50 ευρώ ανά κιλό.

Η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ) στηρίζει τους αγώνες των αγροτών της Χαλκιδικής και παλεύει για να γίνουν πιο μαζικοί και να φέρουν αποτελέσματα. Η ΠΑΣΥ καλεί τους αγρότες να διεκδικήσουν μεταξύ άλλων: Κατώτερες εγγυημένες τιμές στην ελιά και όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Μείωση του κόστους παραγωγής με κατάργηση του φόρου στο πετρέλαιο, επιστροφή για φέτος του ΦΠΑ στο σύνολο της είσπραξης του προϊόντος (εμπορική τιμή και επιδότηση), επιδότηση των μέσων παραγωγής. Αμεση καταβολή του 100% της συνδεδεμένης και αποσυνδεδεμένης επιδότησης και κατάργηση του διαχωρισμού σε κατά κύριο και μη επάγγελμα αγρότες. Σύνδεση της επιδότησης με την παραγωγή σε όλα τα προϊόντα. Τιμαριθμική αναπροσαρμογή των επιδοτήσεων με κατάργηση όλων των παρακρατήσεων που γίνονται.

Στο πλευρό των αγροτών βρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ που από την πρώτη ώρα στηρίζει τον δίκαιο αγώνα τους. Σε ανακοίνωσή της η ΝΕ Χαλκιδικής του ΚΚΕ σημειώνει:

«Απέναντί τους οι αγρότες έχουν έναν ισχυρό αντίπαλο: Την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Οσο θα προχωράει η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ οι αγρότες θα ξεκληρίζονται και δε θα μπορούν να καλλιεργούν και να ζουν από αυτή την εργασία.

Οι αγρότες τώρα μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο των κομμάτων που συμφωνούν με την πολιτική της ΕΕ για τη γεωργία - παρά τις «διορθώσεις» που προτείνουν και τις «διεκδικήσεις» που υπόσχονται:

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όχι μόνο προωθούν αυτή την πολιτική, αλλά κοροϊδεύουν τους αγρότες. Γιατί κοροϊδία είναι τα 2 ευρώ το δέντρο για αποζημίωση, κοροϊδία είναι η καθυστέρηση των επιδοτήσεων για 4 και πλέον μήνες. Κοροϊδία είναι να παρουσιάζουν ως λύση στα προβλήματα των αγροτών είτε την αλλαγή καλλιέργειας, είτε την οργάνωση ομάδων παραγωγών, είτε τη δημιουργία εταιρείας ως φορέα για την ελιά. Είναι τα κόμματα που ως κυβερνήσεις καταστρέφουν χρόνο με το χρόνο τους συνεταιρισμούς και φέρνουν τους αγρότες σε απόγνωση, που ποινικοποιούν τον αγώνα των αγροτών, στήνοντας αγροτοδικεία.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται την πολιτική της ΕΕ. Οσο κι αν λέει ότι στηρίζει τους αγρότες, στην πράξη αποδέχεται την ΚΑΠ, διεκδικώντας μια καλύτερη ΚΑΠ. Αποδέχεται όλα τα μέτρα που προέρχονται από την ΕΕ (ομάδες παραγωγών, επιχειρηματική δράση, αντί για συνεταιρισμούς και αγροτικούς συλλόγους κ.ά.). Και ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι συντεταγμένος με αυτή την πολιτική και μάλιστα λοιδορεί την κάθε κινητοποίηση αγροτών και εργαζομένων και απαιτεί την καταστολή, τα αγροτοδικεία που είδαμε και στο παρελθόν.

Αρνητικό ρόλο απέναντι στους αγρότες και υπέρ αυτής της πολιτικής παίζουν και οι ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ.

Ο αγώνας των αγροτών για να έχει αποτελέσματα, κατακτήσεις στα άμεσα προβλήματα, πρέπει να αγκαλιάσει τους περισσότερους μικρομεσαίους αγρότες και να αντιπαλέψει την πολιτική της ΕΕ, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για τη γεωργία. Να σταθεί αντιμέτωπος με τα μονοπώλια και τους μεγαλέμπορους που κλέβουν τη δουλειά του.

Η μόνη προοπτική είναι να ανοίξει ο δρόμος για μια διαφορετική οργάνωση της γεωργίας, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας. Με την οργάνωση παραγωγικών συνεταιρισμών και συνεργασία με το κράτος για την προμήθεια εργαλείων, τρακτέρ, πετρελαίου και για την πώληση των προϊόντων. Με τη συμμετοχή των αγροτών στα όργανα που αποφασίζουν για την αγροτική οικονομία και για όλη την κοινωνική ζωή».