Οι ανάγκες των εργαζομένων αποτελούν το μοναδικό κριτήριο των διεκδικήσεων

Αλλωστε η ίδια η ΓΣΕΕ - ακόμα και με τα δικά της κριτήρια - αναγνωρίζει ότι ενώ οι μέσοι μισθοί στη χώρα μας αντιστοιχούν στο 82% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, οι κατώτατοι μισθοί - αυτοί δηλαδή που προβλέπονται από την ΕΓΣΣΕ - αντιστοιχούν μόλις στο 54% του μέσου όρου των κατώτατων μισθών της ΕΕ. Εδώ ακριβώς έχει οδηγήσει η πολιτική της ΓΣΕΕ και στο ζήτημα της σύμβασης, η πολιτική του «ενός ευρώ» αύξηση που υπογράφει κάθε χρόνο και για την οποία δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένη η ηγεσία της.

Σύμφωνα με την εισήγηση του προέδρου της ΓΣΕΕ, στο πρόσφατο Γενικό Συμβούλιο της Συνομοσπονδίας, το διεκδικητικό πλαίσιο της πλειοψηφίας αποβλέπει σε «μια ικανοποιητική σύμβαση η οποία θα ενισχύσει τα κατώτατα εισοδήματα». Γι' αυτό θα ζητηθεί μία εφάπαξ αύξηση σε ευρώ στον σημερινό κατώτατο μισθό (740 ευρώ μεικτά), μόνο για τους νεοεισερχόμενους και πάνω εκεί θα προστεθεί ένα ποσοστό αύξησης. Το ποια θα είναι η αύξηση την οποία θα «διεκδικήσει» η πλειοψηφία, οι εργαζόμενοι έχουν μακρά και πικρή εμπειρία. Είναι εξάλλου ενδεικτικό ότι ήδη η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έσπευσε να βάλει σε «λελογισμένα» όρια αυτά που ζητάει από τον ΣΕΒ - συνεταίρο της.

Ετσι κάλεσε τους εργαζόμενους να είναι «πολύ επιφυλακτικοί» όταν τους παρουσιάζουν «υπερφίαλες απαιτήσεις έστω κι αν αυτές περιβάλλονται το μανδύα της ανάγκης και της δικαιοσύνης, ιδιαίτερα τώρα που στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας καταγράφονται τρομακτικές σε έκταση απώλειες θέσεων εργασίας»..!

Στην διατύπωση αυτή συμπυκνώνεται και όλη η ουσία της πολιτικής της ΓΣΕΕ. Πρώτον, χαρακτηρίζει «υπερφίαλες» τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για αυξήσεις που να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Δεύτερον, για τις ανάγκες των εργαζομένων όχι μόνο θεωρεί ότι δεν πρέπει να παίρνονται υπόψη στις διεκδικήσεις, αλλά ακόμα χειρότερα τις θεωρεί ως ένα «μανδύα» που προφανώς υποκρύπτει άλλες σκοπιμότητες. Τρίτον, απειλεί ευθέως τους εργαζόμενους, με τον μπαμπούλα της ανεργίας προκειμένου να μην γίνονται απαιτητικοί... Ο,τι δηλαδή κάνουν και οι εργοδότες, όταν αντιμετωπίζουν τις αξιώσεις των εργαζομένων.

Στην πραγματικότητα όλα τούτα, προεξοφλούν άλλη μια σύμβαση μιζέριας για τους εργαζόμενους και μάλιστα γι' αυτούς που αμείβονται με τα πιο χαμηλά μεροκάματα. Αυτό ετοιμάζεται να υπογράψει η ΓΣΕΕ και γι' αυτό πρέπει να προετοιμάζονται οι εργαζόμενοι.

Με τη νέα, πλούσια πείρα που άφησε σε όλη την εργατική τάξη η σκληρή αλλά πετυχημένη απεργιακή αναμέτρηση στις 17 Δεκέμβρη συνεχίζονται οι συσκέψεις των κλαδικών και τοπικών Γραμματειών του ΠΑΜΕ, ενόψει της συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ, στις 9 του Γενάρη.

Τα ίδια τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της απεργιακής μάχης και οι αγωνιστικές διαθέσεις που κατέγραψε σε πλατιά τμήματα εργαζομένων αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την ανάγκη για ολόπλευρη ενίσχυση και κλιμάκωση της πάλης, χωρίς καμιά καθυστέρηση, καθώς τα επιτελεία του κεφαλαίου εντείνουν την αντεργατική επίθεση με γοργούς ρυθμούς.

Ηδη, η συζήτηση που έγινε στις συνδιασκέψεις των Γραμματειών του ΠΑΜΕ σε μια σειρά μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Λάρισα κτλ.) κατέγραψε την απαιτητικότητα και την αισιοδοξία με την οποία πρέπει να σχεδιαστούν οι επόμενες μάχες, σημαίνοντας πανεργατικό ξεσηκωμό ενάντια στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τη γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, την παράδοση της Υγείας, της Παιδείας και Πρόνοιας στους ιδιώτες με «όχημα» την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις που επισπεύδει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Οι εργασίες αναδεικνύουν την ανάγκη να δοθεί στους ίδιους τους εργαζόμενους ο λόγος για την οργάνωση της πάλης, να αποκαλύπτεται αμείωτα ο ρόλος των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, να οξυνθεί το μέτωπο με τη λογική της μοιρολατρίας και της ταξικής υποταγής, να στερεωθούν τα ποδάρια του ΠΑΜΕ στους τόπους δουλειάς και σε κάθε κλάδο, να συνδέεται σταθερά η πάλη ενάντια στις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία κλπ. με την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων (σταθερή εργασία για όλους, 7ωρο - 5ημερο - 35ωρο κλπ.).