Την κατάθεση τριών αντιδραστικών νομοσχεδίων που θα επιφέρουν νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό προανήγγειλε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, επιβεβαιώνοντας ότι οι σαφέστατες δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση στην ΕΕ για την προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που θέτουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα στην εργασία και την ασφάλιση, θα υλοποιηθούν άμεσα. Οπως χαρακτηριστικά είπε, «η κρίση είναι ευκαιρία για πολύ μεγάλες ανατροπές στο κράτος και στην οικονομία»!

Η κυβέρνηση, θέτοντας σε άμεση εφαρμογή την αντιδραστική στρατηγική της ΕΕ την οποία προσυπέγραψε (βλέπε παρακάτω), μέσω του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, στο πλαίσιο των πρόσφατων συμβουλίων των υπουργών Οικονομίας των «27 εταίρων» (ΕΚΟΦΙΝ - Γιουρογκρούπ), όπως σημείωσε χτες ο Γ. Πεταλωτής, θα φέρει άμεσα: α) Νέο ασφαλιστικό νόμο β) Σχέδιο νόμου που θα επικυρώνει την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών στο δημόσιο τομέα γ) Νόμο για τη «ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων» με στόχους την παραπέρα ελαστικοποίησή τους και τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Συγκεκριμένα, ο Γ. Πεταλωτής, επιβεβαιώνοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης για ριζικές ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, σημείωσε ότι «το Ασφαλιστικό είναι ένα ζήτημα για τη χώρα μας με τα γνωστά προβλήματα, που είναι πλέον πρόβλημα της καθημερινής επιβίωσης ενός ασφαλιστικού συστήματος, το οποίο ούτως ή άλλως δεν είναι δίκαιο και δεν είναι βιώσιμο. Αρα, είναι μια μεγάλη πρόκληση για την ελληνική κυβέρνηση. Και βεβαίως, σε αυτό το πλαίσιο θα αντιμετωπιστεί, με ένα νόμο που θα έρθει μέσα από τη συγκεκριμένη διαδικασία».

Ταυτόχρονα, όπως τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στο «θέμα της εξίσωσης των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών, είναι γνωστό ότι υπάρχει μια καταδικαστική απόφαση από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. (...) Γι' αυτό σε βάθος χρόνου θα πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο νόμου που θα τεθεί σε διαβούλευση, προκειμένου ναείμαστε συνεπείς και με τις υποχρεώσεις μας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, φανερώνοντας ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι η προώθηση νέου κύματος αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις, ξεκαθάρισε ότι «το αρμόδιο Υπουργείο Απασχόλησης θα φέρει, σε μικρό χρονικό διάστημα, νόμο που θα ρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις». Θα επιδιώξουμε, είπε ο Γ. Πεταλωτής, να «λυθούν τα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων (...) πάντα μέσα από ένα πλέγμα πράξεων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από τη σημερινή κρίση, στην οποία έχει περιέλθει σε οικονομικό επίπεδο η χώρα μας». Δηλαδή, με γνώμονα την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρηματικών ομίλων, που αξιώνουν ακόμα μικρότερη τιμή της εργατικής δύναμης.

Επιχειρώντας να θολώσει τα νερά και να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, ο Γ. Πεταλωτής υποστήριξε: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει να πετύχουμε κάποιους στόχους. Το πώς θα πετύχουμε αυτούς τους στόχους, είναι δικό μας θέμα (...) υπάρχει και μια εθνική πολιτική, με βάση την οποία προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση σε οικονομικό επίπεδο, σε επίπεδο ασφαλιστικού συστήματος».

Στο ίδιο μήκος κύματος υποστήριξε ότι για την ελληνική κυβέρνηση δεν τίθεται «θέμα κατάργησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων», σπεύδοντας ωστόσο να σημειώσει «εμείς ακούμε τις προτάσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας και των συγκεκριμένων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης»!

Μάλιστα, σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, ο Γ. Πεταλωτής ισχυρίστηκε ότι «οι συστάσεις του ΕΚΟΦΙΝ είναι συστάσεις και οι υπεύθυνες πολιτικές της ελληνικής κυβέρνησης είναι συγκεκριμένες πολιτικές»... Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για «συστάσεις», αλλά για συγκεκριμένη απόφαση του EΚΟΦΙΝ, που υπέγραψε φαρδιά πλατιά ο Γ. Παπακωνσταντίνου, εκφράζοντας τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Αλλωστε, οι αποφάσεις αυτές είναι συνέπεια της στρατηγικής της ΕΕ που συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών.

Το κείμενο που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, με τίτλο «Προοπτική για την επόμενη διετία», αναλαμβάνοντας έτσι να προσαρμόσει την αγορά εργασίας στην Ελλάδα με τις κατευθύνσεις - προτάσεις της ΕΕ, προβλέπει:

• Τον ...εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την προστασία της απασχόλησης, τη διεύρυνση δηλαδή του καθεστώτος της ελαστικής απασχόλησης μέσα από την άρση των περιορισμών που προστατεύουν σήμερα τα εργασιακά δικαιώματα.
• Τη μείωση του εργασιακού κόστους των νεοπροσλαμβανόμενων, με καταβολή αμοιβών μικρότερων των κατώτατων αποδοχών που κατοχυρώνουν οι Συλλογικές Συμβάσεις.
• Ενσωμάτωση της «μαύρης εργασίας» στη «νόμιμη» αγορά και εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση, την εξειδίκευση και αύξηση της συμμετοχής στη «διά βίου μάθηση».
• Οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα πρέπει να συνεχιστούν, στην κατεύθυνση της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και του περιορισμού των αναπηρικών συντάξεων.
• Επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας.

Θυμίζουμε ότι όσα προβλέπει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θίγοντας πάνω από 100 χιλιάδες εργαζόμενες στο Δημόσιο, σημαίνουν ότι:

• Αυξάνονται τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών εργαζομένων που έχουν ασφαλιστεί την περίοδο 1983-1992 από τα 60 στα 65 χρόνια. Σημειώνεται ότι για τις ασφαλισμένες από το 1993 και μετά το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης έχει ήδη αυξηθεί στα 65 χρόνια, όπως και των αντρών.
• Για τις ασφαλισμένες από το 1993 και μετά χειροτερεύουν τα ειδικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης (αφορούν μητέρες ανηλίκων και τρίτεκνες). Για μητέρες ανηλίκων που σήμερα μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με 20 χρόνια υπηρεσίας στο 55ο έτος της ηλικίας τους, το όριο ηλικίας ανεβαίνει στα 65. Για μειωμένη σύνταξη οι μητέρες ανηλίκων με 20 χρόνια υπηρεσίας συνταξιοδοτούνται στο 50ό έτος της ηλικίας τους, ενώ τώρα το όριο ηλικίας ανεβαίνει στα 60.
• Η απόφαση θίγει και τα ειδικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κάποιων γυναικών που έχουν ασφαλιστεί την περίοδο 1983-1992, αλλά δεν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα. Οι μητέρες ανηλίκων με 25 έτη υπηρεσίας συνταξιοδοτούνται στα 50, αλλά με την απόφαση το όριο ανεβαίνει στα 65. Για τις μητέρες με τρία παιδιά με 20 χρόνια υπηρεσίας που συνταξιοδοτούνται χωρίς όριο ηλικίας, θα απαιτούνται ή τα 37 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας ή να είναι 65 χρονών. Γυναίκες που δικαιούνται μειωμένη σύνταξη για άλλους λόγους μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με 25 χρόνια υπηρεσίας στο 55ο έτος της ηλικίας τους, με την απόφαση θα συνταξιοδοτούνται στα 60.

Το στίγμα των εκ βάθρων αντιασφαλιστικών ανατροπών που προχωρά η κυβέρνηση και μάλιστα με ταχείς διαδικασίες έδωσε και η χτεσινή συνάντηση των δύο συναρμόδιων υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, στο υπουργείο Οικονομικών.

«Πρέπει να υπάρξει πολιτική αντιμετώπισης του ασφαλιστικού ζητήματος συνολικά», δήλωσε ο υπουργός Εργασίας, ενώ ο υπουργός Οικονομικών στο ίδιο μήκος κύματος δήλωσε πως «δρομολογούμε μια σειρά από πολιτικές, για να αντιμετωπίσουμε συνολικά τα προβλήματα του Ασφαλιστικού».

Κοινή πρόφαση για να δικαιολογήσουν το νέο γύρο αντιασφαλιστικής επίθεσης χρησιμοποίησαν οι δύο υπουργοί, κάνοντας λόγο για «σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης από τον Προϋπολογισμό του 2009» και τις «επιπρόσθετες ανάγκες κρατικής χρηματοδότησης». Ο υπουργός Εργασίας γνωστοποίησε ότι τις επόμενες ημέρες θα ζητηθεί η γνώμη των κοινωνικών εταίρων και στη συνέχεια θα ανακοινωθούν «τα βήματα των κοινωνικών μέτρων» τα οποία δε θα καθυστερήσουν.

Ολα τα παραπάνω μαρτυρούν ότι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όλοι οι ασφαλισμένοι θα βρεθούν άμεσα μπροστά σε μια μεγάλη επίθεση. Η επίθεση αυτή ήδη δρομολογείται όσον αφορά την ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων, όπου αναμένεται η αποδοχή και εφαρμογή της σχετικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου «περί εξίσωσης» όρων και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών και ταυτόχρονα τη μετατροπή της δημόσιας κοινωνικής τους ασφάλισης σε επαγγελματική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Παράλληλα, σε πλήρη εφαρμογή θα μπει και ο αντιασφαλιστικός νόμος Πετραλιά, που έρχεται να προστεθεί πάνω στους νόμους Σιούφα - Ρέππα. Ο πυρήνας της νέας επίθεσης θα αφορά την προγραμματική θέση του ΠΑΣΟΚ για ένα ασφαλιστικό σύστημα των λεγόμενων «τριών πυλώνων», με μια κατώτερη σύνταξη προνοιακού χαρακτήρα, με τη δημιουργία των επαγγελματικών ταμείων με καθαρά κεφαλαιοποιητικά χαρακτηριστικά και ως τρίτο πυλώνα την ιδιωτική ασφάλιση. Το σχέδιο αυτό προβλέπει την παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης όπως και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και το φόρτωμα όλων των βαρών στις πλάτες των εργαζομένων.

Σε σχόλιό του για τη συνάντηση των δύο υπουργών, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για τη νέα έφοδο, που έχει ήδη συμφωνήσει με την ΕΕ και τους βιομηχάνους, στο Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό. Τα ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία τα δημιουργούν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την πολιτική τους και η ληστεία των Ταμείων από την πλουτοκρατία.

Καμιά αναμονή, κανένας διάλογος! Αντεπίθεση για να καταργήσουμε τους αντιασφαλιστικούς νόμους ΠΑΣΟΚ - ΝΔ».

Το δικαίωμα όλων των εργαζομένων σε μόνιμη και σταθερή εργασία επισημαίνει με Ερώτησή του στην Κομισιόν ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τοποθετηθεί απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων, αναδεικνύοντας τα αιτήματα των εργαζομένων και του ταξικού εργατικού κινήματος για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, την κατάργηση όλων των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την άμεση μονιμοποίηση των εργαζομένων σε stage χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής: «Η ανεργία στα 27 κ.μ. της ΕΕ αυξήθηκε κατά 5.011.000 από το Σεπτέμβρη 2008 έως το Σεπτέμβρη του 2009, φτάνοντας συνολικά στα 22.123.000 ανέργων, με πρόβλεψη να εκτιναχθεί στο 12% το 2010. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κ.μ. με την πολιτική της "ευελφάλειας" γενικεύουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την "ενοικίαση εργαζομένων". Κάτω από το μανδύα των "συμβάσεων μαθητείας" - τα περιβόητα "stage" - παίρνει τεράστια έκταση η προσωρινή ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, ακόμη και μέσα στα όργανα της ΕΕ (Επιτροπή, Ευρωκοινοβούλιο, άλλα κοινοτικά όργανα). Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα τη κατοχύρωση των "ίσων δικαιωμάτων" ανακοίνωσε χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων με stage στο δημόσιο τομέα, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον ιδιωτικό τομέα.

Πώς αξιολογεί η Επιτροπή τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης; Πώς τοποθετείται για το κρίσιμο πρόβλημα της εξασφάλισης του δικαιώματος στην πλήρη - σταθερή εργασία, με δεδομένο ότι η πολιτική της είναι σε αντίθεση με τις προτάσεις των εργαζομένων για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, την κατάργηση όλων των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα, την άμεση μονιμοποίηση των εργαζομένων σε stage χωρίς όρους και προϋποθέσεις;»

«Η αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης στα 65, που προωθούν μαζί ΕΕ και κυβέρνηση με τη συμφωνία της ΝΔ, που σημαίνει αύξηση από 5-17 χρόνια για τις γυναίκες γενικά και γι' αυτές με ανήλικα παιδιά και πολύτεκνες που εργάζονται στο Δημόσιο, έρχεται να ολοκληρώσει την αντιδραστική πολιτική της εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης για όλες τις εργαζόμενες γυναίκες στον ιδιωτικό, το δημόσιο τομέα, τις αυτοαπασχολούμενες και τις αγρότισσες με αυτά των ανδρών. Με αυτό το μέτρο ανοίγεται μια νέα φάση επίθεσης στα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών.

Αποτελεί πρόκληση ότι στο όνομα της ισότητας των δυο φύλων καταργούν την 5ετή διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι βιολογικές ανάγκες της εργαζόμενης γυναίκας, η προστασία της μητρότητας, η ένταση της ανισοτιμίας τους στο σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα επιβάλλουν τη διατήρηση της 5ετούς διαφοράς, όπως και την απαλλαγή των γυναικών από βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. Επιπλέον, για όσες εργάζονται σε τέτοιες συνθήκες, επιβάλλεται μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 50. Αυτό είναι πολύ πιο αναγκαίο σήμερα που συνεχίζουν να ισχύουν όλες οι γνωστές κοινωνικές ανισότητες και οικογενειακές επιβαρύνσεις για την ανατροφή των παιδιών, τη φροντίδα της τρίτης ηλικίας, του νοικοκυριού και η ανισότητα στην εργασία.

Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης δε γίνεται μόνο γιατί υπάρχει η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου με την οποία συμφωνούν επί της ουσίας και την επιδιώκουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τρανταχτή απόδειξη για αυτό είναι η εξίσωση - αύξηση των ορίων στις εργαζόμενες γυναίκες του ιδιωτικού τομέα, καθώς και για τις νεοπροσλαμβανόμενες που επέβαλαν με τους νόμους Σιούφα - Ρέππα. Απόδειξη αποτελεί και η συμφωνία τους με όλες τις αποφάσεις - κατευθύνσεις της ΕΕ που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης όλων των εργαζομένων, στο όνομα της ενεργού γήρανσης.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Αν έγκαιρα είχαν αντιδράσει και είχαν οργανώσει την πάλη τους μαζί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, θα πάλευαν σήμερα από καλύτερες θέσεις. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποδεχθούν και να συμφωνήσουν με το διάλογο που προτείνει η κυβέρνηση για τον τρόπο που θα υλοποιηθεί αυτό το μέτρο. Τα εργατικά υπαλληλικά σωματεία και οι ομοσπονδίες έχουν υποχρέωση να αντιδράσουν.

Ολες οι εργαζόμενες γυναίκες στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, οι αυτοαπασχολούμενες στην πόλη και το χωριό πρέπει να ξεσηκωθούν, μαζί με όλους τους εργαζόμενους. Να αντεπιτεθούν, διεκδικώντας:

• Σύνταξη στα 55 χρόνια για όλες τις εργαζόμενες γυναίκες και στα 50 για όσες εργάζονται σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Κατοχύρωση της 5ετούς διαφοράς στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών. Καμιά αύξηση στα όρια ηλικίας. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.
• Κατοχύρωση πλήρους συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 ημέρες εργασίας και ανεξαρτήτως ηλικίας με 30 χρόνια εργασίας.
• Απαγόρευση της νυχτερινής δουλειάς των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία. Απαγόρευση της νυχτερινής δουλειάς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας.
• Αδεια κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας ίδια και ίση για όλες τις εργαζόμενες, 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό, με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα. Επιπλέον να ισχύσει γονική άδεια για τη μητέρα ή τον πατέρα, ένα χρόνο για κάθε παιδί, με πλήρη μισθό, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
• Καμιά θυσία για την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται».

Την επιτάχυνση του αντιλαϊκού βηματισμού αξίωσε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλος εστιάζοντας εκεί ακριβώς που στοχεύουν κυβέρνηση και ΕΕ, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, μιλώντας σε ημερίδα της Βουλής με θέμα «Οι δύο παγκόσμιες κρίσεις (του 1929 και η σημερινή) και η ελληνική οικονομία».

Η «αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος πρέπει επίσης να προχωρήσει με τολμηρά βήματα», υποστήριξε ο τραπεζίτης καθώς «μακροπρόθεσμα οι δημοσιονομικές επιπτώσεις από τη γήρανση του πληθυσμού αποτελούν οξύτατο πρόβλημα». Αξίωσε επίσης «πολιτική διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» και για «αξιόπιστη δημοσιονομική πολιτική», για την πολιτική δηλαδή που φέρνει θύελλα από αντιλαϊκά μέτρα και ανατροπές, σημειώνοντας ότι το δημόσιο έλλειμμα και χρέος γίνονται «αντικείμενο διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή βάσει των κανονισμών των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης».

Στο ίδιο μήκος με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα άλλα κέντρα του κεφαλαίου δήλωσε ότι θα «απαιτηθεί εντονότερη προσπάθεια κατά τη διετία 2010-2011», δηλαδή άμεσο ξεδίπλωμα των αντιλαϊκών μέτρων. Η δημοσιονομική προσαρμογή μεταφράζεται σε νέους φόρους για τα λαϊκά στρώματα και ακόμη σε τεράστιες περικοπές δαπανών ακόμη και κοινωνικού χαρακτήρα. Η Τράπεζα της Ελλάδας προτείνει να προέλθει «κατά τα δυο τρίτα από την πλευρά των δαπανών και κατά το ένα τρίτο από την πλευρά των εσόδων».

«Οι αποφάσεις - κατευθύνσεις του ΕΚΟΦΙΝ, που μέρος τους έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, αποκαλύπτουν ότι στα άμεσα σχέδια της ΕΕ και της κυβέρνησης βρίσκεται ο σφαγιασμός των όποιων κατακτήσεων έχουν απομείνει από προηγούμενες δεκαετίες στο Εργασιακό, στο Ασφαλιστικό και στους μισθούς των εργαζομένων.

Το ΕΚΟΦΙΝ και η κυβέρνηση, εκφράζοντας πλήρως τις απαιτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών, εκτιμούν ότι παραμένει "άκαμπτη η αγορά εργασίας" στη χώρα μας. Δεν τους αρκεί το καθεστώς που έχουν δημιουργήσει, της ελαστικής - προσωρινής, ανασφάλιστης εργασίας, των stage, των χιλιάδων συμβασιούχων, των ενοικιαζόμενων εργατών και της μαύρης εργασίας. Θέλουν να στήσουν μια ακόμα μεγάλη λαιμητόμο, για να καταργήσουν τους όποιους περιορισμούς έχουν στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.

Τα μέτρα που συνυπέγραψε η κυβέρνηση, ανάμεσα στα άλλα, οδηγούν:

• Στην κατάργηση ακόμα και των ορίων των κατώτατων αμοιβών των Συλλογικών Συμβάσεων, ώστε να υπάρχουν μισθοί και μεροκάματα κάτω και από τα εξευτελιστικά σημερινά όρια.
• Στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε εθνικό επίπεδο και τη μεταφορά τους σε επιχειρησιακό.
• Στην επέκταση - γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας.
• Στην απαλλαγή των εργοδοτών από ασφαλιστικές εισφορές.
• Στην ακόμα μεγαλύτερη αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης.

Οι γενικές κατευθύνσεις του ΕΚΟΦΙΝ δεν είναι καινούργιες. Περιγράφονται στο Μάαστριχτ που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ και στη στρατηγική της Λισαβόνας της ΕΕ, που έχουν συνυπογράψει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να προωθηθεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Ωστόσο, η συγκεκριμενοποίησή τους, η ταυτόχρονη και επιτακτική υλοποίησή τους σήμερα, εντάσσεται στην επιδίωξή τους να μετακυλήσουν επειγόντως τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης. Να φθηνύνουν με κάθε τρόπο και μέσο ακόμα περισσότερο την ήδη φθηνή εργατική δύναμη.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει στιγμή να περιμένουν ή να εφησυχάσουν από τις δηλώσεις της κυβέρνησης, ότι μπορεί μεν να τα συνυπέγραψε αλλά δεν έχει δεσμευτεί και ότι θα κάνει κοινωνική διαβούλευση. Πρέπει τώρα να οργανώσουν αποφασιστικά την αντεπίθεσή τους για τα σύγχρονα δικαιώματά τους, στη γραμμή «καμία θυσία για την πλουτοκρατία, την κρίση να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται, ανυπακοή στην ΕΕ»!