Η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης θα κινηθεί στο αυστηρό πλαίσιο της πολιτικής πτωχοκομείου για όσους θεωρούνται οικονομικά αδύνατοι και λίγων λεπτών του ευρώ ημερησίως για τους υπόλοιπους. Η πολιτική στον τομέα της φορολογίας προβλέπει την εισαγωγή νέων φοροεπιβαρύνσεων για μισθωτούς και συνταξιούχους, με αύξηση κυρίως των έμμεσων φόρων. Στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνει και πάλι το ασφαλιστικό σύστημα και οι συντάξεις, ενώ αναμένονται νέα βήματα παραπέρα ιδιωτικοποίησης σε Παιδεία και Υγεία. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι η παραπέρα μείωση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, ενώ αναμένεται να φανεί απλόχερη σε ποικιλόμορφες ενισχύσεις των εκπροσώπων του κεφαλαίου, που θα εκφραστούν μέσα από τη στήριξη της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας και την προώθηση της περιβόητης «πράσινης οικονομίας».

Οι πρωθυπουργικές δηλώσεις την Παρασκευή το απόγευμα στη Βουλή, δεν περιείχαν εκπλήξεις. Στην πραγματικότητα, εκφώνησε με κάπως πιο κωδικοποιημένο τρόπο το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας γενικόλογες και συνθηματικού χαρακτήρα διατυπώσεις και παραπέμποντας ουσιαστικά στην εξειδίκευση μέτρων και πολιτικών που θα γίνει από τα υπουργεία. Εκείνο όμως που σε κάθε περίπτωση κυριάρχησε στις εξαγγελίες Παπανδρέου ήταν η κινδυνολογία και οι εκβιασμοί πως αν τάχα δεν υπάρξει συμφωνία με το αντιλαϊκό πρόγραμμα του κόμματός του, απειλούμαστε με κατάρρευση και καταστροφή.

Μιλώντας για κρίση ηθικής, αξιών και θεσμών, επικαλούμενος τη διαφθορά και την απαξίωση του πλούτου του ελληνικού λαού και κραδαίνοντας τα δημοσιονομικά ελλείμματα και την οικονομική κρίση, ...«επιτεύγματα» όλα του καπιταλιστικού συστήματος και της καπιταλιστική κρίσης, ο Γ. Παπανδρέου επανέλαβε σε όλους τους τόνους ότι «είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης - και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όλοι», ενώ «πρώτος, άμεσος μεγάλος στόχος είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων εταίρων και των διεθνών αγορών στη χώρα μας», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση.

Επιβεβαιώνεται επομένως ότι είναι μονόδρομος η εργατική αντεπίθεση, η ένταση της ταξικής πάλης απέναντι στην αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και του σχεδίου της ΕΕ για ανάκαμψη που θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα. Πίσω από την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης υπάρχει μόνο υποχώρηση και ενσωμάτωση. Αν ο λαός δε δείξει άμεση ετοιμότητα να περάσει στην αντεπίθεση θα υλοποιηθούν οι απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, αυτό φάνηκε ανάγλυφα από τις προγραμματικές δηλώσεις. Δυναμώνει ακόμη περισσότερο η ανάγκη να μη δοθεί καμιά πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση, κανένας εφησυχασμός και πνεύμα αναμονής από το εργατικό κίνημα, το γενικότερο λαϊκό κίνημα. Να συγκεντρωθεί η προσοχή της εργατικής τάξης, του λαού, στη διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ολα τα πυρά πρέπει να δίνουν έμπρακτη απάντηση ότι ο λαός δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει τα σπασμένα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα τα βασικά σημεία των προγραμματικών δηλώσεων του Γ. Παπανδρέου. Στο φύλλο της Τρίτης, ο «Ρ» θα δημοσιεύσει την παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Βουλή, καθώς επίσης ρεπορτάζ από τη συζήτηση που γίνεται για τις προγραμματικές δηλώσεις.

Με παχιά λόγια και γενικότητες, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου προσπάθησε να καλύψει τις δεσμεύσεις, που στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής ήδη έχουν αναληφθεί και υπηρετούνται, εδώ και χρόνια, από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, και οι οποίες οδηγούν στην όλο και πιο βαθιά ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Εκτός από τα γενικά περί «της προώθησης του διαλόγου και της ειρήνης», τις δεσμεύσεις περί υπεράσπισης της «εθνικής μας ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας και της αξιοπρέπειας της πατρίδας μας», ο πρωθυπουργός επανέλαβε τα γνωστά περί αναβάθμισης της διακλαδικότητας και εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, στοιχεία που υπηρετούν την αποτελεσματικότερη εκπλήρωση των «υποχρεώσεων» που έχει αναλάβει η χώρα στο πλαίσιο της νέας δομής του ΝΑΤΟ.

Ειδικότερα, για την εξωτερική πολιτική, ο Γ. Παπανδρέου δεν απέφυγε τις μεγαλοστομίες περί της παρουσίας της Ελλάδας «στη συζήτηση για όλα τα μεγάλα παγκόσμια θέματα», υπονοώντας προφανώς ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να ενισχύει την παρουσία της στις ΝΑΤΟικές πολεμικές αποστολές, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οπως είναι γνωστό, η αποστολή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο και το Αφγανιστάν έγιναν επί ημερών του ως υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη. Για το Κυπριακό, ακούστηκε περισσότερο σαν ...απειλή παρά ως δέσμευση ότι η κυβέρνησή του «θα είναι και πάλι κοντά στην Κύπρο, όχι με λόγια, αλλά με έργα». Σχετικά με τα Βαλκάνια ο πρωθυπουργός θέλησε να υπογραμμίσει ότι βασικός του στόχος είναι «να στηρίξουμε την Ευρωπαϊκή και τη διεθνή προοπτική των γειτόνων μας», δείχνοντας ήδη δείγματα γραφής με τις κινήσεις και δηλώσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ όλων των χωρών της Δυτικής Βαλκανικής μέχρι το 2014. Για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ επανέλαβε τη θέση περί «επίλυσης του προβλήματος μέσω της εξεύρεσης κοινά αποδεκτής ονομασίας που θα ισχύει έναντι όλων».

Η περιγραφή και η «έκθεση ιδεών» σε όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου για την Παιδεία, δε μπόρεσαν να κρύψουν τους σαφείς στόχους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για το «νέο» σχολείο των δεξιοτήτων που θα προετοιμάζουν τον αυριανό «ευέλικτο» εργαζόμενο, για την ενίσχυση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των πανεπιστημίων υπέρ των επιχειρήσεων, για την άλωση της επιστημονικής έρευνας απ' το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ηταν φανερό ότι το 1 δισ. ευρώ και ο στόχος για 5% του ΑΕΠ που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός, κατά κύριο λόγο, θα «αξιοποιηθεί» για την εφαρμογή των παραπάνω στόχων.

Ολόκληρη η αναφορά των προγραμματικών για την Παιδεία διαπνέονταν απ' την πολιτική της ΕΕ για τη «διά βίου μάθηση», δηλαδή τη κατάρτιση και την επανακατάρτιση, απ' τα πρώτα χρόνια του σχολείου, μέχρι γεράματα. Πιο συγκεκριμένα, ο Γ. Παπανδρέου μίλησε για «καθολική λειτουργία ολοήμερων σχολείων σε κάθε περιοχή της χώρας». Υπενθυμίζουμε ότι το ολοήμερο σχολείο βασίζεται στο νόμο 2525/97 του ΠΑΣΟΚ που προβλέπει τριμερή χρηματοδότησή του, απ' το κράτος την τοπική αυτοδιοίκηση και τους γονείς! Σχετικές με αυτό είναι και οι προθέσεις του ΠΑΣΟΚ «κάθε σχολική μονάδα να προσδιορίζει τις δικές της συγκεκριμένες ανάγκες για επιμόρφωση». Συνδέεται με τους στόχους του για αποκέντρωση και τελικά τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα του σχολείου, που θα έχει ως αποτέλεσμα την παραπέρα ένταση των ταξικών φραγμών.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε τη θέση του ΠΑΣΟΚ για αξιολόγηση σε όλες της βαθμίδες εκπαίδευσης. Η αξιολόγηση που έχει γίνει μέχρι τώρα στην Ανώτατη Εκπαίδευση έχει αποδείξει το ρόλο της, αφού σε αυτή συμμετέχουν εκπρόσωποι της «ελεύθερης αγοράς», με στόχο την κατεύθυνση της γνώσης και της έρευνας σε όφελος των συμφερόντων των επιχειρήσεων. Τέλος, ο Γ. Παπανδρέου έταξε στο κεφάλαιο μεγαλύτερη συμμετοχή στην έρευνα λέγοντας: «Η συνολική επένδυση στην έρευνα να ανέλθει στο 2% του ΑΕΠ με αυξημένη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα».