Κρύβουν τους πολιτικούς υπεύθυνους για το γεγονός ότι το Ταμείο δεν μπορεί να καταβάλει το εφάπαξ στους δικαιούχους
Από τις σημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν και πρέπει να δώσουν απάντηση στη νέα αντιασφαλιστική επίθεση |
Στο δελτίο Τύπου επισημαίνεται ότι «οι παλαιότερες νομοθετικές ρυθμίσεις, κυρίως από το 1984 έως το 1995, με τις οποίες δόθηκε το δικαίωμα εξαγοράς χρόνου ασφάλισης με ελάχιστες εισφορές σε μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων, επιβάρυναν τα οικονομικά του Ταμείου με ποσό 646.129.126 ευρώ». Με άλλα λόγια ο πρόεδρος του Ταμείου ισχυρίζεται ότι για το σημερινό έλλειμμα - που ανέρχεται περίπου στα 670 εκατομμύρια ευρώ - φταίνε οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Ομως ο πρόεδρος κρύβει ότι το κράτος δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ στο Ταμείο, ως όφειλε, από το 1994 και μετά, δηλαδή τα τελευταία 15 χρόνια!
Βασικές αιτίες για το οικονομικό αδιέξοδο του ΤΠΔΥ είναι οι αντιασφαλιστικές πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου επί δεκαετίες. Πολιτικές που έχουν ως αποτέλεσμα την καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, όπως και του ΤΠΔΥ, μέσω των άτοκων δανείων στους βιομηχάνους, των λεγόμενων «κοινωνικών» πολιτικών και του τζογαρίσματός τους. Για όλα αυτά, κατά το αναμενόμενο, κυβέρνηση και διοίκηση δε λένε κουβέντα.
Στο δελτίο Τύπου αναφέρονται δύο ακόμα λόγοι που συνέβαλαν στη σημερινή οικονομική του κατάσταση: Η μεγάλη αύξηση του αριθμού συνταξιοδότησης των δημοσίων υπαλλήλων και η μείωση των εσόδων του λόγω μείωσης του αριθμού των προσλήψεων. Λένε τη μισή αλήθεια. Οτι, δηλαδή, η αντιασφαλιστική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εξαναγκάζει τους δημοσίους υπαλλήλους να επιδιώκουν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα προκειμένου να αποφύγουν τους χειρότερους όρους συνταξιοδότησης, που υλοποιούνται χρόνο με το χρόνο. Και ότι η πολιτική απαξίωσης και ιδιωτικοποίησης τομέων και υπηρεσιών του Δημοσίου, η επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και στο Δημόσιο είναι αυτές που έχουν οδηγήσει στη μείωση του προσωπικού.
Εδώ πρέπει να αναφερθούν ξανά οι ευθύνες που φέρει για αυτή την εξέλιξη και η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ. Είναι αυτή που όχι μόνο στέκει αδρανής στην αντιασφαλιστική επίθεση, αλλά η ίδια το 2002 είχε προτείνει την παρακράτηση ενός μηνιαίου μισθού από κάθε πρωτοδιοριζόμενο, προκειμένου να βρεθούν κονδύλια για το ΤΠΔΥ.
Παρέμβαση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το Ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων
Την αντεργατική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες, σχετικά με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών και ανδρών που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Στην τοποθέτησή του, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε τα εξής: «Πρόσφατα δημοσιεύτηκε η απόφαση του Δικαστηρίου κατά της Ελλάδας, που εξισώνει τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα την αύξηση του ορίου ηλικίας των γυναικών από 5 έως 17 χρόνια. Η εξέλιξη αυτή, που συναντά την αποφασιστική καταδίκη των εργαζομένων, μεθοδεύεται ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και φέρνει την σφραγίδα της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Πλήττει τις εργαζόμενες γυναίκες, κινείται στην κατεύθυνση της αύξησης και εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στα 65 χρόνια, όπως έχουν ήδη καθοριστεί από τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τους νεοασφαλιζόμενους από το 1993, σε εφαρμογή και της νομοθεσίας της ΕΕ.
Η απαράδεκτη αυτή απόφαση βάζει βόμβα στα θεμέλια του δημόσιου - κοινωνικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Θεωρεί ότι το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό σύστημα του δημοσίου δεν αποτελεί σύστημα κοινωνικής αλλά επαγγελματικής ασφάλισης. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τα όρια ηλικίας, το ύψος των συντάξεων και γενικότερα τις παροχές. Σηματοδοτεί την ένταση της επίθεσης για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Στρέφεται συνολικά κατά των εργαζομένων, γιατί σπρώχνει τα όρια συνταξιοδότησης προς τα πάνω.
Για τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους μοναδική διέξοδος είναι η ανυπακοή και η απειθαρχία στις αποφάσεις της ΕΕ και των οργάνων της. Η ένταση της πάλης του εργατικού κινήματος για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων των ελληνικών κυβερνήσεων και την ανατροπή συνολικά της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ και του κεφαλαίου».
«Το εξώδικο της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ αξιοποιεί τα οξυμένα σημερινά προβλήματα για να ανοίξει το δρόμο για την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των υγειονομικών παζαρεύοντας κάποια οικονομικά ανταλλάγματα όπως έπραξαν οι ίδιες αυτές παρατάξεις και στους γιατρούς» υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της η «Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών» - ΑΣΥ (Συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ).
Το εξώδικο που έχει κοινοποιήσει στο υπουργείο Υγείας και στις διοικήσεις των νοσοκομείων απαιτεί την εφαρμογή του ΠΔ 88/1999 και ΠΔ 76/2005 καθώς και της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 93/104/ΕΚ που προβλέπουν την εφαρμογή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας των υγειονομικών. Δηλαδή, την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. «Εισάγεται, υπογραμμίζει η ΑΣΥ, ο μέσος όρος εργασίας μιας μεγάλης περιόδου, που στη πράξη θα σημαίνει εφαρμογή διαφοροποιημένου ωραρίου από μέρα σε μέρα, εβδομάδα την εβδομάδα με αρνητικές συνέπειες στη ζωή των νοσηλευτών και των άλλων εργαζομένων. Αυτό συνεπάγεται παραπέρα ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων».
Οπως σημειώνει η ΑΣΥ «τα ΠΔ και οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες κατοχυρώνουν μόνο ένα 24ωρο ανάπαυσης την εβδομάδα, δηλαδή ένα ρεπό (άρθρο 5 του 88/1999). (Υπάρχει ακόμη η πρόβλεψη για εφαρμογή ευνοϊκότερων διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας που πρακτικά όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί). Στην Ευρωπαϊκή Οδηγία δεν αναφέρεται η Κυριακή ως αργία».
«Επίσης, υπογραμμίζει η ΑΣΥ, δεν αναφέρουν πουθενά, δηλαδή καταργούν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 7,5ωρο. Αντίθετα, αναφέρουν μέσο όρο εβδομαδιαίας εργασίας (συμπεριλαμβανομένων και των υπερωριών) τις 48 ώρες, με περίοδο υπολογισμού του μέσου όρου στους τέσσερις (4) μήνες (άρθρο 6 του 88/1999). Οι 48 ώρες δεν είναι ο ανώτερος επιτρεπτός χρόνος εργασίας, αλλά μέσος όρος. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι μπορεί η διοίκηση να μας υποχρεώνει να δουλεύουμε δύο μήνες 55 ώρες την εβδομάδα και τους υπόλοιπους δύο 41 ώρες την εβδομάδα».
«Κι όλα αυτά τη στιγμή που είναι ώριμη ανάγκη να μειωθεί ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας» τονίζει η ΑΣΥ.
Την Κυριακή, 5 Απρίλη, στις 10 π.μ. πραγματοποιείται η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Η συνέλευση θα γίνει στο Συνδικάτο Οικοδόμων (Βερανζέρου 1, πλατεία Κάνιγγος).
Ενας ακόμη εργάτης έχασε τη ζωή του στην Κρήτη πάνω στο μεροκάματο, το μεσημέρι της Δευτέρας, σε νεοανεγειρόμενη οικοδομή ξενοδοχείου, πέφτοντας από τον πρώτο όροφο στο υπόγειο. Νεκρός ο 33χρονος Αλ Αλί Χασάν, οικοδόμος συριακής καταγωγής, κάτοικος Ηρακλείου, ο οποίος εργαζόταν σε εργολαβικό συνεργείο, στον Αγιο Νικόλαο Λασιθίου. Ο μετανάστης εργάτης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ηρακλείου λόγω των σοβαρών και πολλαπλών χτυπημάτων και καταγμάτων σε όλο του το σώμα και κυρίως το κεφάλι, όπου υπέκυψε χτες το μεσημέρι. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία από τον έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας, στην οικοδομή τα μέτρα ασφαλείας ήταν ελλειπή.
Σε σχόλιο για τις εξελίξεις στο ΤΠΔΥ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η κυβέρνηση, αντί να σχεδιάζει να φορτώσει με νέα βάρη τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, να καλύψει τώρα χωρίς καθυστέρηση, τα τεράστια ελλείμματα. Αμεσα να καταβληθεί το εφάπαξ στους δικαιούχους. Είναι χρήματα που τους ανήκουν, χρήματα που τους έχουν ήδη παρακρατηθεί από τους μισθούς τους.
Για τα ελλείμματα στο Ταμείο Πρόνοιας οι ευθύνες βαραίνουν πρώτα και κύρια τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησαν μεγάλο μέρος των αποθεματικών του, όπως και άλλων ταμείων, στο Χρηματιστήριο, τα έκαναν μετοχές και ομόλογα για να εξασφαλίσουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Δεν κατέβαλαν ποτέ πλήρως τις εισφορές του κράτους στα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι εργαζόμενοι του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα πρέπει να διαμορφώσουν ενιαίο μέτωπο πάλης και να διεκδικήσουν επιστροφή όλων των χρημάτων στα ασφαλιστικά ταμεία χωρίς καμία ζημιά. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Ανυπακοή στις αντιασφαλιστικές - αντεργατικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Σύγχρονα ασφαλιστικά - εργασιακά δικαιώματα. Τιμωρία των κομμάτων που υπηρετούν την πλουτοκρατία και την ΕΕ».