Γιατί, η τιμή στα 90 χρόνια του ΚΚΕ δεν ήταν για το Φεστιβάλ απλώς μια αναδρομή στους μεγάλους αγώνες του λαού μας, μπροστάρης των οποίων υπήρξε το ΚΚΕ. Ηταν κυρίως μια γιορτή που επικέντρωνε στην πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, η επικαιρότητα και η ορθότητα της οποίας επιβεβαιώνεται από την Ιστορία. Ηταν μια γιορτή που «φώναζε» στον εργάτη και το νέο να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους, τη δύναμη της τάξης τους και να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.

«Κάντε το πρώτο βήμα σήμερα, μαζί μας, σε κοινή δράση, χωρίς να σας ζητάει κανείς να παραιτηθείτε από τις ιδιαίτερες απόψεις σας. Αύριο θα είναι τα πράγματα καλύτερα», κάλεσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, από το βήμα του Φεστιβάλ, συμπυκνώνοντας την ανάγκη σήμερα για κάθε νέο, για κάθε εργαζόμενο να πάρει τη θέση του στη μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία, στο Μέτωπο που μπορεί να ανοίξει το δρόμο στο μέλλον.

Ενα «ποτάμι βουερό», με τις σημαίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με το σφυροδρέπανο να «σχίζει» τον αέρα, έμπαινε και έμπαινε... «Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». Το πρώτο σύνθημα των προσυγκεντρώσεων δίνει τον τόνο.

Για την αταλάντευτη, αλύγιστη στάση του ΚΚΕ μιλούσε το ντοκιμαντέρ και το σύνθημα ανέβηκε αυτόματα στα χείλη των κομμουνιστών που περπατούσαν αποφασιστικά στην προσυγκέντρωση: «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δε λυγίσανε οι κομμουνιστές».

Για την ανάγκη να κερδηθεί η νέα γενιά με την πολιτική και την ιδεολογία του ΚΚΕ, γιατί «ανθρώπινος δε γίνεται ο καπιταλισμός», μιλούσαν τα μεγάφωνα καλώντας στο βήμα τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Γιάννη Πρωτούλη. Και η συγκέντρωση τον υποδέχτηκε με το σύνθημα: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».

Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! Συνεχίζουν αργότερα τα μεγάφωνα για να καλέσουν στο βήμα τον Χουάν Κάρλος Μαρσάν Αγκιλέρα, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, και να τον υποδεχτεί ο κόσμος με το σύνθημα «Viva Cuba Sosialista»! Κι εκείνος με τη σειρά του δίνει τη θέση του στην Αλέκα Παπαρήγα.

Ηταν μια μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ, του Κόμματος που σαλπίζει τη νέα ελπιδοφόρα λαϊκή αντεπίθεση. Δεν ήταν μόνο η μαζικότητα, το στοιχείο που χαρακτήρισε το κεντρικό τετραήμερο του Φεστιβάλ. Ηταν και η αποφασιστικότητα. Αφού παρά τη βροχή, που ανάγκασε τους διοργανωτές να ματαιώσουν την πλειοψηφία των προγραμματισμένων εκδηλώσεων το Σάββατο και να ακυρώσουν αρκετές εκδηλώσεις της Κυριακής, ήταν πολλές δεκάδες χιλιάδες οι επισκέπτες που πέρασαν τις πύλες του το Σαββατοκύριακο. Με ομπρέλες και αδιάβροχα, έμπαιναν στο χώρο του Φεστιβάλ. Δεν τους πτοούσε η βροχή, δεν έκαναν πίσω ακόμα κι όταν ενημερώνονταν το απόγευμα του Σαββάτου για τη ματαίωση των συναυλιών...

Είχε τόσο μεγάλο πλούτο το Φεστιβάλ όλο το τετραήμερο! Ηταν τα ταμπλό του και τα περίπτερα, ήταν οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης στα 50 χρόνια της Κουβανέζικης Επανάστασης, ήταν οι χιλιάδες τίτλοι βιβλίων που μπορούσε κανείς να βρει στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» κι ανάμεσά τους σε εξέχουσα θέση οι ειδικές εκδόσεις του ΚΚΕ για τα 90 του χρόνια.

Ηταν και πολλά άλλα που μπορούσε κανείς να βρει στο Φεστιβάλ και να ακουμπούν στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του. Από τις όμορφες δραστηριότητες και τα παιχνίδια στον Παιδότοπο, τα σεμινάρια κρουστών και εικαστικών τεχνοτροπιών, τις εκθέσεις και τα μηνύματα των Θεραπευτικών Κοινοτήτων, μέχρι τις ιδιαίτερες «γευστικές δημιουργίες» των μεταναστών...

Με τα χρώματα και τους πίνακές του, με τα ποιήματα, τα θεατρικά και τις μουσικές του, το Φεστιβάλ ήταν μια γιορτή με ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η πολιτιστική παραγωγή του τόπου μας, μαζί με αξιόλογα δείγματα του πολιτισμού και άλλων λαών. Μια προσπάθεια του Φεστιβάλ που δεν έχει καμιά σχέση με τον κάλπικο κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου ή τον «πλαστικό», «προκάτ» πολιτισμό που υποστηρίζει, αλλά έχει να κάνει με το χαρακτήρα του ΚΚΕ, με την πολύχρονη προσφορά του και στον τομέα του Πολιτισμού. Γιατί όταν η τέχνη συνδέεται με το λαϊκό κίνημα, τότε πραγματικά μεγαλουργεί.

Ηταν παράλληλα και μια πλατιά συνάντηση διεθνιστικής αλληλεγγύης, με τις 61 αντιπροσωπείες κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων και νεολαιών από όλο τον κόσμο στην όμορφη Διεθνούπολη. Με τους χαιρετισμούς των αντιπροσώπων στις εξέδρες, εμβόλιμα στο πρόγραμμα όλο το τετραήμερο, να φωνάζουν «Viva!» για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ και το πλήθος να μην περιμένει τη μετάφραση για να χειροκροτήσει. Γιατί στην υψωμένη γροθιά του συντρόφου, ακόμα κι αν είναι από την άκρη του κόσμου, δε χρειάζεται μετάφραση.

Μ' όλα αυτά τα στοιχεία, το Φεστιβάλ που κορυφώθηκε, έδωσε τη σκυτάλη στις επόμενες εκδηλώσεις τιμής των 90 χρόνων του ΚΚΕ, στην προσυνεδριακή διαδικασία για το 18ο Συνέδριο του Κόμματος, στον αγώνα που θα δώσουν οι κομμουνιστές μπροστά στις επικείμενες ευρωεκλογές, σ' όλους τους αγώνες που έρχονται.