1929 Το Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (μπολσεβίκοι) παίρνει απόφαση «Για τη σοσιαλιστική άμιλλα ανάμεσα στις φάμπρικες και στα εργοστάσια».

1936 Οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης βάφονται με εργατικό αίμα. Το απεργιακό κύμα που ξεκίνησε στις 29/4 από τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, επεκτάθηκε και στους υπόλοιπους κλάδους. Στις 8/5 οι απεργοί καπνεργάτες και κλωστοϋφαντουργοί δέχονται άγρια δολοφονική επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής προκαλώντας πραγματικό παλλαϊκό ξεσηκωμό. Στις 9/5, η εργατική τάξη της Θεσσαλονίκης διαδηλώνει μαζικά την αγανάκτησή της για τη βίαιη καταστολή των απεργών. Το αστικό κράτος, όμως, απαντά με ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα: 10 εργάτες βάφουν με το αίμα τους δρόμους της πόλης. Πρόκειται για τους Σ. Γιαμτοβό, Χ. Ευαγγέλου, Σ. Μασαράνο, Τ. Τούση, Δ. Αχλαμίδη, Ε. Αδαμαντίδη, Ι. Πανόπουλο, Δ. Λαγινά, Α. Χαραλαμπίδου και Α. Καρανικόλα. Η λαϊκή οργή ξεχειλίζει, ο στρατός ενώνεται με τους απεργούς και ο εργαζόμενος λαός γίνεται κύριος της πόλης για 36 περίπου ώρες. Η κυβέρνηση Μεταξά στέλνει νέες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη και καταστέλλει τους απεργούς. Στις 13 Μάη, μέσα σε ατμόσφαιρα οργής και αγανάκτησης για το αιματοκύλισμα του λαού της Θεσσαλονίκης και με το σύνθημα να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά, γίνεται 24ωρη πανελλαδική απεργία με μεγάλη επιτυχία. Οι απεργοί υπολογίζονται σε πάνω από 300.000.

1945 Ωρα 0:43 π.μ. Στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού, στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου, οι πληρεξούσιοι της ανώτατης γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης, στρατάρχης Κάιτελ, ναύαρχος Φρίντεμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στουμπφ υπογράφουν την Πράξη για τη χωρίς όρους συνθηκολόγηση της Γερμανίας ενώπιον των αντιπροσώπων των Ενόπλων Δυνάμεων των Συμμάχων: Από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ, της Αγγλίας ο στρατάρχης της Αεροπορίας Α. Τέντερ, των ΗΠΑ ο στρατηγός Κ. Σπάατς και της Γαλλίας ο στρατηγός Λατρ ντε Τασινί. Η 9 του Μάη καταγράφεται στην Ιστορία ως η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.

1947 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας σταματούν το τρένο Τρίπολης - Καλαμάτας και απελευθερώνουν 28 κρατούμενους αγωνιστές. Αλλα τμήματα του ΔΣΕ μπαίνουν στη Βέροια.

1947 Στους Φούρνους Ικαρίας, όπου ήταν εξόριστος, βρέθηκε νεκρός με σφαίρα στο στήθος ο στρατηγός του ΕΛΑΣ και πρώτος Πρόεδρος της ΠΕΕΑ, Ευριπίδης Μπακιρτζής.

1956 Η κυβέρνηση της ΕΡΕ, του Κ. Καραμανλή, ματοκυλά το λαό της Αθήνας, που διαδήλωνε με αφορμή την απόφαση του Βρετανού κυβερνήτη της Κύπρου Χάρντινγκ να εκτελέσει τους Κύπριους αγωνιστές Μιχάλη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου. Η αστυνομία χτυπά αδιάκριτα, με αποτέλεσμα 6 νεκρούς και 200 τραυματίες διαδηλωτές.

1958 Κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Δρόμοι της Ειρήνης».

1967 Εκθεση του Ζήση Ζωγράφου καταγράφει τη θετική άποψη που είχε για τη στάση του Νίκου Ζαχαριάδη στο Νταχάου ο Γερμανός Οσκαρ Χίνκελ, συγκρατούμενος του Ζαχαριάδη.

1968 Ο Γιώργης Τσαρουχάς, πρώην βουλευτής της ΕΔΑ και στέλεχος του ΚΚΕ, δολοφονείται από τα όργανα της χούντας στα κρατητήρια του Γ' Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη.

1978 Δολοφονείται από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες», από τις οποίες είχε απαχθεί, ο Ιταλός χριστιανοδημοκράτης πολιτικός Αλντο Μόρο, που το 1963 - 1968 και το 1974 - 1976 διετέλεσε πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ηταν υπέρ του λεγόμενου «Ιστορικού Συμβιβασμού», δηλαδή της προσέγγισης με το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (πρόταση που είχε κάνει το ίδιο) για συγκυβέρνηση.

2009 Πεθαίνει ο καλλιτέχνης του θεάτρου σκιών Ευγένιος Σπαθάρης.