Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, όπου κατοικοεδρεύει μετά το διορισμό του ο νέος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. Οι συχνές επισκέψεις του Αμερικανού αξιωματούχου σε Τουρκία και Ισραήλ, με ατζέντα σχετική με τη Συρία και τους υδρογονάνθρακες, η αναθέρμανση των σχέσεων Ισραήλ - Τουρκίας, η όξυνση της τούρκικης επιθετικότητας με όχημα το ψευδοκράτος, τα ζόρια στην Κύπρο λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης και της εμπλοκής της ΕΕ, που επιδιώκει να διασφαλίσει τα συμφέροντά της, μαζί και ο ρόλος της Ρωσίας, είναι παράγοντες που δυναμώνουν την ένταση και προμηνύουν αρνητικές εξελίξεις για τον κυπριακό και τους άλλους λαούς της περιοχής.

Η Τουρκία δε χάνει ευκαιρία να υπενθυμίζει τις αξιώσεις της πάνω στην κυπριακή ΑΟΖ και να απειλεί με διχοτόμηση στην περίπτωση που η Κυπριακή Δημοκρατία δε δεχτεί συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων ή έστω εμπλοκή της Τουρκίας στη μεταφορά και διανομή του φυσικού αερίου. Ταυτόχρονα, εντείνει τις πιέσεις για την επαναφορά ενός διχοτομικού σχεδίου τύπου Ανάν, με το επιχείρημα ότι η δεινή οικονομική θέση της Κύπρου αποτελεί ευκαιρία για διευθέτηση του Κυπριακού, που θα είναι βεβαίως σε βάρος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αφού η Τουρκία, με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, επιδιώκει τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης. Η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ αυξάνει τις πιέσεις προς την Κύπρο, με δεδομένο ότι εδώ και καρό διεξάγονταν παρασκηνιακές διαβουλεύσεις ανάμεσα στις δυο χώρες για συνεργασία στη μεταφορά του φυσικού αερίου που παράγεται στην περιοχή και τη διοχέτευσή του στην Ευρώπη. Ενώ πρόσφατα βγήκε στο φως της δημοσιότητας ότι το Ισραήλ επανεξετάζει τις διακρατικές συνεργασίες του στον ενεργειακό τομέα, με προσανατολισμό μεταφοράς αερίου όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην Ασία. Μην ξεχνάμε και την ενεργειακή συμφωνία Ρωσίας - Ισραήλ.

Η στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, με την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία έλεγε ότι διασφαλίζει την απρόσκοπτη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στη δική της ΑΟΖ, φυλλορροεί. Η Τουρκία επιμένει στην εγκατάλειψη των σχεδίων για μεταφορά του αερίου μέσω της Ελλάδας στην Ευρώπη και ζητάει να γίνει η ίδια κόμβος. Η πίεση προς την Κύπρο μεγαλώνει από το νότο, καθώς η Αίγυπτος αμφισβητεί τη μεταξύ τους συμφωνία για την ΑΟΖ και ζητάει επαναδιαπραγμάτευση με συμμετοχή και της Τουρκίας. Οι αναταράξεις φτάνουν μέχρι την Ελλάδα, όπου η Τουρκία δεν παύει με το παραμικρό να δημιουργεί ζητήματα και να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο.

Οι συμμαχίες ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη διαμορφώνονται και σπάνε ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα της αστικής τάξης σε κάθε χώρα. Καμιά σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα, τα οποία χτυπιούνται από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλα τα κράτη, για λογαριασμό των μονοπωλίων. Τα σύννεφα πυκνώνουν στην περιοχή, με δεδομένη και την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία. Ο λαός πρέπει να ανησυχεί. Ηδη, με τα ζόρια στη διαχείριση της κρίσης, δυναμώνουν οι φωνές που τον καλούν να στοιχηθεί πίσω από μερίδες της ντόπιας αστικής τάξης και να σηκώσει ξένες γι' αυτόν σημαίες. Συμφέρον του είναι να αντιπαλέψει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, οργανώνοντας πρώτα απ' όλα την πάλη του ενάντια στην αστική τάξη και τα κόμματά της στην Ελλάδα.