O εφιάλτης θα είναι εδώ, όσο θα είναι εδώ ο ιμπεριαλισμός, η σύγχρονη έκφραση του απάνθρωπου εκμεταλλευτικού συστήματος. Πότε με τα μεγάλα πυρηνικά, πότε με τα μικρά πυρηνικά, πότε με τις βόμβες Ναπάλμ (ή τις πιο σύγχρονες εμπρηστικές), πότε με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ή καθαρού ουρανίου, πότε με τις βόμβες διασποράς, πότε με τη λεγόμενη αντιπυραυλική ασπίδα, ή με ό,τι άλλο «κουτό ή έξυπνο» καταστροφικό όπλο τρομοκρατούν ολόκληρο τον πλανήτη.

Μόνο έτσι κατορθώνουν να διατηρούν το σύστημα και να διαιωνίζουν την αδικία. Απειλούν, τρομοκρατούν και κατά περίπτωση σκοτώνουν και καταστρέφουν λαούς ολόκληρους, για να μπορέσουν, να δώσουν ανάσες ζωής σε ένα σύστημα, που αντικειμενικά πεθαίνει πνιγμένο στις αντιθέσεις του και τα εγκλήματά του. Αυτό έκαναν πρόσφατα στη Γιουγκοσλαβία και ακόμη πιο πρόσφατα στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Αυτό απειλούν να κάνουν στο Ιράν, τη Συρία, τη ΛΔ Κορέας, την Κούβα...

Τα όπλα αυτά, που κατά καιρούς και κατά περίπτωση βγαίνουν στην επιφάνια, είτε με αφορμή κάποια δοκιμή τους, είτε με αφορμή κάποια Εκθεση αρμόδιου επιστημονικού φορέα, ή καταγγελία κινημάτων Ειρήνης, είτε γιατί αργά ή γρήγορα γίνεται γνωστή ή άμεση χρήση τους σε κάποιον λαό στον πλανήτη, παίζουν το ρόλο του μαστιγίου επιβολής της υποταγής. Γι' αυτό όλο για «απαγορεύσεις» και «περιορισμούς» ακούμε και όλο και καινούρια, χειρότερα και πιο αποτελεσματικά στην καταστροφή όπλα παράγονται. Γι' αυτό και δε φταίει η τεχνολογία, που ο πλανήτης γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος, αλλά φταίει ακριβώς η ανάγκη του συστήματος, να έχει τους λαούς υποταγμένους, για να μπορεί, να τους «πίνει το αίμα» και να επιβιώνει.

Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι γενικός και αόριστος. Ούτε μακρινός και άπιαστος. Είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης, που ανήκει και η χώρα μας. Είναι το αληθινό αφεντικό των αστικών κομμάτων, που μπορεί κατά καιρούς, να διακηρύσσουν «ευαίσθητοι για τα σύγχρονα επικίνδυνα όπλα», ή να βγάζουν ανακοινώσεις και να δίνουν συνεντεύξεις με αφορμή επετείους σαν αυτή της Χιροσίμα, αλλά υπηρετούν πιστά όλους τους σκοπούς του, μαζί και με τα όπλα του. Η πάλη ενάντια στη χρήση των επικίνδυνων όπλων έχει αντίκρισμα, όταν συνδυάζεται με την πάλη ενάντια στο σύστημα, που τα γεννάει και τα χρησιμοποιεί. Η Ειρήνη και η ευημερία στον κόσμο δεν είναι ουτοπία. Προϋποθέτει, όμως, την απαλλαγή από τον πραγματικό ένοχο των πολέμων και φορέα της υποταγής. Χρειάζεται πλατύ λαϊκό κίνημα, που πραγματικά όχι μόνο, να αποκαλύπτει αλλά και να δρα αποτελεσματικά με κάθε δυνατό μέσο ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης.