Τη λογική της ήττας μεταφέρουν «καλοπροαίρετα» στους διαδρόμους των σχολών κάτι παχουλά γαλακτομπούρεκα. Η λογική της ήττας, σαν η κοινή λογική της μικρότητας, της συντήρησης, της υποταγής, του να κάτσεις φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης. Η λογική της συνθηκολόγησης, να μαζέψουμε τα κουρέλια μας... τις απαιτήσεις, τα δικαιώματά μας, τα όνειρα, τις ελπίδες μας. Ετσι τους είπε η μαμά. Ετσι τα κουβεντιάσανε στο σπίτι.
Πρέπει εσύ σαν μεγαλώσεις να πας μπροστά. Με όποιο τρόπο μπορείς, αρκεί να πας μπροστά. Αρκεί να επιτύχεις. Κανένας άλλος δεν είναι καλύτερος από σένα. Τον εαυτό σου και το συμφέρον σου. Αρκεί να πας μπροστά. Αρκεί να βάλεις κατά μέρος τη συνείδησή σου. Εστω κι αν δε χρειαστεί να κοιτάξεις κατάματα τον ήλιο, έστω κι αν στο μέτωπό σου φεγγίζουν σκιές. Η τιμιότητα είναι έννοια διφορούμενη. Πουλιέται κι εξαγοράζεται όπως όλα τ' άλλα. Αρκεί να είναι η τσέπη σου γεμάτη. Να βλέπεις τούτο το πλεούμενο, τούτο το φουσκωτό, τούτο το ιστιοφόρο και να σου λένε πως είναι δικό σου, όπως στη διαφήμιση, όπως τα λόγια τα κούφια, τα μεγάλα.
Η λογική της ήττας. Η λογική του ανέφικτου αγώνα, της επαναστατικής γυμναστικής, του δεν κερδίζεται τίποτα, παρά χάσιμο χρόνου. Να μη βάζεις ποτέ το χέρι σου στην πρίζα. Να μη βγάζεις ποτέ τα κάστανα απ' τη φωτιά, το φίδι από την τρύπα. Ασε άλλους να το κάνουν. Εσύ να κοιτάξεις μονάχα να επωφεληθείς. Μονάχα την πάρτη σου, τον εαυτό σου, την καλοπέρασή σου. Ποτέ στα φώτα. Δράσε στο μισοσκόταδο, πάντα στο μισοσκόταδο. Το μέλλον είναι δικό σου και άφησε τους άλλους να καίγονται. Μακριά από τη φωτιά, μακριά από αγώνες. Υπάρχουν υπέροχα κουτορνίθια που θα το κάνουν, που δε σκύβουνε το κεφάλι, που έχουνε ανησυχίες, που έχουνε ιδανικά, που θέλουνε να προχωρήσουνε, που θέλουνε ν' αλλάξουνε τον κόσμο.
Φόβος και τρόμος να μη χαθεί το εξάμηνο, να μη χαθεί το δέντρο. Κι ας χαθούνε όλα τα άλλα κι ας χαθεί το δάσος κι ας χαθεί το μέλλον. Φυλακίστε την προσωπικότητά σας στη λογική της ήττας.
Η λογική της ήττας κινείται στ' αχνάρια του «πετυχημένου» πατέρα. Στις συμβουλές και τις παραινέσεις του. Ο,τι ακριβώς πήρε και εκείνος από τον πατέρα του. Ακολουθήστε τον.
Σφετερίσου το έθνος, την πατρίδα, τη θρησκεία, την οικογένεια σαν να είναι εντελώς δικά σου, σαν να είναι κτήμα σου κι απομάκρυνε όλους τους άλλους, κατηγορώντας τους για απάτριδες, αντεθνικούς και ξενόφερτους. Μια συνταγή που έπιασε τόπο τα χρόνια της Κατοχής και έχει πέραση ακόμα και σήμερα. Αλλοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και άλλους κατηγόρησαν για μειωμένη εθνική συνείδηση. Αλλοι κούρσεψαν τον εθνικό πλούτο και λάκισαν και άλλοι, οι πραγματικοί αγωνιστές, κατηγορήθηκαν για Σλάβοι, Βούλγαροι και Μποσελβίκοι.
Η λογική της ήττας, η λογική του κάθε βολεμένου...
Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ
Feeds
