Ενδεικτική της κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι η δράση που ανέλαβε ως δήμαρχος Κοζάνης, ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), Π. Κουκουλόπουλος. Και από τα δύο πόστα στα οποία βρέθηκε, πρωταγωνίστησε στην πλήρη προσαρμογή της λειτουργίας των δήμων στη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική. Στο όνομα του δήθεν εκσυγχρονισμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συνέβαλε τα μέγιστα στην απαξίωση του λαϊκού της χαρακτήρα και συναίνεσε στην προώθηση μέτρων που εγγυόνταν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της από την κεντρική εξουσία.

Ο δεκάλογος των προτάσεων που κατέθεσε στο δημοτικό συμβούλιο, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2001, είναι ενδεικτικές της πολιτικής του φιλοσοφίας, την οποία εφάρμοσε και στο εσωτερικό της ΚΕΔΚΕ, σε σύμπραξη με την υπόλοιπη προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

• Την εξεύρεση πόρων, μέσα από το χαράτσωμα των δημοτών, την αυτοχρηματοδότηση, το δανεισμό, τις συμβάσεις παραχώρησης για την υλοποίηση έργων.
• Τη μείωση των κοινωνικών δαπανών του δήμου, κάτι που ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ ονομάζει «εξορθολογισμό» των υπηρεσιών, καλώντας μάλιστα την κυβέρνηση να την ελέγχει γι' αυτό.
• Την είσπραξη όλων των βεβαιωμένων εσόδων του δήμου, ακόμα και με τρόπους δυσάρεστους (!), δηλαδή και με εκβιασμούς (;).
• Τη θέσπιση νέων εσόδων τόσο με την αξιοποίηση του νόμου 1828, όσο και των αυξημένων δυνατοτήτων που θα προκύψουν με την Αναθεώρηση του Συντάγματος, όπου δίνεται η δυνατότητα επιβολής τοπικών εσόδων.
• Την αξιοποίηση του θεσμικού πλαισίου των συμβάσεων παραχώρησης για την υλοποίηση έργων, το δραστικό περιορισμό της αυτεπιστασίας και διατήρηση αυτού του τρόπου εκτέλεσης έργων σε ελεγχόμενα πλαίσια, όπου επιβάλλεται.
• Τη συμπίεση κάθε μορφής δαπανών, με παράλληλο εξορθολογισμό και κοστολόγηση όλων των υπηρεσιών, δράσεων και πολιτικών του δήμου, ώστε να αυξηθεί το αποτέλεσμα.
• Την εισαγωγή δεικτών παρακολούθησης και ελέγχου τόσο του κόστους όσο και της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχει ο δήμος.

Στις επιλογές αυτές συμπυκνώνεται η κυβερνητική πολιτική για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που θέλει τους δήμους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και όργανα υλοποίησης κεντρικών αντιλαϊκών πολιτικών. Πολιτική που ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ προώθησε στο συλλογικό όργανο του οποίου ηγούνταν, πολλές φορές εν αγνοία του συνόλου των αιρετών και, αντίθετα, σε πλήρη συνεργασία με τις ηγεσίες του υπουργείου Εσωτερικών.

Την πολιτική αυτή πρέπει να αντιπαλέψουν οι ίδιοι οι δημότες, και μια καλή ευκαιρία είναι οι επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.