Παρασκευή 27 Σεπτέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το δίδαγμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Θα χυθεί άπλετο φως. Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν. Το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο. Είναι οι αγαπημένες φράσεις των κυβερνώντων, μετά από μια μεγάλη καταστροφή. Οταν χάνονται ανθρώπινες ζωές και βλέπουν τις βαριές και εγκληματικές ευθύνες της πολιτικής τους να ορθώνονται απειλητικές μπροστά τους. Αυτές τις φράσεις είχε πει ο Κ. Σημίτης, μετά το φονικό σεισμό στην Αττική. Τις ίδιες φράσεις είχε πει και ο Χρ. Παπουτσής, πριν δυο ακριβώς χρόνια, μετά το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ».

Το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, το γνωρίζουν όλοι. Το μαχαίρι της κυβέρνησης αποδείχτηκε και πάλι εντελώς ατρόχιστο, τυπικά και ουσιαστικά άχρηστο. Οπως γίνεται κάθε φορά, όταν έχει απέναντί του τα μεγάλα συμφέροντα. Κι έτσι θα γίνεται - λίγο περισσότερο, λίγο λιγότερο, μικρή σημασία έχει - όσο κάνουν κουμάντο στη χώρα και την καθημερινή ζωή όλων μας οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, είτε «πράσινοι», είτε «γαλάζιοι», είτε «ροζ» είναι αυτοί. Οσο οι εργαζόμενοι και ο λαός δε σηκώνουν το μπόι τους και δεν παίρνουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας και τις δικές τους.

Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό είναι το ουσιαστικό δίδαγμα και της τραγικής υπόθεσης «ΣΑΜΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ». Οπως και της «ΡΙΚΟΜΕΞ» και πολλών άλλων.

Αθροίζονται τ' αντίθετα;

Θαυμάσαμε... στον «Φλας», χτες το πρωί, τον δημοσιογράφο Αρη Τόλιο! Είπε ο αθεόφοβος: «ΠΑΣΟΚ + ΚΚΕ + ΔΗΚΚΙ + ΣΥΝ, μας κάνει πάνω από 50%! Κι όμως, η κεντροαριστερά είναι διασπασμένη»!!! Με άλλα λόγια, ο κύριος Τόλιος ανησυχεί, που δεν ισχυροποιείται περισσότερο η κεντροαριστερά, δηλαδή το αριστερό χέρι της πλουτοκρατίας! Στο οποίο χέρι, θέλει να βάλει και το ΚΚΕ και όποιον αντιστέκεται στη βαρβαρότητα! Θα μπορούσε να πει: Ας συσπειρωθεί ο λαός, που ψηφίζει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ, να γίνει πανίσχυρος ο πραγματικά άλλος πόλος, που θα βάλει στην άκρη και την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά και τις αντιλαϊκές τους πολιτικές! Αλλά δε θέλει να το πει...

Τροχαία «πλάνα»...

Ωρα 11 χτες το πρωί στην οδό Καλλιρρόης της Αθήνας, στο ύψος της Τράπεζας Εργασίας, πολυμελές κλιμάκιο της Τροχαίας με περιπολικά και μοτοσικλέτες, έχει στήσει κανονική βιομηχανία παραγωγής κλήσεων και σταματάει μανιωδώς και γράφει αυτοκίνητα και μηχανάκια. Λίγο πιο κάτω, μεταξύ Καλλιρρόης και Συγγρού άλλο κλιμάκιο γράφει περαστικούς για αντικανονικό πέρασμα του δρόμου! Την ίδια στιγμή, η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και στις δύο μεγάλες αυτές αρτηρίες έχει σχεδόν σταματήσει. Η αποστολή όμως και το έργο των οργάνων της Τροχαίας φαίνεται είναι άλλη: Να καλύψουν το «πλάνο» στις κλήσεις και να συμβάλουν στο γέμισμα των κρατικών ταμείων. Το βέβαιο είναι πάντως, ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο ξεθωριάζει το προσωπείο που είχαν φιλοτεχνήσει για την Τροχαία και αρχίζει να φαίνεται καθαρά ο πραγματικός ρόλος της, ως οργάνου καταστολής και όχι εξυπηρέτησης των «πολιτών».

Εύλογα συμπεράσματα

Αύξηση μισθών: 2,5%. Αύξηση συντάξεων: 4,5%. Αύξηση άμεσων φόρων: 5,5%. Αύξηση έμμεσων φόρων: 6,7%. Προβλεπόμενος πληθωρισμός: γύρω στο 2,5-3%. Τα ποσοστά είναι από τις χτεσινές εφημερίδες και αφορούν στα βασικά μεγέθη του κυβερνητικού προσχεδίου προϋπολογισμού για το 2003. Κι όλ' αυτά, χωρίς να λογαριαστούν οι πολύμορφες συνέπειες ενός πολέμου στη Μέση Ανατολή. Χωρίς να λογαριαστούν, επίσης, τα κέρδη της ολιγαρχίας, τα οποία, βέβαια, ποτέ δεν προβλέπονται από τους προϋπολογισμούς, αλλά κινούνται πάντα σε διψήφια ή τριψήφια ποσοστά.

Κι έπειτα, έρχονται οι κυβερνώντες και μιλάνε για πραγματική αύξηση των μισθών και των μεροκάματων, για άνοδο του βιοτικού επιπέδου του λαού κλπ., κλπ. Τα συμπεράσματα είναι στη δική σας ευθύνη. Οπως και η ψήφος σας, στις 13 Οκτώβρη.

Τα πολεμικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, παντού στοιχεία! Το Ιράκ εκπαιδεύει μέλη της «Αλ Κάιντα», ενώ ταυτοχρόνως φτιάχνει πυραύλους σχεδόν διηπειρωτικού βεληνεκούς ή έχει βιολογικά και χημικά όπλα και άλλα πολλά, που τα μαθαίνουμε καθημερινά...

Γενικώς, βέβαια, δεν είναι περίεργο, να προκύπτουν στοιχεία. Είναι, όμως, περίεργο να προκύπτουν αυτά τα στοιχεία αυτή την περίοδο, και όλα να οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα: Το Ιράκ είναι σήμερα η Νο 1 παγκόσμια απειλή. Αύριο θα είναι κάποιος άλλος φυσικά...

Κι αν, μάλιστα, σκεφθείς, ότι τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τις αμερικανικές και βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, τότε παραγίνεται περίεργο...

Πάντως, αν θεωρήσουμε επικίνδυνο όποιον διαθέτει οπλικά συστήματα ικανά να πλήξουν διάφορα σημεία του πλανήτη, τότε τι θα έπρεπε άραγε να πούμε για τις ΗΠΑ; `Η μήπως έχουν δώσει δείγματα περί του όποιου δισταγμού τους να τα χρησιμοποιήσουν;

Αλλωστε, μέχρι στιγμής, οι μόνες επιχειρήσεις που γίνονται, είναι αυτές των ΗΠΑ ενάντια στο Ιράκ. Οπως το χτεσινό παράδειγμα, όταν εντελώς... ανθρωπιστικά, βομβάρδισαν ένα πολιτικό αεροδρόμιο.

Ακόμη κι αν δεχτούμε, όμως, ότι τα όσα λένε τα διαβόητα στοιχεία είναι αληθινά και το Ιράκ διαθέτει οπλικά συστήματα, τα οποία μπορούν να χτυπήσουν, μέχρι και την Ελλάδα, τότε γιατί ετοιμάζονται να του επιτεθούν; Για να υποχρεώσουν τον Σαντάμ Χουσεΐν να τα χρησιμοποιήσει..;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ είναι ο βασικός στόχος του προϋπολογισμού, μας είπαν οι κυβερνώντες. Αραγε, οι αυξήσεις-ψίχουλα του 2,5% για τους δημόσιους υπάλληλους, που προβλέπονται σ' αυτόν, εκτιμούν ότι... θα συμβάλουν στην αναθέρμανση της οικονομίας;

Εκτός και όταν ο πρωθυπουργός κάνει λόγο για «αναπτυξιακό» προϋπολογισμό εννοεί την ανάπτυξη των καταναλωτικών δανείων, των πιστωτικών καρτών και όλων των λοιπών «βοηθειών», που παρέχουν οι τράπεζες με το αζημίωτο.

ΑΠΟ ΓΚΑΛΟΠ... άλλο τίποτε χτες. Χορτάσαμε «προθέσεις ψήφου», «παραστάσεις νίκης» και όλη τη σχετική ορολογία που έχει αντικαταστήσει τον πολιτικό διάλογο.

Αυτά την ώρα που στην Αθήνα τα κιόσκια, τα ευρηματικά κολπάκια των υποψηφίων και τα μεγάλα περίπτερα δίνουν και παίρνουν. Προφανώς κάποιους βολεύει αυτό το προεκλογικό κλίμα. Σίγουρα πάντως όχι τον δημότη, που θέλει να συζητήσει για τα πραγματικά του προβλήματα.

Το προσχέδιο προϋπολογισμού

Το μόνο σίγουρο συμπέρασμα, που προκύπτει από το προσχέδιο προϋπολογισμού που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, είναι ότι η συνέχιση της συγκεκριμένης πολιτικής εγγυάται μια συνεχή επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής θέσης των λαϊκών στρωμάτων. Σ' αυτά, επί πολλά χρόνια επιβάλλεται, μέσω των σκληρών προγραμμάτων λιτότητας, να στηρίζουν τις επιλογές της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, για ενσωμάτωση του ελληνικού καπιταλισμού στην ευρωενωσιακή πραγματικότητα.

Τις συνέπειες της πολιτικής της άρχουσας τάξης τις πλήρωσε πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός. Μόλις χτες, η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίασε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία το 22% των Ελλήνων πολιτών ζει κάτω από τα επίπεδα της φτώχειας, ποσοστό που κατατάσσει την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών - μελών της ΕΕ.

Αν, όμως, μέχρι χτες ζητούσαν «θυσίες» για την είσοδο του ελληνικού καπιταλισμού στην ΟΝΕ, σήμερα ζητάνε νέες θυσίες, για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης, που πλησιάζει επικίνδυνα και στην Ελλάδα (η καπιταλιστική κρίση είναι πάντα παρούσα), αλλά ακόμη και επιπρόσθετες «θυσίες», προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες από μια νέα τυχοδιωκτική ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο, με λεία, φυσικά, τα πετρέλαια της περιοχής.

Υπό τις συνθήκες αυτές, η κυβέρνηση συνέταξε το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2003. Με δεδομένο το ταραχώδες διεθνές περιβάλλον, το πιθανότερο είναι τα βασικά μεγέθη του προσχεδίου να αλλάξουν και η κυβέρνηση να παρουσιάσει, τον ερχόμενο Νοέμβρη, το τελικό κείμενο του προϋπολογισμού σε πολύ πιο σκληρή κατεύθυνση, από την - ούτως ή άλλως - σκληρή και αντιλαϊκή που παρουσίασε με το προσχέδιο. Αυτό το υπαινίχθηκε σαφώς ο Ν.Χριστοδουλάκης. Αυτό, όμως, που έχει σημασία, είναι ότι και με το προσχέδιο η κυβέρνηση έδειξε τις προθέσεις της. Η βασική της επιδίωξη είναι να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης στα λαϊκά εισοδήματα, μέσω της συρρίκνωσης των μισθών και των συντάξεων.

Λόγος πλέον γίνεται για απόλυτη χειροτέρευση της αγοραστικής δύναμης των μισθών, με αυξήσεις της τάξης του 2,5%, τη στιγμή που στα κυβερνητικά επιτελεία μιλούν για πληθωρισμό μέχρι και 5%, ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί κατά 7,3%. Αλλά και η συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών στη δημόσια Υγεία, στην Παιδεία και άλλους κοινωνικούς τομείς θα στρέψει τους εργαζόμενους στην ανεύρεση των αντίστοιχων υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα. Στο άλλο σκέλος, αυτό των φορολογικών εσόδων, προβλέπονται σημαντικές αυξήσεις φορολογικών εσόδων, ειδικά στην επαχθή έμμεση φορολογία. Στα μόνα που δεν κάνει έκπτωση η κυβέρνηση, είναι στη συνέχιση της πολιτικής εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, με σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους, και στην προκλητική και σπάταλη, για τους καιρούς που περνάμε, χρηματοδότηση των Ολυμπιακών έργων.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, είναι ότι η πολιτική αυτή και αδιέξοδη είναι, αλλά και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Και γι' αυτό χρειάζεται να ανατραπεί.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Αποφάσισαν το νέο πόλεμο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη Βαρσοβία, η προχτεσινή Ατυπη Σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ ουσιαστικά ευθυγραμμίστηκε με την απαίτηση των ΗΠΑ, για επέμβαση στο Ιράκ. Μοναδική... ένσταση των Ευρωπαίων υπουργών, η «ανάγκη καλής προετοιμασίας της εκστρατείας» και «η διασφάλιση της ευρύτερης δυνατής διεθνούς στήριξης, για μια τέτοια επέμβαση», όπως είπε και ο Γ. Παπαντωνίου. Την ίδια περίπου ώρα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τόμας Μίλερ, έβλεπε τον υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να του επιδώσει τις αμερικανικές «αποδείξεις» για την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρ. Πρωτόπαππας έκανε και πάλι λόγο για την ανάγκη νομιμοποίησης των όποιων επεμβάσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ...

Με άλλα λόγια, δηλαδή, η με όποια μορφή - το πιθανότερο στρατιωτική - κλιμάκωση της επέμβασης στο Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής έχει αποφασιστεί και δρομολογηθεί, όχι μόνον από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και άλλους «συμμάχους» τους στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία. Τα όποια ακόμη εμπόδια βρίσκονται στις εναπομείνασες διαφορές στη μοιρασιά της λείας, κυρίως, ανάμεσα στις «μεγάλες δυνάμεις» και στη διαμόρφωση του απαιτούμενου πλαισίου προσχημάτων, ώστε να διασκεδαστούν οι ανησυχίες και η αντίθεση των εργαζομένων και των λαών όλου του κόσμου.

ΥΓ.: Στη σύνοδο συμμετείχε και ο Γερμανός υπουργός Αμυνας και συμφώνησε με τα προαναφερόμενα. Τόση ήταν η αξία των προεκλογικών «ΟΧΙ στον πόλεμο» του Σρέντερ και των πρασίνων...

Η υποκρισία των κυρίαρχων δυνάμεων

Μια και μιλάμε, όμως, για το νέο πόλεμο και οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών χωρών -μαζί και η ελληνική - ισχυρίζονται, πως κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, για την αποφυγή του, πάρτε υπόψη σας και τα παρακάτω:

Πρώτον, οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» (ανάμεσά τους και η δική μας) κάνουν, ήδη, τα σχέδια και τους λογαριασμούς τους, για το πώς θα φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων και των λαών το τεράστιο κόστος του νέου πολέμου, τον οποίο εντέχνως παρουσιάζουν, λίγο - πολύ, ως αναπόφευκτο και αποφασισμένο από μια... υπέρτατη δύναμη.

Δεύτερον, τους λογαριασμούς τους κάνουν και οι κεφαλαιοκράτες - ιδιοκτήτες των μεγάλων μονοπωλίων του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και τρίβουν τα χέρια τους με ικανοποίηση, αναλογιζόμενοι τα τεράστια κέρδη.

Τρίτον, εντείνεται συνεχώς μια πολύμορφη προπαγανδιστική εκστρατεία ελαχιστοποίησης των πολύμορφων και ανεξέλεγκτων κινδύνων και συνεπειών, που συνεπάγεται ο πόλεμος, ώστε να διασκεδαστούν οι ανησυχίες και οι αντιδράσεις των λαών.

Τέταρτον, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία συνεχίζουν τη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή του Περσικού Κόλπου και την αραβική χερσόνησο, όπου βρίσκονται ήδη και γερμανικές δυνάμεις (τανκς κλπ).

Πέμπτον, απρόσκοπτα συνεχίζονται οι κάθε λογής διευκολύνσεις που παρέχει η ελληνική κυβέρνηση στις προαναφερόμενες κινήσεις και τη γενικότερη προετοιμασία του πολέμου από τις «μεγάλες δυνάμεις» (χρήση εναέριου χώρου, Σούδα και άλλες ΝΑΤΟικές βάσεις, κλπ).

Ο παγκόσμιος «χωροφύλακας»

«Η ΝΑΤΟική Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης είναι μία δύναμη κρούσης, η οποία θα αποστέλλεται με απόφαση του ΝΑΤΟ - συλλογική και ομόφωνη απόφαση - όταν το ΝΑΤΟ σαν συλλογικός οργανισμός ασφάλειας διαπιστώνει ότι σε κάποια περιοχή του κόσμου υπάρχει ένα πρόβλημα ασφαλείας ή μπορεί να εκδηλωθεί μία τρομοκρατική ενέργεια και θα πρέπει να παρέμβει για να καταστείλει την εκδήλωση αυτή της τρομοκρατικής ενέργειας και γενικότερα να επιβάλει τη διεθνή τάξη».

Είναι η ακριβής δήλωση του Γ. Παπαντωνίου, μετά την προχτεσινή Ατυπη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία και αφορά τους καταληγμένους και επίσημους, πλέον, νέους προσανατολισμούς της «λυκοσυμμαχίας». Με τον πλέον επίσημο τρόπο, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας ομολογεί ότι το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει το ρόλο του παγκόσμιου «χωροφύλακα» και της δύναμης κρούσης της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας», χωρίς τον παραμικρό γεωγραφικό περιορισμό. Αρκεί να κρίνει ότι υπάρχει «ένα πρόβλημα ασφάλειας»... Ομολογεί, επίσης, ότι ο ρόλος αυτός μπορεί να είναι και προληπτικός, αρκεί να κριθεί σκόπιμο από το ΝΑΤΟ. Κι όλ' αυτά, για να «επιβάλει τη διεθνή τάξη», δηλαδή την ιμπεριαλιστική νέα τάξη.

Και σ' όλ' αυτά, βέβαια, συμφώνησε και η ελληνική κυβέρνηση. Η κυβέρνηση του... προοδευτικού και... αριστερού ΠΑΣΟΚ. Τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει μια κυβέρνηση της ΝΔ;

ΥΓ.: Αλήθεια, οι Χρ. Παπουτσής και Φ. Γεννηματά, όπως και οι υπόλοιποι εκλεκτοί της κυβέρνησης, υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες, τι λένε για τα παραπάνω;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Παροχολογία αθλιότητας

Το τελευταίο διάστημα, ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, οι Ελληνες πολίτες δέχονται έναν καταιγισμό υποσχέσεων από την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση και τους υποψήφιους του δικομματισμού. Αυτοί που ευαγγελίζονται τον «εκσυγχρονισμό» σε όλες τις εκδοχές του, οι θιασώτες του σύγχρονου «πολιτικού μάρκετινγκ», καταφεύγουν και πάλι στις παλιές και δοκιμασμένες μεθόδους της χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων και της ψηφοθηρίας: Ρουσφέτι, παροχολογία, εκβιασμός, συναλλαγή... Στήνεται πάλι ο πλειστηριασμός της αθλιότητας, στον οποίο ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, αλλά και οι υποστηριζόμενοι απ' αυτούς υποψήφιοι πλειοδοτούν.

Το χορό ανοίγει η κυβέρνηση. Φορολογικές ελαφρύνσεις, επιδόματα για συνταξιούχους, ανακοινώσεις προσλήψεων, καταβολή αποζημιώσεων στους αγρότες... Ψίχουλα, που, ήδη, έχουν φαγωθεί από τους κερδοσκόπους στην αγορά, από την ακρίβεια την οποία κήρυξε «ανύπαρκτη» ο κ. Τσοχατζόπουλος.

Στο άλλο μέτωπο, κυβέρνηση και υποψήφιοι του δικομματισμού ανακοινώνουν προγράμματα για «βοήθεια στο σπίτι» για τους ηλικιωμένους, για νέες θέσεις εργασίας σχολικών φυλάκων, σχολικών τροχονόμων και άλλα. Βιτρίνα, που επιχειρεί να κρύψει μια σκληρή πραγματικότητα. Την πραγματικότητα, που ζουν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και φέρνει την Ελλάδα στην τελευταία θέση όσον αφορά τις κοινωνικές δαπάνες και στις πρώτες θέσεις της ανεργίας.

Σα να ζουν σε άλλον πλανήτη, οι κάτοικοι της Αθήνας βλέπουν στα πολυτελή διαφημιστικά του κ. Παπουτσή και της κ. Μπακογιάννη μιαν άλλη πόλη, όχι αυτήν στην οποία προσπαθούν καθημερινά να επιβιώσουν. Εργα πάσης φύσεως, πράσινο, πάρκινγκ, χώρους ψυχαγωγίας, άθλησης... «Λαγούς με πετραχήλια» από τους εκπροσώπους των δύο κομμάτων, που ευθύνονται αποκλειστικά για το σημερινό κατάντημα της πρωτεύουσας. Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

Υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες σε όλη τη χώρα υπόσχονται να μεταμορφώσουν τις πόλεις και τους νομούς. Υπόσχονται πραγματική κοσμογονία για την επόμενη τετραετία. Ολα καλά, αλλά όταν τους ρωτάς, από πού θα χρηματοδοτηθούν όλα αυτά, αρχίζουν τα δύσκολα... Μετά τις εκλογές, βέβαια, θα αποκαλύψουν ότι όλα αυτά «θα» γίνουν με την επιβολή νέων, πρόσθετων φόρων και αυξήσεις των τελών από τους δήμους και τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, ή με την ανταποδοτικότητα, δηλαδή την πληρωμή της κακής ποιότητας υπηρεσίας που παρέχουν.

Πρόκειται για μια εκστρατεία, που θίγει, όχι μόνον τη νοημοσύνη, αλλά και την αξιοπρέπεια εκατομμυρίων ανθρώπων, μισθωτών, αγροτών, συνταξιούχων, μικρομεσαίων, νέων. Θύματα μιας πολιτικής που ασκούν εναλλάξ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέα Δημοκρατίας, που καλούνται να ενισχύσουν τους θύτες, να δώσουν νέα ώθηση σ' αυτήν την πολιτική.

Ζήτημα τιμής για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, να γυρίσουν την πλάτη στους εμπόρους της αθλιότητας. Να ενισχύσουν τους αγωνιστικούς συνδυασμούς, που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ και υπόσχονται τη μοναδική ρεαλιστική προοπτική: Το δρόμο του αγώνα, της διεκδίκησης, της ανυπακοής, της αντεπίθεσης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ