Από την προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε της 6ης Μάη και τα τότε συνθήματα των αστικών κομμάτων μέχρι σήμερα, έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι κι έχουν γίνει διάφορες προσαρμογές. Ετσι, μπροστά στις εκλογές της 17ης Ιούνη ο ΣΥΡΙΖΑ, π.χ., από το «κατάργηση του μνημονίου» έχει περάσει πια στο «επαναδιαπραγμάτευση» και προσπαθεί να πείσει ότι θα είναι καλύτερος διαπραγματευτής στην ΕΕ. Οτι η ΝΔ, που έβαλε την υπογραφή της στο μνημόνιο και υπέκυψε στην Μέρκελ, είναι ενδοτική. Η ΝΔ αντιπαρατίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ με επιχειρήματα του τύπου ότι «είναι αντιευρωπαϊκή δύναμη», τη στιγμή που όλοι ανεξαιρέτως στον ΣΥΡΙΖΑ δίνουν όρκους πίστης στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαρατίθεται στη ΝΔ, λέγοντας ότι αυτοί που δε διαπραγματεύτηκαν την προηγούμενη περίοδο δεν μπορούν να το κάνουν ούτε τώρα, και η ΝΔ απαντά ότι τώρα... φυσάει άλλος αέρας - κοπανιστός, λέμε εμείς - στην ΕΕ, μετά την εκλογή Ολάντ. Μα, τον άλλο αέρα του Ολάντ επικαλείται και ο ΣΥΡΙΖΑ για να δείξει ότι υπάρχει δυνατότητα... λύσης των προβλημάτων του ελληνικού λαού εντός της ΕΕ! ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι στη ρότα της ΕΕ, αλλά σηκώνουν τους τόνους και βγάζουν κορόνες, ακριβώς για να ενισχύσουν με μια μορφή πόλωσης το νέο δίπολο που αρχίζει να διαμορφώνεται, στο πλαίσιο αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ακόμα κι όταν η αντιπαράθεσή τους πάει στο θέμα της ανάπτυξης και οι δύο υπόσχονται καπιταλιστική ανάπτυξη. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συναντιούνται στη θέση περί ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας. Είναι και οι δύο με τους επιχειρηματίες. Συναντιούνται, επίσης, στην υπόσχεση ότι δε θα περικόψουν άλλο μισθούς και συντάξεις. Βεβαίως, με διαφορετική συνταγή καθένας, αλλά με την ίδια στόχευση. Γνωρίζουν και οι δύο ότι για να έχουν καπιταλιστική ανάπτυξη και να φέρουν επενδύσεις χρειάζονται συμπιεσμένη την τιμή της εργατικής δύναμης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, εξάλλου, παραδέχεται ότι δεν μπορεί να επαναφέρει άμεσα μισθούς και συντάξεις στα προ-μνημονιακά επίπεδα και παραπέμπει σε... βάθος χρόνου, προσθέτοντας ότι ο δρόμος δε θα είναι εύκολος και ο λαός θα χρειαστεί να κάνει θυσίες. Βεβαίως, η πολιτική τους δεν ταυτίζεται. Βεβαίως, έχουν διαφορετική συνταγή καθένας. Αλλά η στόχευση είναι η ίδια, εντός Ευρωζώνης για ανάπτυξη των επιχειρηματιών.

Ολα αυτά είναι αποκαλυπτικά και χρήσιμα για να βγάλει ο λαός συμπεράσματα από τώρα για το τι θα επακολουθήσει μετά τις εκλογές της 17ης Ιούνη: Οποιο από τα δύο κόμματα σχηματίσει κυβέρνηση κι όποιο κι αν είναι στην αντιπολίτευση, θα διαγκωνίζονται για το ποιος τα πάει καλύτερα μέσα στο γήπεδο της ΕΕ. Να γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα μπορεί ούτε ως αντιπολίτευση να αντιπαρατεθεί σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, να την αναχαιτίσει, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων: Γιατί η στρατηγική του είναι άρρηκτα δεμένη με τη στρατηγική της λυκοσυμμαχίας, της ΕΕ. Φυσικά, και η ΝΔ ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να αποτελέσει αντιπολίτευση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ.

Να γιατί χρειάζεται να βγει ισχυρό ΚΚΕ μέσα από τις εκλογές. Ισχυρό ΚΚΕ και στη Βουλή, γιατί θα είναι η μόνη σταθερή φωνή που θα τους αποκαλύπτει, γιατί είναι η μόνη δύναμη που αντιπολιτεύεται τα αστικά κόμματα από την πλευρά των λαϊκών συμφερόντων.