Για το «ολίγον καπιταλισμός» ισχύει ό,τι και για το «ολίγον έγκυος». Αντίφαση εν τοις όροις. Οσοι υποστηρίζουν, λοιπόν, το «ολίγον καπιταλισμός», τάσσονται ασυζητητί υπέρ του καπιταλισμού, απλώς δεν τολμούν να το ομολογήσουν ευθαρσώς. Αυτό ισχύει και για τον Συνασπισμό. Αποδείξεις πολλές, η πλέον πρόσφατη που το υπενθυμίζει προκύπτει από την αρθρογραφία του στελέχους του Γ. Τόλιου, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν και υπεύθυνος για τα ζητήματα Υγείας - Πρόνοιας.

Εχουμε και λέμε. Ο Γ. Τόλιος, ως υπεύθυνος του ΣΥΝ επί των θεμάτων αυτών, αρθρογραφούσε στις 17 Ιούνη του 2007, πριν από έναν περίπου χρόνο δηλαδή, στην «Αυγή» περί της «γιγάντωσης του ιδιωτικού τομέα Υγείας», που είναι «εμπόδιο στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου ΕΣΥ». Εκεί σημείωνε, μεταξύ άλλων: «Οι μεγάλες ιδιωτικές μονάδες Υγείας και μαιευτήρια πρέπει να τεθούν υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο και σε βάθος χρόνου οι υπόλοιπες μονάδες. Η αποδυνάμωση του ιδιωτικού και η αναβάθμιση του δημόσιου αποτελεί βασική προϋπόθεση λειτουργίας ενός σύγχρονου, καθολικού και δωρεάν, εθνικού συστήματος Υγείας - Πρόνοιας για όλους».

Εναν περίπου χρόνο μετά, επανέρχεται και σε άρθρο του, στην «Αυγή» της περασμένης Κυριακής, γράφει: «Η Υγεία και γενικότερα τα κοινωνικά αγαθά δεν μπορεί να προσφέρονται με όρους αγοράς (...). Δηλαδή, σύγχρονο δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας με ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτό (...). Το ιδιωτικό κεφάλαιο πρέπει να μείνει εκτός "δημοσίων αγαθών" και στρατηγικών τομέων της οικονομίας (...). Στους υπόλοιπους τομείς πρέπει να θεσπιστεί αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο δράσης, με ουσιαστική πολιτική ανταγωνισμού για την αποτροπή ολιγοπωλιακών δομών και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης».

Και δεν είδε, φυσικά, «το φως το αληθινό», μέρες που είναι, διορθώνοντας κάπως την πρότερη θέση του ΣΥΝ. Αυταπάτες σκόρπιζε πριν από ένα χρόνο. Αυταπάτες σκορπίζει και τώρα, ισχυριζόμενος ότι το κεφάλαιο μπορεί να ρυθμιστεί, να ελεγχθεί, να υπαχθεί σε κανόνες, να ευημερούν όλοι, και οι εργαζόμενοι και τα κέρδη. Ισχυριζόμενος ότι είναι δυνατόν να του ...απαγορευτεί να διεισδύει σε όλους τους τομείς. Ποιος, άραγε, θα του το απαγορεύσει; Είναι ή δεν είναι, κύριοι του ΣΥΝ, εσωτερική ανάγκη του μεγάλου κεφαλαίου οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που μεταφράζονται σε ραγδαία εμπορευματοποίηση και του ευαίσθητου τομέα της Υγείας - Πρόνοιας; Είναι ή δεν είναι «πηγή» των αναδιαρθρώσεων αυτών το Μάαστριχτ, το οποίο ψηφίσατε, και εγγυήτρια της εφαρμογής τους η ΕΕ, την οποία στηρίζετε;

Η συγκεκριμένη τακτική είναι ίδιον γνώρισμα του οπορτουνισμού και των οπορτουνιστών, που προσαρμόζονται ανάλογα ώστε να δείχνουν κοντύτερα στο λαϊκό αίσθημα της αγανάκτησης και δυσαρέσκειας, στο παράδειγμα του Γ. Τόλιου από τη ραγδαία εμπορευματοποίηση της Υγείας που αποτελεί χρυσωρυχείο για το μεγάλο κεφάλαιο, πουλώντας του, ταυτόχρονα, εύκολες, αλλά ανέφικτες λύσεις. Ετσι, πριν από ένα χρόνο, πρότεινε να ελέγχεται το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στο χώρο της Υγείας, τώρα λέει να πάψει να δραστηριοποιείται εκεί και να κατευθυνθεί σε άλλους τομείς, οι οποίοι επίσης πρέπει να ελέγχονται. Μάλιστα, στο τελευταίο άρθρο του, εξαίρει κατά κάποιο τρόπο άλλες χώρες της ΕΕ που έχουν καλύτερες υπηρεσίες Υγείας. Να και το πρότυπο του «καλού» καπιταλισμού. Αλλά δεν μπορούν να κοροϊδεύουν πολλούς για πολύ...