Η καταστροφή της αρχαίας Βαβυλώνας στο Ιράκ από τις κατοχικές δυνάμεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους - στην προκειμένη περίπτωση των Πολωνών - που αποκάλυψε τις προηγούμενες μέρες ένας επιφανής πολιτιστικός φορέας του ιμπεριαλισμού, το Βρετανικό Μουσείο, είναι ένα «προαναγγελθέν» έγκλημα, σαφώς προμελετημένο και αποδεδειγμένως αναμενόμενο. Το γεγονός ότι ένα μουσείο όπως το Βρετανικό προχώρησε σε μια πρώτη - όπως δηλώνεται επισήμως - καταγραφή των καταστροφών του σπουδαίου αρχαιολογικού χώρου της Βαβυλώνας - ο οποίος μετατράπηκε σε στρατόπεδο - δεν πρέπει να ξενίζει, δεδομένου ότι εκτός από το «θερμό» πόλεμο που διεξάγεται στο Ιράκ, λαμβάνει χώρα, παράλληλα, και ο σκληρός ανταγωνισμός των αρχαιολογικών φορέων των χωρών που συμμετέχουν στην κατοχή. Αλλωστε είναι πασίγνωστο, ότι εκτός από πλούσιο σε πετρέλαιο, το Ιράκ είναι πλούσιο και σε μνημειακή κληρονομιά, ενώ αποτελεί και ένα από τους τόπους παράνομων ανασκαφών όπου δρουν κάθε λογής αρχαιοκάπηλοι. Αλλά μαζί μ' αυτά η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, για να επιβληθεί, πρέπει να τσακίσει και την ιστορική μνήμη του κατεχόμενου λαού. Αυτήν τη φοβάται...

Η καταστροφή ήταν αναμενόμενη πριν ακόμη ξεκινήσει η ιμπεριαλιστική επίθεση στο Ιράκ, ενώ η λεηλασία του Μουσείου της Βαγδάτης που ακολούθησε της εισβολής και της κατοχής και η οποία διεξήχθη υπό το «βλέμμα» των αμερικανικών δυνάμεων, καθώς και με τη συμμετοχή τους (ο «Ρ» δημοσίευσε και φωτογραφικά ντοκουμέντα), το επιβεβαίωσε. Οι κραυγές αγωνίας των Ιρακινών αρχαιολόγων για την απειλή που κρεμόταν πάνω από μνημεία με τεράστια σημασία για την ανθρωπότητα και τα πρώτα ντοκουμέντα από καταστροφές από την έναρξη ακόμη του πολέμου και της κατοχής, έκαναν πραγματικότητα τους χειρότερους φόβους για την «τύχη» που περίμενε την κληρονομιά του Ιράκ.

Το ότι ήταν και προμελετημένο το έγκλημα προκύπτει και από το γεγονός, ότι οι εισβολείς «φρόντισαν» να φέρουν μαζί τους και επιστημονικές αποστολές, οι οποίες θα είχαν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τον πόλεμο για τον εμπλουτισμό των πληροφοριών τους πάνω στις αρχαιότητες του Ιράκ, όσο ακόμη ήταν «ζωντανές». Αυτό έγινε και με τους Πολωνούς, αφού, ο πρώτος κατάλογος με τις καταστροφές στη Βαβυλώνα έγινε από αυτούς και πάνω σε αυτή τη λίστα στηρίχτηκε και η επιτόπια έρευνα του Βρετανικού Μουσείου. Η προχτεσινή «διάψευση» των Πολωνών πάνω στα συμπεράσματα των Βρετανών - αλλά και των δικών τους αρχαιολόγων - έχει ελάχιστη σημασία, όχι μόνο λόγω της πραγματικότητας, αλλά και του... «επιχειρήματος»: «Εμείς προστατεύσαμε το χώρο από λεηλασίες»! Κι όμως, η έκθεση του Μουσείου αναφέρει πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα σκόπιμης απόσπασης αρχαιολογικών... «σουβενίρ».

Η καταστροφή της αρχαίας Βαβυλώνας είναι η κορυφή του «παγόβουνου», αφού, επισήμως, οι αρχαιολογικές θέσεις στο Ιράκ ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες, με τις περισσότερες να μην έχουν ερευνηθεί. Και δεν μπορεί να προκαλέσει έκπληξη αυτό το γεγονός, παρά μόνο σε όσους έχουν την ψευδαίσθηση, ότι ένα σύστημα όπως το ιμπεριαλιστικό, που έχει απαξιώσει εντελώς την ανθρώπινη ζωή, θα έδειχνε «ευαισθησία» στα υλικά και πνευματικά δημιουργήματά της.