Αφήσαμε μερικές μέρες, μήπως και παραιτηθεί κάποιος υπουργός, μήπως ακολουθήσει κάποια θαρραλέα αυτοκριτική της κυβέρνησης για τη βίαιη συμπεριφορά της, τους προπηλακισμούς και τα χημικά, που εξαπέλυσε η δημόσια δύναμη εναντίον αστυνομικών, λιμενικών και πυροσβεστών που διαδήλωναν στους δρόμους, διεκδικώντας όσα τους υποσχέθηκαν.

Η κυβέρνηση, αντίθετα, που αισθάνεται το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια της, δηλώνει προκλητικά ότι βρέθηκε απέναντι σε «στάση», δηλαδή σε κινητοποίηση... ανατροπή της που φαίνεται να προδικάζουν, αυτήν ακριβώς την περίοδο, οι πολυάριθμες και ταυτόσημες δημοσκοπήσεις.

Η περίπτωση των αστυνομικών που βγαίνουν στους δρόμους της αγωνιστικής διεκδίκησης, υπενθυμίζει την περίοδο της Κατοχής, κατά τη διάρκεια της οποίας εκατοντάδες αστυνομικοί όλων των βαθμών, με επικεφαλής τον αρχαιότερο αστυνομικό διευθυντή, τον Κωνστ. Γ. ΤΣ., με τον τίτλο του αρχηγού, που απομόνωσαν τους συνεργάτες των κατακτητών, τα «μηχανοκίνητα» που έκαναν τα μπλόκα, μαζί με τους Γερμανοϊταλούς και τα κέντρα βασανισμού και θανάτου της περιβόητης ειδικής και γενικής Ασφάλειας.

Αντίθετα, οι πατριώτες αστυνομικοί συντάχθηκαν με τον αγωνιζόμενο λαό, συναποτελώντας το ΕΑΜ της Αστυνομίας, που πλήρωσε βαρύ το τίμημα, με φυλακίσεις, εξορίες, διακοπή της μισθοδοσίας, της σύνταξης και αποβολή από το Σώμα. Βασανίστηκαν ακόμη και στο κάτεργο του Μακρονησιού. Και όταν «αποκαταστάθηκαν» στην ιεραρχία, οι περισσότεροι είχαν περάσει στην ανυπαρξία.

Τότε και τώρα, αστυνομικοί, πυροσβέστες και λιμενικοί, είναι παιδιά του λαού και από τα φτωχά συνήθως στρώματα. Από το λαό προέρχονται και το λαό πρέπει να υπηρετούν - και με τη βούλα των νόμων. Η περίοδος της Εθνικής Αντίστασης και η συμμετοχή τους σ' αυτή, αποτελεί ένα ηρωικό στοιχείο τιμής, σ' αυτούς που έδωσαν στο παράδειγμα και τη ζωή τους.