Η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα, με την οποία εκατοντάδες χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι, άνδρες και γυναίκες, Ελληνες και αλλοδαποί, συμμετείχαν στην προχτεσινή απεργία, βγαίνοντας μαζικά στους δρόμους σ' ολόκληρη τη χώρα, από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, αποτελεί τρανή απόδειξη για τούτο: Ολο και περισσότεροι είναι οι εργάτες και υπάλληλοι εκείνοι που αποφασίζουν να αντισταθούν στα αντιασφαλιστικά σχέδια του κεφαλαίου. Που αποφασίζουν να τα αντιπαλέψουν. Ολο και περισσότεροι σηκώνουν κεφάλι, απορρίπτουν τη μοιρολατρία, πείθονται ότι ο μαζικός, συλλογικός αγώνας γίνεται, σήμερα, πιο επιτακτικός από ποτέ.

Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερο βάρος αποκτά το μήνυμα που κατέγραψε και η προχτεσινή απεργία για τον προσανατολισμό που πρέπει να έχει ο αγώνας. Για το «για τι πράγμα» και «ενάντια σε ποιον παλεύουμε». Η συνειδητή επιλογή χιλιάδων εργαζομένων να απεργήσουν και να διαδηλώσουν με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ έχει μεγάλη αξία, ηχηρή σημασία. Απαντά στους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς υπηρέτες του κεφαλαίου, που εντείνουν κάθε προσπάθεια για να αποπροσανατολίσουν την εργατική τάξη. Να φυγαδεύσουν τους ενόχους. Η ΓΣΕΕ κι η ΑΔΕΔΥ, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, αφήνουν στο απυρόβλητο την ΕΕ, προβάλλουν αιτήματα «εναρμονισμένα» με τις «αντοχές» της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να στηριχτούν στην πείρα τους. Να εμπιστευτούν τα διδάγματα που εμπλουτίζει η καθημερινή αναμέτρηση με τους εκμεταλλευτές τους και όσους τους στηρίζουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να δείξει κανείς στις σημερινές πλειοψηφίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει, για παράδειγμα, πώς έπραξαν οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες το 2001, όταν μετά τις μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στις προτάσεις Γιαννίτση στρογγυλοκάθισαν στα τραπέζια του «διαλόγου» όπου εγκρίθηκε ο νόμος Ρέππα. Ο νόμος, δηλαδή, που η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποίησε ως αφετηρία για να εντείνει την αντιασφαλιστική επίθεση.

Οι μαζικές, δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ οργάνωσαν με επιτυχία σε πάνω από 60 πόλεις, στέλνουν καθαρό μήνυμα: Η ενότητα της εργατικής τάξης δεν μπορεί παρά να σφυρηλατείται πάνω στη βάση των δικών της συμφερόντων. Σε σύγκρουση με την πολιτική και τα κόμματα που αποστολή τους έχουν πώς θα κλέψουν από τους εργάτες όσα περισσότερα γίνεται. Μόνο έτσι οι αγώνες των εργαζομένων μπορούν να γίνουν αποτελεσματικοί.

Η επιτυχία της απεργίας πρέπει να φανεί στη δουλιά που ξεκινά απ' την επόμενη κιόλας μέρα. Με την κλιμάκωση της πάλης. Με την πολιτικοποίηση του αγώνα, την αποδυνάμωση του δικομματισμού, σε πολιτικό, αλλά και συνδικαλιστικό επίπεδο. Την ενίσχυση της εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεσης με όσους εντείνουν την ολομέτωπη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους (μέρος της οποίας είναι η κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης), την ΕΕ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Με τα ποσοτικά και τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά, η προχτεσινή απεργιακή κινητοποίηση έρχεται να αναδείξει πόσο αναγκαία και επιτακτική γίνεται η αντεπίθεση. Η ολομέτωπη σύγκρουση της εργατικής τάξης με το κεφάλαιο. Σ' αυτήν τη διαρκή και οξυμένη αναμέτρηση, η προχτεσινή μάχη άφησε πίσω της νέα και πλούσια εφόδια.