«Καλούμε τον κόσμο της εργασίας, ιδίως τον κόσμο της εργασίας, όλους αυτούς που γνωρίζουμε ότι μπορεί να έχουν επιφυλάξεις απέναντί μας, όλους αυτούς που γνωρίζουν ότι υπάρχουν διαφωνίες απέναντί μας, να αναλογιστούν πόσο σημαντικό είναι να πάει ένα κόμμα από το 5% στο 6%, από το 7% στο 8%. Και πόσο πιο σημαντικό είναι να ανατρέψουμε αυτούς τους συσχετισμούς, να έχουμε ένα νικηφόρο αποτέλεσμα απέναντι στη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη».

Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από ομιλία του Αλ. Τσίπρα σε συνδικαλιστές του κόμματός του. Μικρή λεπτομέρεια: Σε 5.000 λέξεις, που υποτίθεται ότι απευθύνονται στο πιο ...«γειωμένο με την κοινωνία» τμήμα του κόμματός του, δεν βρήκε να πει ούτε μισή κουβέντα για τους μεγάλους αγώνες που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια και έγιναν «σημεία αναφοράς» συνολικά για την εργατική τάξη. Αλλά και τι να πει; Αφού οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα «διακονούσαν» όλη την περασμένη τετραετία το «θα λογαριαστούμε μετά» και στα σωματεία τους πρωτοστατούσαν για την εφαρμογή αντιδραστικών διατάξεων που ψήφισε η ΝΔ, όπως τα μητρώα εργαζομένων και οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Οπότε, καλύτερη η σιωπή...

Τα ξέρει αυτά «ο κόσμος της εργασίας», όπως και το ποιος στάθηκε πραγματικά δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια: Το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ξέρει όμως και κάτι άλλο: Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ του 30% απέναντι στη ΝΔ του 40% ψήφισε τα μισά νομοσχέδια και έβαλε επί της ουσίας πλάτη στην επίθεση η οποία κλιμακώθηκε ενάντια στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Ψήφισε, για παράδειγμα, τον μισό νόμο - έκτρωμα του Χατζηδάκη, αφού πρώτα ως κυβέρνηση, με τους εφαρμοστικούς του 3ου και των δύο προηγούμενων μνημονίων, είχε προετοιμάσει το έδαφος για τον νόμο Χατζηδάκη και όχι μόνο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συναίνεσε ως αντιπολίτευση στην πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, με την ίδια ...φόρα που την υπηρέτησε ως κυβέρνηση: Είπε «ναι» στο υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, στήριξε τις φοροαπαλλαγές, όπως των εφοπλιστών, που σύμφωνα με στελέχη του «δεν γίνεται να φορολογηθούν», και πολλά ακόμη. Και επειδή οι εργαζόμενοι δεν τρώνε κουτόχορτο, καταλαβαίνουν καλά τι σόι «αντιπολίτευση» θα είναι αυτή που θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και την επόμενη μέρα.

Κυρίως οι εργαζόμενοι ξέρουν ποιοι δίνουν μάχες για να μείνουν τα συνδικάτα ζωντανά, στα χέρια των εργαζομένων, να αλλάξουν οι αρνητικοί συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα. Γι' αυτό άλλωστε οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές απολαμβάνουν μεγάλο κύρος σε κλάδους και σε χώρους δουλειάς, ενώ οι συνδικαλιστές - στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπου δεν είναι άφαντοι, είναι απαξιωμένοι και στήριγμα στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Τίποτα δεν θα αλλάξει λοιπόν προς το καλύτερο για τους εργαζόμενους αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάει από το 20% στο 21%. Το ίδιο εξαφανισμένες θα είναι από τους χώρους δουλειάς οι δυνάμεις του, το ίδιο απούσες θα είναι από μεγάλους εργατικούς αγώνες, το ίδιο τσιράκια των μεγάλων αφεντικών θα είναι σε μεγάλους κλάδους. 1% παραπάνω στο ΚΚΕ είναι δύο βουλευτές οι οποίοι θα κάνουν πραγματική εργατική αντιπολίτευση. Θα είναι πανταχού παρόντες για την προστασία του λαϊκού συμφέροντος. Θα αποκαλύπτουν και θα προετοιμάζουν τον λαό για μάχες ενάντια στα νέα αντιλαϊκά μέτρα, θα μεταφέρουν τις διεκδικήσεις τους στη Βουλή. 1% παραπάνω στον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δύο βουλευτές που θα ψηφίζουν τα μισά τουλάχιστον νομοσχέδια της ΝΔ, όπως έκαναν μέχρι τώρα!

Ελπιδοφόρος είναι ο δρόμος που έχουν επιλέξει ήδη εκατοντάδες πρώην συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που μέσα στον αγώνα συναντήθηκαν με τους κομμουνιστές και τώρα συναντιούνται με το ΚΚΕ και στις εκλογές, αναγνωρίζοντας τον πρωταγωνιστικό και αναντικατάστατο ρόλο του Κόμματος στην ανάπτυξη σημαντικών αγώνων, ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και την αντιλαϊκή πολιτική. Ενάντια στην εργοδοσία που ξεσαλώνει σε βάρος των εργαζομένων, αξιοποιώντας τους νόμους της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Περισσότεροι συνδικαλιστές, που ακόμα και στις 21 Μάη έκαναν άλλη επιλογή, σε αυτές τις εκλογές στηρίζουν το ΚΚΕ, γιατί αναγνωρίζουν πως είναι η μόνη δύναμη λαϊκής αντιπολίτευσης απέναντι στην επόμενη αντεργατική κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι οι εργαζόμενοι που αναγνωρίζουν ότι είναι πολύ σημαντικό το ΚΚΕ να ανέβει κι άλλο, γιατί ξέρουν ότι κάθε ψήφο στο ΚΚΕ θα την βρουν δίπλα τους και όχι απέναντί τους...