Η τοποθέτηση της υπουργού Εργασίας σε συνέδριο της εφημερίδας «Financial Times» πως οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αποτελούν εταίρο και πυλώνα του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Για το ΠΑΣΟΚ, όπως και για τη ΝΔ, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα των ευρωενωσιακών προδιαγραφών, οι υπηρεσίες αυτές είναι ένα από τα προσοδοφόρα πεδία δράσης του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση, αφού με τον πρόσφατο νόμο τσεκούρωσε τις συντάξεις, αφού αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αφού περικόπτει τις παροχές Υγείας και στραγγαλίζει οικονομικά τα Ταμεία, τώρα λειτουργεί ως πλασιέ των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Οχι μόνο διαφημίζοντας το ρόλο τους, αλλά και προκαλώντας με την πολιτική της την απαραίτητη «ζήτηση» για τα προϊόντα τους. Σπρώχνοντας με το ζόρι τους ασφαλισμένους στην αγκαλιά του ασφαλιστικού κεφαλαίου.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να βάλει απευθείας μέσα στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Ετσι σπεύδει να παραδώσει στα χέρια τους - έτοιμη πελατεία - τους ανέργους. Ενώ δηλαδή αρνείται να καλύψει με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χιλιάδες ανέργους που στερούνται και το μεροκάματο, προτείνει στο ασφαλιστικό κεφάλαιο να τους αναλάβει, αυτό εννοείται με το αζημίωτο. Και το αζημίωτο σημαίνει κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών εταιρειών. Ετσι η κυβέρνηση αντί για χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων (εδώ κάνει περικοπές), αντί να εξασφαλίσει πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς προϋποθέσεις για όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους, ενισχύει το κεφάλαιο. Το ίδιο σχεδιάζει να ρίξει στις δαγκάνες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας τους εργαζόμενους που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, αλλά και τα θύματα ατυχημάτων, ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους για την ασφαλιστική κάλυψη εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων.

Ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι με τη συνεργασία αυτή επιδιώκει να αποκτήσει και την κατάλληλη «τεχνογνωσία» από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Μόνο που η μοναδική τεχνογνωσία που διαθέτει το ασφαλιστικό κεφάλαιο είναι της αύξησης της κερδοφορίας του. Είναι η τεχνογνωσία που δίνει ελάχιστες παροχές Υγείας προς εξαθλιωμένους και πολλές φορές έχει οδηγήσει εκατομμύρια εργαζόμενους να «μένουν στον άσο», χωρίς σύνταξη και περίθαλψη, όταν πολλές ιδιωτικές εταιρείες, ακόμα και κολοσσοί, εξαιτίας του ανταγωνισμού οδηγήθηκαν στη χρεοκοπία. Και, βέβαια, όλα αυτά δεν αποτελούν κυβερνητική πατέντα. Βρίσκονται ταυτόχρονα στον πυρήνα και της στρατηγικής που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία με την Πράσινη Βίβλο για τις συντάξεις εξετάζει και την εφαρμογή υποχρεωτικά κεφαλαιοποιητικών συστημάτων, τα οποία προφανώς θα αναλάβει το ευρωπαϊκό ασφαλιστικό κεφάλαιο.

Γίνεται καθαρό ότι η κυβέρνηση δε σταματά την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και σε ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Οι εργαζόμενοι αργά ή γρήγορα θα βρεθούν μπροστά σε σχέδια ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης με τη μια ή την άλλη μορφή. Και ο μόνος δρόμος απέναντι σε αυτά τα σχέδια και τις αντεργατικές επιβουλές είναι η οργάνωση της πάλης χωρίς εκπτώσεις. Κοινωνικοπολιτικός αγώνας για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και διεκδίκησης ενός δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες τους στις συντάξεις, στην Υγεία, στην Πρόνοια. Οργάνωση και ενίσχυση του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ για πιο δυνατή εναντίωση στην πολιτική των μονοπωλίων. Απεγκλωβισμός από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και συμπόρευση με το ΚΚΕ. Στις εκλογές να γίνει κριτήριο ψήφου για ενίσχυση του ΚΚΕ με ψήφο στη «Λαϊκή Συσπείρωση».