Σε περίπου ένα χρόνο από τώρα, τον Οκτώβρη του 2006 θα κληθούμε να αναδείξουμε νέες δημοτικές και νομαρχιακές αρχές. Ηδη, στα επιτελεία των κομμάτων έχουν ξεκινήσει οι σχετικές διεργασίες που αφορούν κυρίως επιλογές προσώπων και συνεργασίες, ενώ με νόμο της κυβέρνησης που αναμένεται, καταργείται ο δεύτερος γύρος των εκλογών, εφόσον κάποιος υποψήφιος δήμαρχος ή νομάρχης έχει συγκεντρώσει το 42% των ψήφων. Η αλλαγή αυτή «δείχνει» και το πλαίσιο, στο οποίο θα κινηθεί η εκλογική μάχη, αυτό της ενίσχυσης της προσπάθειας εγκλωβισμού των ψηφοφόρων στο δικομματισμό, που επιχειρείται κάθε φορά.

Η προσπάθεια αυτή έρχεται να προστεθεί και στη γνωστή τακτική της ονοματολογίας και της συζήτησης για «πρόσωπα», για τα «καλά παιδιά» που θα προωθήσουν, αφήνοντας στην άκρη τι είδους πολιτική αυτά τα πρόσωπα υπηρετούν ή θα υπηρετήσουν αν εκλεγούν. Ομως, κάθε υποψηφιότητα, όσο «έντιμη» κι «αγαπητή» κι αν είναι, πριν απ' όλα, υπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις, που είτε η ίδια είτε το κόμμα και η παράταξη που εντάχθηκε θα κληθεί να τις υλοποιήσει. Οι τοπικές εκλογές έχουν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποκοπούν από τη γενικότερη πολιτική κατάσταση και τις εξελίξεις στις οποίες διεξάγονται. Με αυτή την έννοια και η μάχη που θα δοθεί - όσο κι αν επιχειρείται από σήμερα κιόλας να εστιαστεί σε πρόσωπα, ευχολόγια ή έντεχνες και ανούσιες αντιπαραθέσεις προς χάριν του παιχνιδιού των εντυπώσεων - κρίνει και την πορεία υλοποίησης γενικευμένων μεταρρυθμίσεων που έρχονται.

Μια επικράτηση των υποψηφίων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρο ότι θα αξιοποιηθεί για την ευκολότερη επιβολή αντιλαϊκών μέτρων, με τις δημοτικές ή νομαρχιακές αρχές να συμπράττουν. Και από αυτή τη σκοπιά είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ενισχυθούν οι εστίες αντίστασης, ώστε να ορθώνονται εμπόδια στην απρόσκοπτη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων επιλογών που προωθούνται σε βάρος των εργαζομένων. Και μια «ανάγνωση» των θέσεων και της δράσης των κομμάτων (αλλά και των δυνάμεων που τις στηρίζουν στα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης) τα τελευταία χρόνια απέναντι τόσο στις γενικότερες εξελίξεις όσο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση - γιατί έτσι κι αλλιώς η μία θέση «δείχνει» και την άλλη - καταδεικνύει ότι όλες οι δυνάμεις κατέρχονται με συγκεκριμένες πολιτικές που θα ασκήσουν σε όφελος ή σε βάρος του λαού.

Και οι θέσεις που εκφράζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με τον ΣΥΝ πιστό ακόλουθό τους, κάνουν λόγο για μια Αυτοδιοίκηση, η οποία θα διαχειρίζεται, ως ιδιωτική εταιρία, κομμάτια της εξουσίας που κάθε φορά θα της ανατίθενται, με στόχο την υλοποίηση αντιλαϊκών μέτρων σε όφελος του συστήματος. Θέλουν, δηλαδή, δημάρχους και νομάρχες που θα συναινούν στις αντιλαϊκές πολιτικές, συνένοχους σε δράσεις σε βάρος του λαού. Να γιατί είναι σημαντικό στην πολιτική μάχη των τοπικών εκλογών, να εκφραστεί η λαϊκή αντίθεση και δυσαρέσκεια απέναντι στις επιλογές της ΕΕ και στα σχέδια του κεφαλαίου. Να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων και στα τοπικά όργανα, ώστε να δοθεί άλλος «αέρας» στους αγώνες των εργαζομένων, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί παντού, για να αρχίσει το ξήλωμα των κομμάτων του κεφαλαίου παράλληλα με την ανάδειξη μιας μεγάλης και ισχυρής λαϊκής συμμαχίας, με στόχο βαθιές κοινωνικές αλλαγές.