Σάββατο 1 Ιούνη 2019 - Κυριακή 2 Ιούνη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 36
ΝΕΟΛΑΙΑ

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Μπροστά στις πανελλαδικές εξετάσεις και το νέο σύστημα

Eurokinissi

Ολοκληρώθηκαν τις προηγούμενες μέρες τα μαθήματα για τους μαθητές των Γυμνασίων και των Λυκείων της χώρας και τη βδομάδα που μας έρχεται, την Πέμπτη 6 και την Παρασκευή 7 Ιούνη, αρχίζουν οι πανελλαδικές εξετάσεις για τους δεκάδες χιλιάδες υποψηφίους από τα ΕΠΑΛ και τα ΓΕΛ αντίστοιχα.

Οι μαθητές μπαίνουν σε αυτήν τη μάχη μετά από προετοιμασία χρόνων και κορυφώνοντας την αγωνία και την πίεση μιας πραγματικά πολύ δύσκολης χρονιάς για αυτούς και τις οικογένειές τους. Τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ για κάθε οικογένεια και ο ανταγωνισμός χτυπάει κόκκινο!

Παρακολουθώντας δε, χρόνο με το χρόνο και δεκαετία με τη δεκαετία, αυτήν τη διαδικασία των εξετάσεων εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, διαπιστώνει κανείς πως ό,τι αλλαγές κι αν έχει υποστεί (ακόμα κι αν κάποιες φορές φαινομενικά έδειχνε να γίνεται πιο εύκολη π.χ. με μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων ή άλλες ρυθμίσεις), αυτή γίνεται με την πάροδο του χρόνου ακόμα πιο ανταγωνιστική, πιο αγχωτική και πιο ακριβή για τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Από τις αλλαγές του ΠΑΣΟΚ, με υπουργό τον Γ. Αρσένη στα τέλη της δεκαετίας του '90, τις ρυθμίσεις που έφερε αργότερα η ΝΔ επί υπουργίας Μ. Γιαννάκου κι όσες αναδιαρθρώσεις του συστήματος ακολούθησαν είτε από ΝΔ, είτε από ΠΑΣΟΚ, μέχρι και σήμερα που ήρθε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να θεσμοθετήσει το δικό της σύστημα εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η διαδικασία της εισαγωγής γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική και σκληρή.

Κρίσιμος παράγοντας ο χαρακτήρας του σχολείου


Eurokinissi

Πολλοί είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό, πολλές και διαχρονικές και οι ευθύνες όλων των άλλων κομμάτων. Αξίζει να σταθούμε όμως σε δύο βασικά ζητήματα:

Το πρώτο είναι ο χαρακτήρας του ίδιου του σχολείου. Το σχολείο γίνεται όλο και πιο άχαρο και αδιάφορο για τους μαθητές. Η γνώση υποχωρεί χάριν των πληροφοριών και των δεξιοτήτων κι αυτό είναι στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ που την υπηρέτησαν και την υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Η χρησιμοθηρική λογική απέναντι στη γνώση κυριαρχεί και η ολόπλευρη μόρφωση όλο και υποχωρεί. Κι αυτό δεν είναι κάποια «κακή νοοτροπία» μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών, αλλά είναι η γραμμή της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν, είναι η συνέπεια της πολιτικής τους στην Παιδεία, έχει την υπογραφή τους.

Το δεύτερο ζήτημα είναι η εργασιακή προοπτική. Πολλοί γονείς και μαθητές βλέπουν την Ανώτατη Εκπαίδευση ως μονόδρομο, προκειμένου να έχουν μια καλύτερη εργασιακή προοπτική. Την ίδια στιγμή, ο κατακερματισμένος χώρος της κατάρτισης συνδέεται με γνώση πιο υποβαθμισμένη και καθώς μεγάλο του μερίδιο ανήκει στους ιδιώτες, οι περισσότερες από τις μισές σχολές είναι πανάκριβες.

Και αυτοί είναι παράγοντες που αποθεώνουν την παπαγαλία, επιτείνουν το άγχος και καθιστούν τις πανελλαδικές εξετάσεις «μοναδική ευκαιρία» στα μάτια των μαθητών, ενώ δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.

Απορρίπτουν μέτρα ανακούφισης


Κι ενώ τα παραπάνω είναι γνωστά και διαπιστωμένα εδώ και χρόνια, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να έρθει με ρυθμίσεις που θα κάνουν το σύστημα εισαγωγής ακόμα χειρότερο και θα εντείνουν ακόμα περισσότερο τον ανταγωνισμό.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι το ΚΚΕ κατέθεσε δύο φορές τροπολογία στη Βουλή, ζητώντας τη δυνατότητα κατοχύρωσης βαθμολογίας στις πανελλαδικές εξετάσεις και η κυβέρνηση την απέρριψε και τις δύο φορές με αστεία επιχειρήματα (την πρώτη φορά ο υπουργός Κ. Γαβρόγλου είπε ότι ευνοεί τους πλούσιους και τη δεύτερη φορά χαρακτήρισε το μέτρο αδιανόητο!). Οι σημερινοί μαθητές πιθανότατα δεν γνωρίζουν ότι αυτή η δυνατότητα υπήρχε για πολλά χρόνια τις δεκαετίες του '80 και του '90 και ουσιαστικά έδινε μια δεύτερη (ή και τρίτη) ευκαιρία στους υποψηφίους να βελτιώσουν τη βαθμολογία τους σε κάποια μαθήματα. Πώς λειτουργούσε πρακτικά: Ενας υποψήφιος, τελειώνοντας το Λύκειο, έδινε εξετάσεις σε τέσσερα μαθήματα και αν δεν πετύχαινε στη σχολή που επιθυμούσε, είχε τη δυνατότητα την επόμενη χρονιά να συμμετάσχει ξανά στις εξετάσεις, κατοχυρώνοντας τη βαθμολογία του στα μαθήματα που είχε πετύχει καλούς βαθμούς την πρώτη χρονιά και δίνοντας εξετάσεις μόνο στα μαθήματα στα οποία ήθελε να βελτιώσει τη βαθμολογία του. Ετσι, οι πανελλαδικές δεν συνιστούσαν «μοναδική ευκαιρία», οι υποψήφιοι είχαν και δεύτερη και τρίτη ευκαιρία, χωρίς να είναι αναγκασμένοι να υποστούν το κόστος προετοιμασίας (δηλαδή τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα) για όλα τα μαθήματα ξανά. Επιπλέον, το μέτρο βοηθούσε κατά πολύ τους υποψήφιους να εισαχθούν σε μια σχολή που θέλουν πραγματικά, γιατί είχαν τη δυνατότητα, αν περνούσαν σε μια σχολή που δεν ήταν στις πρώτες τους επιλογές, να δοκιμάσουν να βελτιώσουν τη βαθμολογία τους σε κάποιο μάθημα και να πετύχουν σε μια σχολή που πραγματικά θέλουν.

Να θυμίσουμε ότι η δυνατότητα κατοχύρωσης βαθμολογίας κόπηκε από τη ΝΔ και κομμένη τη διατήρησε και το ΠΑΣΟΚ αργότερα και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το σχολείο που έρχεται είναι ακόμα χειρότερο και πιο ανταγωνιστικό

Ετσι, αφού έχουν με θράσος απορρίψει προτάσεις βελτίωσης της διαδικασίας και ανακούφισης των μαθητών, φέρνουν κι ένα σχολείο, αυτό που θα ξεκινήσει τη λειτουργία του από τη νέα σχολική χρονιά για τους μαθητές που ολοκληρώνουν φέτος τη Β' ΓΕΛ, το οποίο είναι ακόμα χειρότερο. Στο σχολείο που φέρνουν η όποια γενική μόρφωση θα σταματάει στη Β' Λυκείου και η Γ' Λυκείου μετατρέπεται σε μια τάξη φροντιστηριοποιημένη με τη βούλα του νόμου, αφού οι μαθητές θα διδάσκονται μόνο τα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Οι δε πανελλαδικές διπλασιάζονται, αφού οι μαθητές στο τέλος της Γ' Λυκείου θα δίνουν μια φορά εξετάσεις για το απολυτήριο (με θέματα και διόρθωση με όρους αντίστοιχους των πανελλαδικών) και στη συνέχεια θα ξαναδίνουν τις πανελλαδικές όπως τις γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.

Με βάση τους παράγοντες που σημειώσαμε παραπάνω για τον χαρακτήρα του σχολείου καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό το Λύκειο γίνεται πιο χρησιμοθηρικό, θα είναι ακόμα πιο αποστεωμένο και απωθητικό για τους μαθητές, οι διπλές εξεταστικές δοκιμασίες θα εντείνουν τον ανταγωνισμό, το άγχος, ενώ λόγω ανταγωνισμού δεν υπάρχει περίπτωση να εκλείψει η ανάγκη των φροντιστηρίων. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι οι φροντιστηριάρχες χαιρέτισαν από την αρχή το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ...

Είναι χαρακτηριστικό, επίσης, ότι παρά τις φωνές για τις επιμέρους - και προεκλογικές - διαφορές τους κανένα κόμμα, εκτός του ΚΚΕ, δεν αντέδρασε στο γεγονός ότι ο συγκεκριμένος νόμος θεσπίζει διπλές πανελλαδικές εξετάσεις με αύξηση της ύλης των εξεταζόμενων μαθημάτων και λιγότερη γνώση που σταματά ουσιαστικά και τυπικά στη Β' Λυκείου.

Οι δε κορόνες της ΝΔ ότι τάχα θα τα αλλάξει όλα όσα έφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία, μόνο σύγχυση και νέα αναστάτωση μπορεί να φέρει στους μαθητές που θα ξεκινήσουν από τον Σεπτέμβρη τη Γ' Λυκείου και βρίσκονται αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να αλλάξει το σύστημα των εξετάσεων στη μέση της προετοιμασίας τους...

Γονείς και μαθητές να κάνουν τις ανάγκες τους και στην Παιδεία κριτήριο ψήφου

Ομως, πρέπει να θυμίσουμε ότι ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε σύσσωμους απέναντί του μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς που αντέδρασαν και κινητοποιήθηκαν με κάθε τρόπο. Για αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ τον ψήφισε Μεγάλη Τρίτη με τα σχολεία κλειστά, σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα.

Το σύνθημα που κυριάρχησε φέτος στις μαθητικές κινητοποιήσεις ήταν το: «Σχολείο να μορφώνει - Οχι να εξοντώνει!». Αυτό το σύνθημα, που από τον υπουργό Παιδείας χαρακτηρίστηκε ως «ουτοπικό», περιλαμβάνει όλη την ουσία, το πώς θα έπρεπε και θα μπορούσε να λειτουργεί το σχολείο τον 21ο αιώνα: Ενα σχολείο που θα δουλεύει σταθερά με όλα - και για όλα - τα παιδιά, αναπτύσσοντας όλες τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα, τα ταλέντα, που θα καλλιεργεί τη δίψα για μόρφωση και θα δίνει διέξοδο στις νεανικές ανησυχίες. Ενα σχολείο για το οποίο οι γονείς δεν θα βάζουν το χέρι στην τσέπη. Ενα σχολείο που οι εκπαιδευτικοί δεν θα είναι τροχονόμοι επιδόσεων στην «αρένα» των πανελλαδικών, αλλά θα συμβάλλουν στην ανακάλυψη της επιστημονικής γνώσης από τους μαθητές τους. Αυτές είναι οι ανάγκες και οι δυνατότητες της εποχής μας.

Ο θυμός των μαθητών και των οικογενειών τους για την κατάσταση στα σχολεία, όπως και στο σύνολο της ζωής τους, μπορεί και πρέπει να γίνουν κριτήριο ψήφου στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Φτάνει πια ο συμβιβασμός με τα ολοένα και χειρότερα από κάποια άλλη «νέα» ή «παλιά» κυβέρνηση. Ηρθε η ώρα να δυναμώσει ο αγώνας για να κατακτήσουμε το σχολείο που αξίζει στους μαθητές. Και ο αγώνας αυτός θα δυναμώσει με την ενίσχυση του ΚΚΕ, την ισχυροποίηση της αντιπολίτευσης απέναντι σε όποια κυβέρνηση προκύψει, με όρους κινήματος.


Γ. Σ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ