Συγχωριανός και φίλος, ο Γιώργος. Τον είχα συμμαθητή στο Γυμνάσιο, αλλά «δεν τα 'παιρνε τα γράμματα» κι έγινε αγρότης. Τα τελευταία χρόνια, από τα τριάντα στρέμματα που κληρονόμησε από τον πατέρα του, τα 27 στρέμματα τα σπέρνει καλαμπόκι και τα υπόλοιπα πιπεριές. Μέχρι πέρσι, από το καλαμπόκι εισέπραττε, συνολικά - εμπορική τιμή και στρεμματική επιδότηση - περί τα 5.500 ευρώ και άλλα 1.000 ευρώ, περίπου, από τις πιπεριές. Βγάλε τα έξοδα καλλιέργειας - σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, καύσιμα κ.ά. - του έμειναν, καθαρά, γύρω στα 4.500 ευρώ για να περάσει όλη τη χρονιά. Εκανε και κάνα μεροκάματο στην οικοδομή, όταν έβρισκε, και κάπως τα «βόλευε». Βεβαίως, «στην μπάντα» δεν του έμεινε τίποτα και πάντα ήταν χρεωμένος στην τράπεζα, αλλά, με αιματηρές οικονομίες, κατάφερνε να ζήσει την τετραμελή οικογένειά του.

Χτες, με πήρε στο τηλέφωνο και ήταν αγριεμένος. «Γράψε - μου λέει - για τα "δικαιώματα". Μας κόβουν από τις επιδοτήσεις και θα μας αναγκάσουν να πουλήσουμε τα χωράφια για ένα κομμάτι ψωμί. Πώς θα ζήσουμε; Για πέταμα μας έχουν»... Και μου εξήγησε: «Με βάση τα "δικαιώματα" που μου δίνουν, το "τσεκ" της ενιαίας ενίσχυσης που θα παίρνω είναι περί τα 1.300 ευρώ το χρόνο. Αλλη επιδότηση δε δικαιούμαι και, με την τιμή που έχει το καλαμπόκι, αλλά κι όλα τα προϊόντα, δε με συμφέρει να καλλιεργώ τα χωράφια. Ετσι θα αναγκαστώ ή να τα νοικιάσω - και ποιος θα τα πάρει; - ή να τα πουλήσω και να φύγω από το χωριό. Με την ανεργία που υπάρχει, δουλιά αλλού δεν πρόκειται να βρω».

Τα γράφω, Γιώργο, αυτά που λες, αλλά με το να τα γράφω εγώ δε γίνεται τίποτα. Αν όλοι οι μικρονυκοκυραίοι του χωριού δεν αντιληφθείτε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ελληνικές κυβερνήσεις, σας έχουν για ξέκαμα και δεν πάρετε τα παλούκια να κυνηγήσετε τους κάθε λογής διαχειριστές και υποστηρικτές της αντιαγροτικής πολιτικής που σας ξεκληρίζει, δεν πρόκειται να γλιτώσει κανένας. Θα σας πάρουν τα χωράφια για να τα δώσουν σε λίγους μεγαλοαγρότες, που θα γίνουν οι «νέοι τσιφλικάδες». Και θ' αναγκαστείτε, είτε να γίνετε κολίγοι τους, ή να πάρετε των ομματιών σας για τις μεγαλουπόλεις της ανεργίας και την ξενιτιά της εκμετάλλευσης. Αυτή είναι η μοίρα σας και μόνο οι ίδιοι μπορείτε να την αλλάξετε.

Αλλά, μην απελπίζεσαι. Οσο περνάει ο καιρός, θα κατακάθεται ο κουρνιαχτός της κυβερνητικής και της «αντιπολιτευόμενης» προπαγάνδας υπέρ της νέας ΚΑΠ κι όλο και περισσότεροι μικρομεσαίοι αγρότες θα καταλαβαίνουν πού πάει η κατάσταση και ποιοι τους σπρώχνουν στον γκρεμό. Η πολιτική δυσαρέσκεια κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όπως και κατά της πολιτικής του «ευρωμονοδρόμου», θ' αυξάνεται στην ύπαιθρο κι όλο και πιο πολλοί «ξεγραμμένοι» θα συνειδητοποιούν την ανάγκη να συμμετέχουν ενεργά στους αγροτικούς και λαϊκούς αγώνες για την καταδίκη της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, την ανατροπή της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής, την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής, η οποία θα βοηθήσει τον αγρότη να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του...