Η διαρκής επανάληψη από την κυβέρνηση όρων όπως «ευκαιρίες απασχόλησης» και «ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση» έχει διπλή στόχευση. Από τη μια να πείσει τους άνεργους ότι πράγματι η κυβέρνηση φροντίζει να έχουν μία ευκαιρία για δουλιά, κι από την άλλη να αντιπαρέλθει το αίτημα για πραγματική προστασία των ανέργων με τον αυθαίρετο όρο περί «ενεργητικών πολιτικών». Και στις δύο περιπτώσεις η κυβέρνηση κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί και μαζί επιχειρεί να κρύψει και την ουσία της πολιτικής της, που δεν είναι τίποτα άλλο από συνεχείς παρεμβάσεις υπέρ και μόνον του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο,τι κάνει στον τομέα της ανεργίας έχει μόνον ένα στόχο. Να επιταχύνει τους ρυθμούς για τη διαμόρφωση ενός νέου εργασιακού περιβάλλοντος, απαλλαγμένου από τους «διαβόλους», όπως το 8ωρο, η πλήρης και σταθερή εργασία, τα πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, ώστε να κυριαρχούν μόνον η μερική απασχόληση, η απόλυτη ευελιξία. Τα προγράμματα που εφαρμόζονται, οι εξαγγελίες που έγιναν δε δημιουργούν ούτε μία νέα θέση εργασίας. Σε καμία περίπτωση δε λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας, απλώς τη συγκαλύπτουν, κι αυτό προσωρινά. Συμβάλλουν, όμως, στην αύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση ήδη εξήγγειλε νέες επιδοτήσεις στους βιομηχάνους για να δώσουν μια «ευκαιρία απασχόλησης» στους ανέργους. Δηλαδή, να ανακυκλώνουν ανέργους σε μία θέση εργασίας ώστε να εμφανίζεται πλασματική μείωση της ανεργίας.

Με τα «ψίχουλα» που πετάει σήμερα στους ανέργους και στους εργαζόμενους εξυπηρετεί και τις προεκλογικές της σκοπιμότητες, κυρίως όμως βάζει γερά θεμέλια για τη μεγάλη ανατροπή. Την όσο το δυνατόν διευρυμένη κατάργηση της σταθερής, πλήρους και με δικαιώματα εργασίας. Ωστε να επικρατήσει η δουλιά με το κομμάτι, με την ώρα, με τη μέρα, ακόμα και με το μήνα. Μια δουλιά που τα ψίχουλα που θα προσφέρει θα απαγορεύουν στον εργάτη να αρρωστήσει, στο παιδί του να σπουδάσει, στην οικογένειά του να ψυχαγωγηθεί, να ζήσει με αξιοπρέπεια. Αλλά κυρίως θα του απαγορεύει να αγωνίζεται. Αυτό είναι το ιδανικό τοπίο που ονειρεύονται οι καπιταλιστές. Αυτό επιδιώκει να κάνει πράξη η κυβέρνηση. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίος ο προσανατολισμός της στις ομάδες των γυναικών και των νέων. Γι' αυτό άλλωστε δίνει περισσότερα χρήματα στους βιομηχάνους. Αυτές τις ομάδες προετοιμάζει για να εγκαινιάσουν το καθεστώς της πλήρους ασυδοσίας και της υποταγής στα αφεντικά.

Εργάτες, άνεργοι, γυναίκες, νέοι, δεν μπορούν και δεν πρέπει να κάνουν ούτε εκατοστό πίσω από το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή εργασία. Απέναντι στην πολιτική που φέρνει μόνο μεγαλύτερη ανεργία και ανέχεια πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους μέτωπο πάλης. Να ανταποκριθούν αποφασιστικά στο κάλεσμα του ΚΚΕ. Να απορρίψουν αποφασιστικά και όσους τους παραπλανούν. Οσο θα υπάρχουν κέρδη, οι άνθρωποι (εργαζόμενοι) θα βαρυγκομούν από κάτω τους κι ας καλλιεργούν αυταπάτες μερικοί με τα γνωστά συνθήματα.