Γιατί της βρήκαν όνομα και τη βάφτισαν «παγκοσμιοποίηση» για να ξεχαστεί πως είναι φαινόμενο πασίγνωστο, που στα σπλάχνα του περιέχει ταυτόχρονα, όσο φουντώνει και δυναμώνει, τους νεκροθάφτες του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος; Ο πολύς Χ. Κίσινγκερ πριν από λίγα χρόνια τούς έστειλε να ξαναδιαβάσουν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και να δουν το τι ακριβώς εννοούν οι Μαρξ και Ενγκελς με εκείνη τη φράση που όλοι τάχα ξέρουν απ' έξω και ανακατωτά: «Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη...». Γιατί δεν έκαναν τον κόπο να ρίξουν μια ματιά να δουν, ποιο είναι αυτό το «φάντασμα» αντί να σπάνε τα καλοχτενισμένα κεφάλια τους, να ξαναορίσουν το τάχα πρωτοφανέρωτο φαινόμενο;

«Κανόνες» που γαρνιρισμένοι με διάφορα ανιστόρητα ιδεολογήματα όπως αυτό της τάχα «ελεύθερης αγοράς», στόχο έχουν να στεριώνουν την κυριαρχία των πολυεθνικών μονοπωλίων καταδικάζοντας το «85% των επιβατών να συνωστίζεται σε άθλιες συνθήκες» όπως τόνισε ο Φ. Κάστρο στη συνδιάσκεψη των 133 φτωχών χωρών που γίνεται αυτές τις μέρες στην Αβάνα.

Βρίσκεται όχι μόνο στην ανυπακοή και στην αμφισβήτηση του «δρόμου» των μονοπωλίων, όπως και να ονομάζεται, για να παρουσιάζεται μοναδικός, αλλά και στην οικοδόμηση του πραγματικά καινούριου δρόμου με βάση τα συμφέροντα των λαών.

Πριν από λίγους μήνες στο Σιάτλ, οι μαζικές κινητοποιήσεις έδειξαν πως ακόμα και στην καρδιά του ιμπεριαλισμού ο λαός όχι μόνο δε θέλει να «φάει τη σούπα» αλλά ούτε να τους αφήσει να την ετοιμάσουν. Ανάλογες διαθέσεις δείχνει και τώρα στην Ουάσιγκτον παρά την αστυνομική τρομοκρατία. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει...».