Το τελευταίο διάστημα, εξειδικεύεται ταχέως και με συγκεκριμένα μέτρα η κυβερνητική - ευρωενωσιακή πολιτική για περιορισμό έως και κατάργηση βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Η όλη προσπάθεια δείχνει να εκπορεύεται από έναν δικαστικό λειτουργό. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ευρύτερο και άρα σημαντικότερο.

Επιγραμματικά: Αρχές Οκτώβρη, κατόπιν «ερωτήματος» της ΕΛ.ΑΣ., ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς «γνωμοδότησε» ότι επιτρέπεται η βιντεοσκόπηση διαδηλωτών από την Αστυνομία. Τοποθέτηση που φυσικά βρήκε σύμφωνη την κυβέρνηση. Ακολούθησε εγκύκλιος του ίδιου προσώπου στις 11 Δεκέμβρη, απευθυνόμενη προς τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., με την οποία «μετά από στοιχεία που παρεδόθησαν σ' εμάς (σ.σ: την εισαγγελία) από την βουλευτή κ. Αννα Διαμαντοπούλου» (σ.σ: τη γνωστή του ΠΑΣΟΚ και υποστηρίκτρια του Γ. Παπανδρέου για την προεδρία), δίνει εντολή να γίνεται αστυνόμευση της περιοχής γύρω από την Ομόνοια, «από επίλεκτα όργανα» σε 24ωρη βάση. Να προβαίνουν δε σε ελέγχους, προσαγωγές, συλλήψεις ακόμη και απελάσεις αλλοδαπών. Μιλά για ναρκομανείς, πόρνες, λαθρεμπόρους, σωματεμπόρους, Αθιγγάνους και μετανάστες και πως όλοι αυτοί έχουν καταστήσει αδύνατη τη διαμονή των κατοίκων. Στο στόχαστρό του και «η λειτουργία του ΟΚΑΝΑ στην ανωτέρω περιοχή και η προσέλευση χρηστών ναρκωτικών, μη ενταγμένων σε πρόγραμμα απεξάρτησης, επιτείνει τα προβλήματα».

Προσθέστε δηλώσεις παραγόντων των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και δημοσιεύματα του αστικού Τύπου, που μιλούσαν για «Ζωνιανά» της Αττικής και την «ανάγκη επιβολής της τάξης». Διόλου τυχαία πριν μερικές μέρες - σύμφωνα με το «ΒΗΜΑ» - έγινε σύσκεψη στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. όπου συμμετείχαν βουλευτές των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία συζητήθηκαν θέματα αστυνόμευσης. Τέλος, προχτές, οι Αρχές παρακολούθησαν δύο απεργούς της ΔΕΗ που σε μια συμβολική κίνηση φόρεσαν κουκούλες σε δυο χαφιεδοκάμερες. Αφού τους ξεμονάχιασαν, τους πέρασαν χειροπέδες και τους οδήγησαν στον εισαγγελέα, σε εφαρμογή οπωσδήποτε της προαναφερόμενης εγκυκλίου Σανιδά και συνολικά του θεσπισμένου αντιδημοκρατικού νομικού πλαισίου. «Ολως τυχαίως», οι ίδιες Αρχές νωρίτερα παρακολουθούσαν με τις πολυδιαφημισμένες κάμερές τους μερικά κουκουλοφόρα «καλόπαιδα», ανενόχλητα να τα σπάνε στην Αθήνα. Αλλωστε, η δράση τους είναι βολικά αποπροσανατολιστική και προβοκατόρικη για τους κρατούντες. Ενώ αρκούν δύο απεργοί εργαζόμενοι - η μέγιστη γι' αυτούς απειλή! - προκειμένου να κινητοποιηθεί σύσσωμος ο δικαστικοαστυνομικός μηχανισμός παρακολούθησης και καταστολής.

Με αυτά και μ' άλλα, με διάφορα προσχήματα όπως η εγκληματικότητα και η παραοικονομία - ίδιον του καπιταλιστικού συστήματος - η κρατική βία και τρομοκρατία ενισχύονται παραπέρα. Με στόχο τον «καθαρισμό» του κέντρου της Αθήνας απ' ό,τι τους χαλά τη μόστρα, είτε είναι απεργός, είτε φτωχοδιάβολος. Για τις αιτίες δε νοιάζονται, γιατί είναι μέρος του συστήματος που τις γεννά και τις αναπαράγει. Με γενικότερο σκοπό την τρομοκράτηση συνολικά των εργαζομένων, την παραίτηση από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, από τον πλούτο που παράγουν. Με «παραδειγματικές διώξεις και τιμωρίες» όποιων συνεχίσουν να αντιστέκονται. Κοινωνία της ψυχολογίας του φόβου οραματίζονται και πάνε να φτιάξουν.

Η επικίνδυνη αυτή κατάσταση δεν μπορεί, δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Ολοι οι δημοκράτες, όλοι οι προοδευτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι οφείλουν να την αντιπαλέψουν, μαζικά κι οργανωμένα. Και θα την αντιπαλέψουν με πρωταγωνιστή το εργατικό κίνημα.