Η ιστορία διδάσκει | Επωνύμως

Η ιστορία διδάσκει

Αύριο συμπληρώνονται 60 χρόνια από το ηρωικό «Οχι» του ελληνικού λαού απέναντι στον φασίστα κατακτητή. Θα ακουστούν πολλά για την «τελεσιγραφική διακοίνωση» της Ιταλίας προς την Ελλάδα, που επιδόθηκε κατά την «3ην πρωινήν», εκείνο το ξημέρωμα της 28ης Οκτώβρη του 1940. Θα ακουστούν ακόμα περισσότερα για την τότε στάση της χώρας μας, που αρνήθηκε να υπαχθεί στο ζυγό. Και το πλέον αξιοπρόσεκτο: Τους περισσότερους και τους πλέον βαρύγδουπους λόγους «προς τιμήν» της επετείου θα τους εκφωνήσουν εκείνοι, που, με τη σημερινή πολιτική τους, υπηρετούν εντολές «συμμάχων» και «εταίρων», οι οποίες είναι αντίστοιχες με εκείνες του ιταλικού τελεσιγράφου...

***

Τι ζήταγε η Ιταλία με το πολεμικό της τελεσίγραφο, το 1940; Ιδού: «Η ιταλική κυβέρνησις - έλεγε το τελεσίγραφο - κατέληξεν εις την απόφασιν να ζητήση από την ελληνικήν κυβέρνησιν το δικαίωμα να καταλάβη διά των ενόπλων αυτής δυνάμεων, διά τη διάρκειαν της σημερινής προς την Αγγλίαν ρήξεως, ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους. Η ιταλική κυβέρνησις - συνέχιζε η διακοίνωση - ζητεί από την ελληνικήν κυβέρνησιν, όπως μη εναντιωθή εις την κατάληψιν ταύτην και όπως μη παρεμποδίση την ελευθέραν διέλευσιν των στρατευμάτων των προοριζομένων να την πραγματοποιήσωσι».

Αυτά απαιτούσε η Ιταλία τότε. Σήμερα, όμως, τι γίνεται; Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση κουρελιάζει τα άρθρα 27 και 28 του ελληνικού Συντάγματος, τα οποία απαγορεύουν τη διέλευση ξένων στρατευμάτων από τη χώρα μας, και παρέχει την άδεια να αλωνίζουν ανά την επικράτεια οι πεζοναύτες του ΝΑΤΟ, πορευόμενοι για το Κοσσυφοπέδιο. Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση επιτρέπει ό,τι ακριβώς αρνήθηκε ο ελληνικός λαός το 1940 και κάνει «χαρούλες» - παρά τα όσα συνέβησαν στην τελευταία ΝΑΤΟική άσκηση - όταν τουρκικά μαχητικά προσγειώνονται στην Αγχίαλο, με τη στολή παραλλαγής του ΝΑΤΟ...

Σήμερα, επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση συντάσσεται με τα ΝΑΤΟικά τελεσίγραφα κατά της Γιουγκοσλαβίας. Το άρθρο 8 του Ραμπουγιέ, το οποίο αρνήθηκε η Γιουγκοσλαβία - και τούτο υπήρξε η πρόφαση για την έναρξη των δολοφονικών βομβαρδισμών - ζητούσε ό,τι ακριβώς και ο Ιταλός πρέσβης το '40: «Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει ...ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας...». Αυτό ήταν το τελεσίγραφο του ΝΑΤΟ προς τη Γιουγκοσλαβία, με το οποίο συντάχθηκε η ελληνική κυβέρνηση. Πόσο διαφέρει το ΝΑΤΟικό τελεσίγραφο από το τελεσίγραφο του Μουσολίνι;..

***

Τα «κόλπα» της ιστορίας, όμως, δε σταματούν εδώ. Ας το προσέξουμε: Ενας από τους λόγους που προφασίστηκε η Ιταλία για να επιτεθεί στην Ελλάδα ήταν ...οι μειονότητες. Οι ιμπεριαλιστές του Αξονα ισχυρίζονταν ότι θα καταλάμβαναν την Ελλάδα για ...ανθρωπιστικούς λόγους και, ειδικότερα, λόγω της «τρομοκρατικής πολιτικής την οποίαν υιοθέτησεν έναντι του πληθυσμού της Τσαμουριάς...» η ελληνική πλευρά.

Αυτά λέγονταν τότε. Σήμερα, η Βαλκανική γίνεται άθυρμα στα χέρια του ιμπεριαλισμού, με πρόσχημα - όπως πάντα - τις μειονότητες. Η Γιουγκοσλαβία ισοπεδώθηκε για το «καλό» της αλβανόφωνης μειονότητας. Η Τουρκία «παίζει» αδιάκοπα το «χαρτί» της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Τα πρόσφατα γεγονότα στη Χειμάρρα επισημαίνουν ότι οι ιμπεριαλιστές μπορούν, για να βάλουν φωτιά στην περιοχή μας, να αξιοποιήσουν και μια ελληνική μειονότητα. Η ελληνική κυβέρνηση, που υποτίθεται ότι σήμερα τιμά το «Οχι», δε σταματά να υπογράφει με κεφαλαία «Ναι» κάθε παιχνίδι, που καθιστά τις μειονότητες της περιοχής σε φιτίλι στα χέρια των ιμπεριαλιστών.

***

Οι ιστορικές αναλογίες του τότε με το σήμερα είναι πολύ «χτυπητές» για να τις αγνοήσουμε. Εξίσου πιο ανιστόρητο θα ήταν να αγνοήσουμε την αναλογία, όσον αφορά τις ιστορικές αναγκαιότητες. Την τότε αναγκαιότητα εξέφρασε το ΕΑΜ. Τη σύγχρονη αναγκαιότητα εκφράζει το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο για τη λαϊκή εξουσία.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ