Κάτι γίνεται! Οι πρώτοι βηματισμοί δεν περνούν απαρατήρητοι, τραντάζουν το έδαφος σιγά σιγά όλο και περισσότερο, εργάτες δίνουν τα χέρια τους μέσα και πάνω από τις γραμμές των συνόρων, σκέφτονται μαζί, κουβεντιάζουν και σχεδιάζουν μαζί πώς θα αντιμετωπίσουν τον κοινό ταξικό εχθρό. «Το μέλλον της εργατικής τάξης, το μέλλον των λαών δε συμβιβάζεται με τον καπιταλισμό. Η στράτευση στον ταξικό αγώνα για την υπεράσπιση, τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και για ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές καθώς και η κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, παίρνουν χαρακτήρα κρίσιμο».
Πριν λίγες μέρες, περισσότεροι από 200 συνδικαλιστές συγκεντρώθηκαν στη γαλλική πόλη Ανεσί και έκαναν πραγματικότητα τη δεύτερη διεθνή συνδικαλιστική συνδιάσκεψη των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό κίνημα. Το παραπάνω απόσπασμα από την απόφασή τους, δίνει με σαφήνεια τι θέλουν να κάνουν, γιατί συντονίζουν τη δράση τους, πού θέλουν να φτάσουν. Τα πρώτα βήματα γίνονται.
Στο Ανεσί βρέθηκαν μαζί Τούρκοι, Ελληνες, Γερμανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Εγγλέζοι, Βέλγοι, Ρώσοι, Κολομβιανοί, Αυστριακοί, Αφρικανοί και πολλοί άλλοι. Δέκα χρόνια είχε να συμμετάσχει σε μια τέτοια συζήτηση, που να βάζει τα πράγματα όπως είναι, να εντοπίζει τα προβλήματα και να θέτει συγκεκριμένα καθήκοντα για τη μορφοποίηση και ισχυροποίηση του ταξικού πόλου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, δήλωσε Αυστριακός συνδικαλιστής.
Ποτέ δεν είναι αργά. Το σημαντικό είναι ότι η λυσσαλέα επίθεση που διεξάγει το κεφάλαιο απέναντι στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και όλων των λαών θα συναντήσει αντίσταση. Κι αυτή η αντίσταση δε θα ξοδευτεί με αποσπασματικούς αγώνες από χώρα σε χώρα. Δε θα είναι απλά αντανακλαστική, χωρίς σκοπό, σχέδιο και προοπτική.
Οι συνδικαλιστές που συγκεντρώθηκαν στη γαλλική πόλη, υπογράμμισαν ότι είναι ενάντια στη γραμμή της συναίνεσης που ακολουθεί η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και οι άλλες ρεφορμιστικές εθνικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεσμεύτηκαν για την προώθηση του ταξικού μαζικού συνδικαλισμού. Τόνισαν ότι θα υπερασπιστούν τις κοινωνικές κατακτήσεις, τους μισθούς, τις συνθήκες εργασίας, την κοινωνική ασφάλιση. Απαιτούν συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα. Συμφώνησαν ότι θα παλέψουν ενάντια στην ανεργία, αλλά και για την ειρήνη, απαιτώντας τη διάλυση του ΝΑΤΟ και την αποχώρηση των ιμπεριαλιστών από τα Βαλκάνια.
Το μήνυμα στάλθηκε. «Είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε ενωμένοι». Η ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να δρα ερήμην των εργαζομένων και των λαών. Η «νέα τάξη» δεν είναι δεδομένη. Τα ταξικά συνδικάτα και οι αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις απευθύνουν προσκλητήριο σε όλους αυτούς που καταπιέζονται από τα μονοπώλια, κάνουν αργά αλλά σταθερά πράξη τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Προετοιμάζονται και προχωρούν, παρά τις αντίξοες συνθήκες.
Τα εμπόδια δεν είναι λίγα. Οι μηχανισμοί καταστολής ενισχύονται και στηρίζονται με νέους νόμους. Η προπαγάνδα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, μέσω και της τεχνολογίας. Η εξαθλίωση εκατομμυρίων εργαζομένων τους κρατάει μακριά από τις εξελίξεις και τις προσπάθειες συντονισμού του αγώνα. Διάφορες δυνάμεις εμφανίζονται να δέχονται και να στηρίζουν τις διαθέσεις εξέγερσης ανέργων και εργαζομένων, για να τις στρέψουν σε λαθεμένα μονοπάτια, στην εκτόνωση και την περιχαράκωση.
Ωστόσο, η παραπλάνηση δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, ούτε και τις αιτίες που την προκαλούν. Από την Κυριακή που τέλειωσε η συνδιάσκεψη, οι αποφάσεις και τα μηνύματά της μεταφέρθηκαν στους εργαζόμενους των χωρών που συμμετείχαν σ' αυτή. Ο «σπόρος» έπεσε.
Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ
Feeds
