Τρίτη 15 Φλεβάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ποιος ο ρόλος και το περιεχόμενο της Διακυβερνητικής Διάσκεψης;

Αρχισε χτες, 14 Φλεβάρη, η Διακυβερνητική Διάσκεψη των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα διαρκέσει δέκα περίπου μήνες και θα ολοκληρώσει τις εργασίες της το Δεκέμβρη 2000, επί γαλλικής προεδρίας. Η πραγματοποίησή της αποφασίστηκε στη Σύνοδο του Αμστερνταμ, ενώ το ακριβές περιεχόμενό της προσδιορίστηκε στη Σύνοδο του Ελσίνκι τον περασμένο Δεκέμβρη. Στη Διάσκεψη αυτή θα ληφθούν αποφάσεις για τη λεγόμενη «θεσμική μεταρρύθμιση» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή για το μέγεθος και τη σύνθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τη στάθμιση των ψήφων στα κοινοτικά όργανα, την κατάργηση του «βέτο» και γενικότερα αλλαγές στον τρόπο λήψης των αποφάσεων.

Στο διάστημα που μεσολαβεί ως το Δεκέμβρη, η Διακυβερνητική Διάσκεψη θα έχει το χαρακτήρα μιας συνεχούς διαβούλευσης μεταξύ των κρατών-μελών. Σ' αυτήν θα παίρνουν μέρος κυβερνητικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες, ενώ κατά διαστήματα οι υπουργοί Εξωτερικών θα κάνουν την ανασκόπηση των αποτελεσμάτων και θα δίνουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις. Το τελικό αποτέλεσμα θα συζητηθεί είτε στη Σύνοδο του Δεκέμβρη στο Παρίσι, είτε σε έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, ενώ οι αποφάσεις θα ενσωματωθούν στη Συνθήκη του Αμστερνταμ.

***

Θα επιχειρήσουμε σ' αυτό και στα επόμενα δύο σημειώματα να περιγράψουμε το περιεχόμενο της Διακυβερνητικής Διάσκεψης, τις προτάσεις που έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα και τη σημασία των διαγραφόμενων αποφάσεων για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των κρατών-μελών και πιο ειδικά τις επιπτώσεις για τη χώρα μας και τον ελληνικό λαό.

Γιατί χρειάζονται αυτές οι αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Στο ερώτημα αυτό οι αρχιτέκτονες της ΕΕ απαντούν πως οι αλλαγές επιβάλλονται από τη μελλοντική διεύρυνση με την ένταξη στην ΕΕ των κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Ισχυρίζονται ότι η αύξηση του αριθμού των κρατών-μελών σε 25 περίπου θα οδηγήσει σε μια «συμφόρηση» των κοινοτικών οργάνων, με αποτέλεσμα την τελμάτωση και την παράλυσή τους. Υποστηρίζουν λοιπόν ότι η μείωση της αντιπροσωπευτικότητας των κρατών-μελών στα όργανα λήψης των αποφάσεων θα οδηγήσει σε όργανα περισσότερο ευέλικτα, ικανά να ανταποκριθούν στις επείγουσες ανάγκες «των καιρών».

Ομως, αν μελετήσει κανείς τις προτάσεις που διατυπώνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις «θεσμικές αλλαγές», θα διαπιστώσει ότι ο «κοινός παρονομαστής» αυτών των αλλαγών είναι η μείωση των δικαιωμάτων των μικρότερων κρατών-μελών, η απομάκρυνσή τους από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, με αντίστοιχη αύξηση των δικαιωμάτων των μεγαλύτερων κρατών- μελών. Ο στόχος είναι η δημιουργία ενός πανίσχυρου κέντρου, ενός Διευθυντηρίου, στο οποίο θα συμφύονται η οικονομική ισχύς των πολυεθνικών επιχειρήσεων με τις επιδιώξεις της «νέας τάξης» και τα συμφέροντα των ιθυνόντων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενας τέτοιος στόχος εξυπηρετεί τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου για τον πλήρη και ασφυκτικό έλεγχο όλων των πτυχών της κοινοτικής πολιτικής, αλλά και τις ανάγκες για τη συνεχή επέκταση.

***

Αν τα παραπάνω φαίνονται περισσότερο σαν ένδειξη παντοδυναμίας των «μεγάλων» της ΕΕ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ταυτοχρόνως και απόδειξη μεγάλων (πολλές φορές αξεπέραστων) αντιθέσεων και αντιφάσεων μέσα στην ίδια την ΕΕ. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προηγούμενη απόπειρα των «δεκαπέντε» για τη «θεσμική μεταρρύθμιση» στέφτηκε από παταγώδη αποτυχία στο Αμστερνταμ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ