Στη φάτνη που φέτος έχει τη μορφή στρατιωτικού τολλ, οι μάγοι με τα δώρα ακολουθώντας το αστέρι των πετρελαίων κουβαλάνε και ξαμολάνε βόμβες γαλλικές, αγγλικές, ρώσικες, αμερικανικές και το λιβάνι έχει τη μυρωδιά της καμένης σάρκας ακουμπισμένης στο στουπί των θηριωδών μονοπωλιακών ενεργειακών συμφερόντων. Οπου επαγγελματίας Αγιοβασίλης με την αιμάτινη στολή και δυο άγγελοι παραστάτες, πάνοπλοι μαυροντυμένοι κουκουλοφόροι έτοιμοι να ράνουν με σπρέι πιπεριού και αύρες παγωμένου νερού όσες καλοσύνες, αγαθότητες κι ανεμελιές ξεφύγουν σε περίπατο με τη μορφή ανθρώπου, πελάτη, καταναλωτή...

Αυτό το Δεκέμβρη στη γειτονιά μας ο πολιτισμός κι ο πανικός συμψηφίζονται σε συσκευασία ζαχαρωμένου τρόμου. Εορταστικό χρονικό προαναγγελθέντος πολέμου με αναμμένο το φιτίλι που εύκολα μπορεί να περιδέσει τη Γη.

Στην Ειδομένη είναι όλα ειδωμένα από πριν. Το πρόβλημα θα λυθεί με τους μισούς πρόσφυγες να θέλουν να φάνε τους άλλους μισούς ανάμεσα σ' Ελληνες και Σκοπιανούς αστυνομικούς με ευρωπαϊκούς επενδυτές και Σένγκεν διακριτικά. Εδώ θα δεις πώς η χώρα μας έχει προϋπολογιστεί και σχεδιαστεί να μετατραπεί σε πνιγηρή «ουδέτερη ζώνη» (buffer zone), όπου θα δοκιμάζονται σε πραγματικές συνθήκες οι μεταλλάξεις του αστικού ευρωπαϊκού ιδεώδους.

Δεν θ' αργήσει η στιγμή που κάποιους ΝΑΤΟικός ή Βρυξελλιώτης αξιωματούχος θα αναφωνήσει, μερικοί ήδη το κάνουν, «αυτοί οι πρόσφυγες ήταν μια κάποια λύσις και οι στρατοί μας επιτέλους θα διαβούν». Η αριστερή ουρά του ευρωΝΑΤΟικού φιδιού μπαίνει μόνη της στο στόμα της οχιάς, πασπαλίζοντας με μεγαλοστομίες επικοινωνιακού συροβόρου όφεως την επιθυμία της να παραμείνει στη λέσχη των μεγάλων έστω και ως λακές του ευρώ με τίμημα τα κεφάλια μας.