Σ' αυτό το εμπνευσμένο δόγμα του στερητικού «μη» στην αφασική κατάφαση και τις πολιτικές που επιτρέπουν κάτι να γίνεται απ' το τίποτα, το οποίο με τη σειρά του καταβρόχθιζε τα άπαντα, πατάει και το σημερινό κυρίαρχο μη αριστερό, μη δεξιό, πρώτη φορά καμένου αριστερά, με νταούλια και βιολιά συγκυβερνητικού σχήματος. Ετσι έχουμε μη άρτον, μη θέαμα, σ' ένα επικοινωνιακό εκκρεμές γιγάντιας ταλάντωσης, που βαράει στα πιο ρηχά άκρα που μπορεί να διακρίνει ο κοινός νους της μοντέρνας δεινοσαυρικής διαδικτυακής εποχής των νεαρών ζόμπι. Τα ψίχουλα, μαζεμένα με υγρά μαντιλάκια θυμωμένης πατριωτικής ευαισθησίας απ' τα πιάτα των ασφαλιστικών ταμείων, και τα σκουπίδια των μεγάλων οφειλετών του δημοσίου, παρουσιάζονται ως σωτήριο λουκούλειο γεύμα από αυτοαποκαλούμενη κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας». Ετσι το κομμάτι της που ασχολείται κυβερνητικά με την «εθνική σωτηρία» μετατρέπει, κι ίσως όχι για μία μόνο μέρα, τις στρατιωτικές μπάντες σε πρωτότυπη street art μεταμοντέρνου Λυκείου Ελληνίδων, ως θεαματικό μη θέαμα, και ως κάγκελα που συναντούν τα μυαλά κι όχι μυαλά στα κάγκελα.

Μη άρτος. Μη θεάματα. Μη επικοινωνία. Σ' αυτό το ιερό τρίποδο χτίζονται οι εικόνες των πλατειών που θα προκύψουν μετά τη σύγκρουση, τη σωτήρια θεραπευτική σύγκρουση με το Eurogroup. Οι πλατείες των αγανακτισμένων θα γίνουν πλατείες ενθουσιασμένων, μετά θα γίνουν πλατείες απογοητευμένων, ίσως λίγο αργότερα πλατείες οργισμένων, και στο τέλος, βοηθούντος και του θέρους, πλατείες μετριοπαθών ικανοποιημένων που έβαλαν τον πήχυ ψηλά και περνάν από κάτω χαρωπά, γιατί με τούτα και μ' αυτά, αφού τους ΑΝΕΛ μπορεί να τους διαδεχτεί το Ποτάμι, κι αφού χρυσαυγίτες μπορούν να κατεβαίνουν σε κοινά ψηφοδέλτια με τους συριζαίους στα λιμάνια, θα ανακράζουμε «αποφύγαμε τα χειρότερα». Η υπερμάχος κοινοβουλευτική στρατηγός, αν ερμηνευτεί αλλιώς ο κανονισμός, θα πιστοποιήσει και το μη λάβαρο της μη επανάστασης του ενδεχομένως μη 2015: μη καταστροφή. Ευρωζωνάτη και καμαρωτή. Νενικήκαμεν (προσοχή: το νε στο νενικήκαμεν γράφεται με ναι)...