Μπροστά στους αγώνες | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Μπροστά στους αγώνες

Καυτός» μήνας θα είναι ο Μάρτης, δεδομένων των κινητοποιήσεων που προγραμματίζονται στη διάρκειά του σε όλη τη γραμμή του μετώπου που διαμορφώνει η οξύτατη αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Εργάτες, αγρότες, φοιτητές εγγράφουν στην ημερήσια διάταξη του Μάρτη συλλαλητήρια, διαδηλώσεις, απεργιακές κινητοποιήσεις, σε όλη τη χώρα, που διοργανώνονται από συνδικάτα, μαζικές οργανώσεις, συλλόγους, κινήσεις, επιτροπές αγώνα.

Κινητοποιούνται για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν ενιαία Παιδεία. Για υπογραφή ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων. Για την καταδίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, καθώς τούτες τις μέρες συμπληρώνονται 8 χρόνια από τον πόλεμο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και 4 χρόνια από την εισβολή στο Ιράκ. Για το δικαίωμα των μικρομεσαίων αγροτών να συνεχίσουν να καλλιεργούν τη γη τους και να ζουν απ' αυτό. Για το δικαίωμα των απόμαχων της δουλιάς σε μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Η πλατιά συμμετοχή στις κινητοποιήσεις αυτές είναι το ελάχιστο αναγκαίο σε μια περίοδο που οι δυνάμεις του κεφαλαίου εξαπολύουν επίθεση κατά μέτωπο σε κάθε δικαίωμα, κάθε κατάκτηση, για την παρεμπόδισή τους. Ανάγκη να ανταμώσει ο εργάτης με το φοιτητή, ο φοιτητής με τον αγρότη και το συνταξιούχο. Είναι τέτοιο το μέγεθος της εναντίον τους επίθεσης, είναι ο κοινός ταξικός αντίπαλος που καθιστά επιβεβλημένη την κοινή δράση, τη σύμπηξη του δικού τους μετώπου για την αντεπίθεση.

Οι διεκδικητικοί αγώνες μπορούν να βάλουν εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση, μπορούν να φέρουν κατακτήσεις, με την προϋπόθεση ότι στρέφονται ενάντια στην πολιτική των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων. Αλλά δε φτάνουν μόνο αυτοί οι αγώνες για να οδηγήσουν σε ριζικές αλλαγές τέτοιες εντός των οποίων θα δει ο λαός τις προσδοκίες του να πραγματώνονται. Ο αντιλαϊκός οδοστρωτήρας κυβέρνησης - κεφαλαίου μπορεί να αχρηστευτεί μόνο όταν εμπρός του συναντήσει όχι απλά ένα ισχυρό κίνημα, αλλά ένα κίνημα ρήξης και ανατροπής, ένα κίνημα αποφασισμένο δηλαδή να φτάσει την πάλη του έως το τέλος.

Μέσα από τους αγώνες μπορεί να ωριμάζει η συνείδηση της αναγκαιότητας της ρήξης και της ανατροπής, αν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα αντλούν συμπεράσματα που θα γίνονται πυξίδα στη δράση, θα ατσαλώνουν σε μια πορεία όχι εύκολη. Είναι το απλό που είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να γίνει. Με βήματα συγκεκριμένα. Που θα αλλάξουν το συσχετισμό των δυνάμεων μέσα στο ίδιο το κίνημα, παραμερίζοντας το εμπόδιο συμβιβασμένων ηγεσιών που δρουν χρόνια τώρα σαν τροχοπέδη. Που θα ανεβάζουν τη δράση ενός κινήματος παλλαϊκού έως τη σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής. Που θα ανατρέπουν το συσχετισμό δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα και στο πολιτικό, με οριστική εγκατάλειψη των πολιτικών εκφραστών του κεφαλαίου, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με ενίσχυση, αγωνιστική συμπαράταξη και συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Μόνο με τέτοια βήματα, σταθερά, αποφασιστικά, ανυποχώρητα, που θα αφήσουν βαθύ ίχνος στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, έρχεται κοντά η προοπτική της πραγμάτωσης των λαϊκών προσδοκιών. Μόνο η αποφασισμένη λαϊκή συμμαχία μπορεί να συντρίψει τη συμμαχία των «προθύμων περιπατητών» του «ευρωμονοδρόμου», εντός του οποίου ανθίζουν μόνο τα κέρδη των λίγων, ποτισμένα με το «αίμα» των σφαγιασμένων δικαιωμάτων του λαού.