Στις 13 του Δεκέμβρη, εργάτες και εργάτριες του ιδιωτικού τομέα, δημόσιοι υπάλληλοι, συμβασιούχοι και άνεργοι, συνταξιούχοι και νέοι κατεβαίνουν στην 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία. Ηδη εκατοντάδες στελέχη του ΠΑΜΕ, σε όλη την Ελλάδα, δίνουν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας, για να δοθεί καθολική πανεργατική απάντηση στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και όλων των πολιτικών του εκπροσώπων.

Εξοπλισμένα με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα κάνουν την πανελλαδική απεργία δική τους υπόθεση, όπως άλλωστε και όλες τις απεργιακές μάχες. Εχουν επίγνωση ότι και αυτή η απεργία θα είναι μια δύσκολη αναμέτρηση. Εχουν την πολύχρονη εμπειρία πως η εργοδοσία με τις πλάτες της κυβέρνησης θα βάλει σε λειτουργία όλους τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Γι' αυτό ολοένα και πιο εντατική πρέπει να είναι η δράση που ήδη αναπτύσσεται στην πορεία προς την κινητοποίηση για να είναι ανάλογη των περιστάσεων. Πρώτο και αναντικατάστατο όπλο, το πλατύ άνοιγμα σε όλους τους χώρους δουλιάς, για να φτάσει το μήνυμα της απεργίας παντού, να συστρατευτούν στη δουλιά για την επιτυχία της εκατοντάδες συνδικαλιστές και χιλιάδες εργαζόμενοι.

Σε αυτή τη μάχη κανείς δεν μπορεί να μείνει στην άκρη. Στον αγώνα για το μεροκάματο, τις συλλογικές συμβάσεις, τα δικαιώματα των συμβασιούχων, την προστασία των ανέργων, την αύξηση των συντάξεων, το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία πρέπει να δώσουν όλοι το «παρών». Με τη συμμετοχή τους στην απεργία, αλλά και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, οι εργαζόμενοι πρέπει να καταψηφίσουν τον νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό της ΝΔ, να πούνε «όχι» στην οδηγία Μπολκεστάιν που ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες, να σηκώσουν το ανάστημά τους στη νέα αντιασφαλιστική επίθεση που επωάζει η ΝΔ με την κάλυψη του ΠΑΣΟΚ, να εναντιωθούν ακόμα πιο αποφασιστικά στις αντιδραστικές μεθοδεύσεις των δύο κομμάτων για το άρθρο 16. Να διεκδικήσουν αιτήματα που γράφονται στις σημαίες του ΠΑΜΕ και ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Να παλέψουν, δηλαδή, για όλα εκείνα που έχουν ανάγκη, αλλά που τους στερούν η αντεργατική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η στρατηγική του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και η πολιτική των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Γιατί οι εργάτες και οι εργάτριες πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι αυτοί που υπέγραψαν την επαίσχυντη σύμβαση των 77 λεπτών «αύξησης», αυτοί που τους καταδίκασαν να μην πάρουν ούτε ένα λεπτό αύξηση από την 1/1/2007 είναι συνένοχοι για την κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη της χώρας μας.

Σήμερα δε χωράει καμία απάθεια. Κάθε βήμα σημειωτόν δίνει χώρο στον ταξικό αντίπαλο να ξεδιπλώσει την αντεργατική του επίθεση. Σήμερα χρειάζεται καθολική συστράτευση. Η λαϊκή δυσαρέσκεια πρέπει να μετατραπεί σε οργανωμένη δράση, σε αποφασιστικότητα για σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, σε σταθερές επιλογές, ενάντια στα κόμματα του δικομματισμού και του ευρωμονόδρομου. Με την πανελλαδική απεργία, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις κλιμάκωσης της πάλης, συνθήκες και όρους ενίσχυσης των ταξικών αγώνων με τη συμμετοχή ολοένα και πλατύτερων τμημάτων των εργαζομένων, την ανάπτυξη της ταξικής ενότητας δράσης τους.