Οι δέκα άξονες της «Εθνικής Στρατηγικής για την Υγεία» που ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, αποτελούν τη συνέχεια των ανακοινώσεων του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή απ' το Λονδίνο για τις «μεταρρυθμίσεις στην Υγεία» με αλλαγές που θα «γίνονται βήμα - βήμα». Ερχονται να προστεθούν στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό με τις άγριες περικοπές για τις υπηρεσίες Υγείας, οι οποίες λειτουργούν με κενές περισσότερες από 25.000 θέσεις νοσηλευτών και 3.000 θέσεις γιατρών. Κι έρχονται να στραγγαλίσουν οικονομικά τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες Υγείας που - εκτός απ' τους μισθούς πείνας - έχουν γίνει και λάστιχο για να καλύψουν τις τρομακτικές ελλείψεις.

Ομως οι ίδιοι άξονες έρχονται να κάνουν πιο ευεπίφορο το περιβάλλον για την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία. Ο υπουργός Υγείας πλέκοντας το εγκώμιο των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και απενοχοποιώντας τη σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, διακήρυξε: «Το νέο κοινωνικό κράτος δίνει τέλος στο μονοπώλιο παροχής υπηρεσιών απ' το κράτος». Ηδη το κεφάλαιο - ντόπιο και ξένο - είχε πάρει επίκαιρες θέσεις μέσα από συγχωνεύσεις, εξαγορές και συμπράξεις μεταξύ των επιχειρήσεων, καθώς ο χώρος της Υγείας έχει τετραπλάσια απόδοση σε σχέση με τη μέση απόδοση ολόκληρης της ελληνικής οικονομίας.

Οσο όμως ετοιμάζεται το κεφάλαιο για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στο χώρο της Υγείας, άλλο τόσο - και περισσότερο - πρέπει να ετοιμάζονται τα λαϊκά στρώματα για μεγαλύτερα χαράτσια στην ώρα της ανάγκης. Αλλωστε η κυβέρνηση αποδεικνύεται συνεπέστατη σ' αυτό: «Το παλιό κοινωνικό κράτος πρόνοιας εξάντλησε τα χρηματοδοτικά όριά του» - κατά τον υπουργό Υγείας - και γι' αυτό τα νοσοκομεία μελλοντικά πρέπει να είναι αυτοτελή και να έχουν την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα αγοράζουν τις υπηρεσίες και όσοι έχουν ανάγκη για εξετάσεις προληπτικής ιατρικής θα πληρώνουν επιπλέον χαράτσι, όπως προβλέπει το «μίνι-ασφαλιστικό» νομοσχέδιο του υπουργείου Απασχόλησης.

Η επίθεση της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του κεφαλαίου είναι ολομέτωπη και στους χώρους της Υγείας και της Πρόνοιας. Γι' αυτό και η αντίσταση πρέπει να είναι καθολική και η αντεπίθεση γενικευμένη. Δε φτάνει μόνο ο αγώνας των γιατρών και των εργαζομένων που ξεκίνησε ανήμερα της ανακοίνωσης των δέκα αξόνων και θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες. Οσο κρίσιμη είναι η ανάπτυξη των αγώνων άλλο τόσο κρίσιμος είναι ο προσανατολισμός των ίδιων των αγώνων. Πρέπει να είναι μακριά απ' τους ψευδεπίγραφους κοινωνικούς διαλόγους, όπου η κυβέρνηση - με τη συνδρομή των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών - αναζητεί συνενόχους στην αντιλαϊκή πολιτική της.

Τα λαϊκά στρώματα μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ πρέπει να πρωτοστατήσουν στην πάλη για την ανάπτυξη ενός ενιαίου αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Υγείας με δωρεάν υπηρεσίες για τους χρήστες και με σταθερές εργασιακές σχέσεις και ικανοποιητικές αμοιβές για τους λειτουργούς στις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας. Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός άξονας για τους εργαζόμενους στην Υγεία και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα.